Hoofdstuk 11

667 15 0
                                    

Ik liep naar school toe. Ik wou Christie vandaag niet spreken. Ik liep het plein op, daar stond Rosie samen met een ander meisje. Rosie zag er anders uit. Het was niet de Rosie die ik kende. Ze zag dat ik haar aan keek. Ze kwam naar me toe gelopen met tranen in haar ogen. Wat moet je? zei ik. Ik wil sorry zeggen, zei ze. Nou daar heb je mooi pech bij, zei ik chagrijnig terug en liep haar voorbij. Alsjeblieft Boo vergeef me! riep Rosie. Ik draaide me om. Wat denk je wel niet he, eerst me vriend gaan zoenen en dan weer goedmaken met mij. Dacht het mooi niet He!, schreeuwde ik naar haar. Ik liep door naar me kluisje. Voor me kluisje stond een jongen. Hij was echt zo een bad boy type. Mag ik er bij? vroeg ik. Ja tuurlijk ik laat knappe en mooie meisjes niet wachten, zei de jongen. Ik rolde met me ogen. Ik gooide me boeken in me kluisje en voelde ogen in me rug brandde. Kun je het zien? vroeg ik. Met plezier zei hij lachend. Ik gooide me kluisje dicht en draaide me om. Hij keek me grijnzend aan. Achter hem verscheen Rosie. Wat moet je Rosie? zei ik. Dat weet je wel zei ze met een gebogen hoofd. De jongen draaide zich om en keek raar naar Rosie. Rosie je hebt me pijn gedaan ik ga je dit nooit vergeven! zei ik chagrijnig. Ze wou voor de jongen komen staan. Ik duwde haar weg, Rot gewoon op en laat me met rust en ik wou weg lopen. Ik kan zorgen dat je weer met Bart krijgt. Ik stond stil en draaide me weer naar Rosie. De jongen stond er nog steeds. Ik hoef Bart niet meer terug, en jouw ook niet ik heb al iemand anders zei ik snel en liep naar de jongen toe en zoende hem. Hij legde zijn hand op mijn kont. En zoende me terug. Het voelde raar. Zo en nu moet ik gaan zei ik en liep weg.

In de les kon ik me hoofd er niet bij houden. Ik zat de hele tijd met me hoofd bij de jongen. Ik wist zijn naam niet eens. De schoolbel ging. Het eerste uur was pas voorbij. Nog een uur te gaan in deze ow zo leuke les, dacht ik bij mezelf. Me telefoon begon te trillen. Een onbekend nummer belde me. Mag ik alstublieft even naar de wc meneer? vroeg ik aan me docent. Ja dat mag, zei hij en ging daarna weer verder met uitleg. Zo snel mogelijk liep ik naar de wc toe. Het nummer had me al een paar keer vaker gebeld. Me telefoon ging nog een keer af. Ik nam op:

Ik: hallo met Boo

stem: Hee je spreekt met de o zo leuke boy

ik: Wie ben je?

stem: Kom vrijdag naar Jasons huis dan zie je het vanzelf

ik: zeg nou gewoon wie je bent

stem: kom vrijdag en dan zie je het

voordat ik nog iets kon zeggen had de jongen al opgehangen. Ik herkende aan de stem dat het een jongen was. Jason was een van de populairste jongens bij ons op school en ik mocht hem totaal niet. Zal ik gaan? dacht ik bij mezelf. Achja waarom niet ik heb toch niks anders te doen. Ik liep weer terug naar het lokaal.

I always be strongWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu