The Change

Hoofdstuk 13

Pov. Hailey

Inmiddels is het al een paar dagen later. Vandaag is het de begrafenis van mijn moeder.
Familie en vrienden van mijn moeder en vader zijn gekomen.
Ook Nila, Kate, Payne en Nick. Ik vind het zo lief dat ze er zijn.

Met tranen in mijn ogen kijk naar de kist waar mijn moeder ligt. Ik kan ze niet meer tegen houden en huil het uit. Mijn vader die naast me staat neemt me in zijn armen. Hij huilt zelf ook.

Ik ben blij dat Nick's moeder ons wou helpen. Alles is goed geregeld en ik ben haar voor altijd dankbaar. Langzaam laat mijn vader me los en schenkt me een zwakke glimlach.
"Het is goed schat." Zegt hij zacht en ik knik. Hij loopt naar voor, en tikt op de microfoon.

Iedereen kijkt hem aan. Hij begint zijn speech over mama en soms moet hij huilen, waardoor ik ook huil. Ik haat het om hem gebroken en verdrietig te zien.

Als hij klaar is wenkt hij mij. Ik maak mij los uit de greep van Nila en Kate (ze hadden me omarmt) en loop naar voor. Mijn vader knuffelt me en geeft me een kus op mijn voorhoofd. Ik ga voor de microfoon staan en hij gaat een stapje naar achter.

Ik kijk rond en zie iedereen met een meelevende blik naar me kijken. Ik kuch snel en begin dan.

"Lieve mama. Ten eerste wil ik je bedanken. Voor alles wat je voor me gedaan hebt! Je hebt me leren lopen, praten, lachen, huilen en spelen. Je hebt me leren leven. Daar ben ik je dankbaar voor.

Ik ben heel blij dat jij mijn moeder bent. Ik had niemand anders gewild.

Je was een prachtige vrouw. Een vrouw die mensen als voorbeeld namen.

Alle leuke dingen die we ooit hadden gedaan zal ik nooit vergeten. Ze zitten in mijn hart. Voor altijd!

Nu ben je er niet meer, maar weet. Je zal altijd in ons hart zijn.

Mama, ik mis je zo erg! En ik weet niet hoe ik verder zonder je moet... Gelukkig heb ik mijn vrienden, papa en iedereen die hier aanwezig is.

Ik zal altijd van je blijven houden mammie.

Rust in vrede.

Liefs Hailey, je dochter."

Na mijn speech begin ik te huilen en mijn vader pakt me vast. "Dat was prachtig lieverd." Fluistert hij. Als ik naar de andere kijk zie ik ze ook huilen.

Nadat er nog familie en een paar vrienden iets gezegd hebben word de kist begraven. Zonder geluid huil ik en kijk naar de kist.

Vaarwel mama...

Iedereen gaat langzaam richting het huisje als ze een bloem hebben gelegd. Als iedereen weg is, sta ik er nog.
Huilend zak ik door mijn knieën.

"Mama. Dit doet zoveel pijn. Waarom moest dit gebeuren?" Fluister ik.
"Wish we could turn back time, to the good old days." Mompel ik en begin te huilen.

Ik voel een arm op mijn schouder en zie Kyle. "Sterkte Hailey. Misschien wil je me juist niet zien maar ik wou er toch nog even voor je zijn." Zegt hij. Naast hem staat Logan. "Sterkte Hailey. Ik vind het heel erg voor je." Zegt hij.
"Bedankt." Zeg ik snikkend en ze knikken. "Ga naar binnen. Het is koud buiten." Zegt Logan. "I-ik ga zo wel." Zeg ik en hij knikt. Langzaam zie ik Kyle en Logan weglopen.

10minuten gaan voorbij.
Ik voel armen me in bruidstijl oppakken. Ik kijk op en zie twee bruine ogen me aankijken. Ik pak Nick goed vast en verstop mijn gezicht in zijn trui. Hij draagt me naar binnen want het was inmiddels aan het regenen. Hij zet mij op zijn schoot en ik verstop mijn hoofd in zijn nek. Ik voel iemand mij een knuffel geven en zie Kate en Nila, ik glimlach zwakjes naar hun en hun doen hetzelfde.

"Wil je chocomelk?" Fluistert Nick in mijn oor. Ik knik. Ik ga normaal op zijn schoot zitten en pak een beker chocomelk die ik langzaam opdrink.

------------

"Bedankt dat jullie er waren, ik waardeer het echt! Jullie zijn de beste vrienden." Zeg ik en beland in een groepsknuffel.

Ik geef Kate, Nila en Payne nog een kus op hun wang en zwaai ze uit. Ik doe de voordeur dicht en plof op de bank bij Nick.

We zijn terug van de begrafenis. De moeder van Nick komt de woonkamer binnen. "Nick ik ga naar huis. Blijf maar bij Hailey." Zegt ze en geeft ons allebei een kus op onze voorhoofd voordat ze verdwijnt.

"Ik ga slapen." Zegt mijn vader. Ik knik en hij geeft ons een knuffel en loopt de trap op.

"Bedankt Nick. Zonder jou zou ik mezelf in mijn kamer opgesluiten." Zeg ik en leun tegen hem aan. Ik geef hem een kusje en we lopen samen naar mijn kamer. We kleden ons om en gaan liggen.

"Slaaplekker prinses." Fluistert Nick en slaat een arm om me heen.
"Slaaplekker prins." Fluister ik terug en val in slaap.

===========================

Sorry dat ik niet had geupdate een tijdje.... Er was een probleem met wattpad dus kon ik niet schrijven.

Ik wou op mijn verjaardag (14September) uploaden, maar er ging iets mis.

Maar goed, wat vonden jullie van dit hoofdstuk?❤️ let me knowwww

Vote and comment💗

Teenwolf_Sciles_