Hand in hand liepen Bart en ik naar huis. We waren net naar de bioscoop geweest. Hij had aan me gemerkt dat het even niet mee zat vanmiddag en probeerde me op te vrolijke door mee naar de bioscoop te gaan. Het is hem ook gelukt. Schat is het goed als ik bij je blijf ik wil niet dat je nu alleen bent, vroeg Bart. Altijd goed zei ik terug en gaf hem een lange zoen. We kwamen bij mijn huis aan en liepen naar binnen. Me broer sliep al of hij was uit. Hij is elke dag bijna uit. Het gaat ook slechter met hem sinds dat met papa en mama is gebeurd. We hebben niemand meer alleen elkaar. Al is dat soms ook niet fijn. Kom is mee, fluisterde Bart in me oor. Ik giechelde en liep samen met Bart naar de bank. Hij legde me zachtjes neer en begon me te zoenen. Ik vond het fijn om met hem te zijn en zoende terug. Verder als zoenen gingen we niet dat wilde ik even niet sinds wat ik vanochtend had gekregen op school. Ik wil het gewoon vergeten.
Samen lagen we buiten op het gras naar de sterren te staren. Ik lag tegen Bart aan. Het voelde zo fijn. Hij was van mij en zal altijd van mij blijven. Het voelt fijn om met je te zijn Bart, zei ik. Met jouw hetzelfde liefje, zei hij en gaf me een kus.
Kijk nou eens wat je doet, riep Nick boos. Maar ik heb dat niet gedaan! riep ik boos terug. Ach Boo ik weet dat het jouw schuld is ben ik even een avondje weg is het meteen een bende hier!. Ik heb dat niet gedaan Nick, ik was de hele avond met Bart! Ach die Bart hij is belangrijker als mij! Hij is voor even en daarna is het weer over, schreeuwde Nick. Jij bent hier hele avonden weg en laat mij alles doen, ik kan er ook niks aan doen dat papa en mama er niet meer zijn. Je blijft voor altijd alleen.*Knal*
Daar lag ik weer, Nick had me weer een knal verkocht. Hier voel je de pijn ! Begin niet over papa en mama! Het is allemaal jouw schuld riep hij boos en liep weg. Ik zat huilend op de grond. Wat moest ik nu, me laten mishandelen of maar weg gaan? Heeft hij gelijk over Bart en ik? Nee ik hou te veel van Bart ik kan hem niet laten gaan. Ik ging liggen en bleef na denken. Blijf ik dan toch voor altijd alleen? Die zin bleef door me hoofd spoken. Me ogen vielen dicht. Alles was ineens weg.
