Ik liep een Kleding winkel binnen. Ik zocht naar een leuk jurkje en hoge hakken. Ik had al een paar dagen niks meer van Christie gehoord. Rosie had me telkens om vergeven gevraagd, waarom wist ik niet. Bart was overgeplaatst naar een andere school had ik gehoord en als dat de reden van Rosie zou zijn om mij weer als vriendin terug te krijgen, kon ze mooi oprotten.
Ik stopte bij een rek. Daar hing een jurkje voor een goede prijs. Het was een zwart jurkje. Hij was zo mooi en ik kon hem niet laten hangen. Ik liep naar een pas hokje toe en toen ik klaar was met omkleden bekeek ik me in de spiegel. Dit word hem, dacht ik en trok me andere kleding weer aan. Ik liep naar de kassa toe. Ik wou ook nog hakken kopen maar dat ging hem waarschijnlijk niet worden want dit jurkje was niet de goedkoopste maar hoe het jurkje eruit zag was het geen dure prijs. Je hebt geluk meis, het jurkje is afgeprijsd, zei de vrouw achter de kassa. Ik kreeg een glimlach op me gezicht, nu kon ik nog hakken kopen. Dankuwel mevrouw zei ik en nam de tas aan waar het jurkje in zat en liep de winkel uit. Even verderop stonden drie jongens een van hun herkende ik. Het was de jongen die ik had "gezoend" om van Rosie af te komen. Ik liep snel langs hen en draaide me hoofd de andere kant op. Poeh daar ben ik vanaf dacht ik maar toen werd ik bij me arm gepakt. Ik schrok.
Wow beauty je hoeft niet te schrikken hoor, zei een stem. Het was de jongen die ik had gezoend. Ik moet gaan, ik moet nog schoenen kopen zei ik snel. Wacht even zei hij. Hij riep naar de andere twee jongens dat hij later zou afspreken met hun. Je hoeft niet mee te gaan, ik kan best alleen gaan zei ik. Jammer ik ga toch mee zei hij met een grijns. Sh*t, dacht ik lekker alleen te kunnen gaan moet ik hem ook nog eens tegen komen. Ik ben trouwens Lars zei hij. Ik ben Boo zei ik en liep door. Oké Boo maak het gewoon leuk en ben gewoon wie je bent en trek niks van hem aan. Ik moet naar een schoenen winkel voor hakken zei ik en liep naar een schoenen winkel toe.
Lars pov
Ik zag een meisje lopen. Wauw wat is ze knap. Wacht is dat niet het meisje wat me zoende? Ik liep naar haar toe, ik zag dat ze net deed alsof ze me niet had zien staan. Ik pakte haar arm. Ze schrok. Wow beauty je hoeft niet te schrikken hoor, zei ik. Zei ik dat nou echt? dacht ik bij mezelf. Ja Lars je zei het echt zei een stem in me hoofd. Ik moet gaan, ik moet nog schoenen kopen zei ze snel. Wacht even zei ik en riep naar me vrienden dat ik later met hun zou afspreken. Ze keek moeilijk. Ik was helemaal vergeten om te zeggen hoe ik heette. Ik ben Lars zei ik snel. Ik ben Boo zei ze, en liep door. Ik moet naar een schoenen winkel voor hakken zei ze en liep naar een schoenen winkel toe.
Wil je even op mijn tas passen? zei ik tegen Lars. Hij wou kijken wat ik had gekocht, maar ik zei meteen: Niet kijken wat er in de tas zit. Mag ik het dan straks zien? vroeg hij met een pruillipje. Oh gosh ik kan niet tegen pruillipjes dus zei maar ja. Ik liep naar een rek met hakken toe. Wauw daar stonden de mooiste en ik liep erheen. Ik zag hakken die zwart waren en de naaldhak was met glitters bestrooid. Dit past precies bij me jurk dacht ik en liep weer terug naar Lars. Hij zag me aan komen lopen en kreeg een lach op zijn gezicht. Ik keek eerst naar de prijs van de hakken, want ik wist dat ik als ik ze aan zou doen en dan de prijs zou zien ik er niet tegen kon om ze te laten staan. Dus ik had met mezelf afgesproken om eerst naar de prijs te kijken. Gelukkig had ik nog genoeg geld voor de hakken. Ik deed ze aan en liep naar de spiegel toe. Ik voelde ogen in me rug. Ik draaide me om. Daar zat Lars met open mond. Het zag er grappig uit en ik moest erom lachen. Wat lach je nou, zei hij toen ik terug kwam gelopen. Je mond stond open, lachte ik. Hij werd rood. Jij bent echt het eerste meisje die ik ken die goed op hakken kan lopen, zei hij. Dankje zei ik en deed de hakken in de doos. Ik zat te twijfelen maar kocht ze toch. Zullen we nog wat gaan drinken? vroeg Lars. Nou ik ben eigenlijk een beetje moe anders drinken we bij mij thuis wat? stelde ik voor. Oké is ook goed zei hij snel en samen liepen we naar me huis toe.
Lars viel wel mee dacht ik bij mezelf toen we naar me huis liepen. Hij was aardig en schattig.
Wat wil je drinken? vroeg ik aan Lars toen we bij mij thuis aan kwamen. Uhm doe maar ijsthee, glimlachte hij. Ik pakte een glas ijsthee voor Lars, zelf had ik geen dorst. Ik liep weer terug naar Lars. Ik wou me excuses aan bieden omdat ik hem had gezoend om te zorgen dat Rosie weg gingen stopte met praten. Uhm Lars, zei ik. Ja wat is er? vroeg hij. Het spijt me dat ik je gezoend had het was om te zorgen dat Rosie weg ging en stopte met praten, zei ik. Boo maak je niet druk ik had het al lang gemerkt. Ik vind het niet erg, zei hij. Meen je dat?, vroeg ik. Ja ik begrijp het ook zei hij. Bedankt zei ik en ging naast hem zitten. Nou laat eens zien wat er in die tas zat? zei hij nieuwsgierig. Ik lachte oké is goed maar dan moet ik hem wel aan doen zei ik en liep naar me kamer toe. Ik kleedde me snel om en deed me krultang door me haren. Nu had ik de perfecte krullen. Ik deed me hakken aan en ging weer naar de huiskamer toe. Toen ik binnen kwam draaide Lars zich om en zijn mond ging weer open. Nou dit was het wat er in de tas zat, zei ik met een glimlach, Draai is een rondje, zei hij. Ik draaide een rondje. Wauw je bent echt zo mooi, zei hij terwijl haar naar me toe kwam gelopen. Hij pakte me hand en draaide me een rondje. Dankje zei ik en gaf hem een knuffel.
Ik liep naar school toe. Altijd fijn als je band lek is. Onderweg kwam ik Lars tegen en zijn vriend. Hey Boo zei Lars vrolijk. Hey, zei ik. De vriend van Lars keek me aan. Wat is er? vroeg ik. Niks, zei hij terug. We kamen bij school aan en daar stond iemand die ik niet verwachtte. Daar stond Bart. F*ck, zei ik. Wat is er? vroeg Lars. Hij is me ex en er is teveel gebeurd en ik wil hem nooit meer zien of spreken. Lars ging aan de andere kant lopen van mij. Zo moet hij eerst langs mij voordat hij jouw iets kan aan doen, zei hij. Bedankt je bent lief zei ik en we liepen door. We liepen voorbij hun. Ik hoorde Bart wel wat roepen maar ik wilde er niks mee te maken hebben.
In de pauze ging ik bij een verwarming zitten en deed me oortjes in. Muziek was een van de belangrijkste dingen in me leven. Zo vergat ik vaak dingen die me verdrietig maakte. Ik had zin in vanavond want dan was het feest. Ook al wist ik niet wie me belde, ik had toch zin om er naar toe te gaan. Hee Boo ben je hier, zei een stem. Het was Lars hij kwam naast me zitten. Hey en ja ik luisterde muziek. Ga je vanavond nog iets doen? vroeg hij. Uh ja ik heb dat feest weet je nog? Ohja sorry helemaal vergeten. Let alsjeblieft goed op ik wil niet dat je iets overkomt, zei hij. Ja Lars ik let goed op, zei ik terug.
Ik deed me jurkje aan en me hakken. Ik bekeek me in de spiegel en maakte een snapchat. Ik stuurde hem naar Lars. Mag ik zo gaan? zette ik erbij. Wauw beauty die je bent en ja hoor :) kreeg ik terug gestuurd. Ik liep naar de voordeur toe. Oké Boo je kan dit.
Ik stond bij het huis. Het feest was al in volle gang, ik liep naar binnen. Ineens kreeg ik een paar handen voor me ogen. Het waren warmen handen. Ik wou ze wegtrekken maar het lukte niet ze waren sterk. Laat me los riep ik steeds harder en harder. Maar de handen lieten me niet los. Ik werd opgetild.
Ineens waren de handen voor me ogen weg. Voor me stond niemand, ik draaide me om. Daar stond Pim. Pim wat doe jij hier zei ik en gaf hem een knuffel. Toen ik dichter bij hem kwam merkte ik pas dat hij een blauw oog had. Wat is er met jouw gebeurd? vroeg ik. Ik heb gevochten. Hij deed zijn T-shirt omhoog. Daar zat een snee die aan het bloeden was. Oh My gosh Pim! Ik pakte me mobiel uit me tas en belde 112. Pim ging steeds verder dor zijn benen. Ineens lag hij op de grond. Kom op Pim blijf bij me! schreeuwde ik terwijl ik op zijn wang bleef kloppen. Er kwamen steeds meer mensen naar de kamer toe. De ambulance arriveerde snel en namen Pim mee. Ik was boos. Met wie heeft hij gevochten was de vraag. Ik zat buiten op het bankje. Ik hoorde achter de bosjes een bekende stem. Het was die van Bart. En toen dacht hij dat hij me had verslagen, Lachte hij uit Wacht had Bart dit gedaan? Ik was zo boos op hem. Ik liep naar hem toe. KL**TZAK die je bent! schreeuwde ik naar hem. Hij keek me aan met een grijns. Hij kwam naar me toe, Ahw wil jij ook nog iets leuks maken, zei hij met een grijns en ging achter me staan. Hij pakte me handen en kneep er in. Au je doet me pijn! schreeuwde ik. Ik zakte door me knieën. Op een gegeven moment zat ik op me knieën hij ging achter me zitten en ging met zijn hand over me borst. Ik begon tranen te laten vallen. Huil maar ja, zei hij. Misschien is dit wel je laatste keer dat je kan huilen. Twee jongens kwam voor me staan en begonnen te lachen. Ik kan Bart hier niet mee weg laten komen. Een van de jongen tilde me kin op. Hij gaf me een zoen op me mond. Je bent dus toch gekomen, zei hij met een grijns. Boo je bent erin getrapt het waren Bart en zijn vrienden.
Bart tilde me op. Kom nu gaan we gezellig met zijn tweeën de avond verder gebruiken en zette me in de auto. Ik kon niet tegen stribbelen hij was te sterk.
