Ερωτεύτηκα τον λάθος διάσημο [GOT7 - Jackson]

Πίσω Στο Σπίτι

      Κατευθύνομαι προς το γραφείου του διευθυντή Park. Χτυπάω τη πόρτα και περιμένω μέχρι να ακούσω απάντηση. Έπειτα μπαίνω μέσα. Ο Park JinYoung κάθεται στο γραφείο του και όταν με αντικρίζει μένει έκπληκτος. 

      "Δεσποινίς Τζώρτζη τι σας φέρνει εδώ; Δεν έχετε πρόβα σήμερα;" με ρωτάει ενώ πίνει μια γουλιά από τον καφέ του. Του υποκλίνομαι και μου δείχνει τη καρέκλα να καθίσω. "Η αλήθεια είναι πως ο λόγος που ήρθα στο γραφείο σας είναι ότι..." παίρνω μια βαθιά ανάσα. 

     Ο διευθυντής με κοιτάζει παραξενεμένος. "Αγγελική συμβαίνει κάτι που σε προβληματίζει; Μήπως φταίει ο Jackson;" μου ξεφεύγει ένα γελάκι αλλά ξαναγίνομαι σοβαρή. "Όχι όχι δε φταίει ο Jackson.... δηλαδή.... βασικά αυτή τη φορά δεν είναι πρόβλημα ο Jackson." Κλείνω σφιχτά τα μάτια μου. "Πρέπει να επιστρέψω στη πατρίδα μου". 

      Το βλέμμα του διευθυντή Park έχει αλλάξει αλλά δε μπορώ να καταλάβω αν είναι για καλό ή για κακό. "Μα πως κι έτσι ξαφνικά;" είναι το μόνο που ρωτάει. "Η μητέρα μου έχει κάποιο πρόβλημα υγείας και πρέπει να είμαι δίπλα της." Ο διευθυντής φαίνεται να καταλαβαίνει. 

  "Καταλαβαίνω αλλά τι θα γίνει με το συμβόλαιο; Τα γυρίσματα θα αρχίσουν εντός της εβδομάδας." Έχει δίκιο αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι γι' αυτό. Πρέπει να φύγω. "Έχετε απόλυτο δίκιο αλλά δεν μπορώ να λείπω μια τέτοια στιγμή από το πλευρό της μητέρας μου. Είναι σε κρίσιμη κατάσταση." 

     Ο διευθυντής σταυρώνει τα δάχτυλά του και μένει σιωπηλός για λίγο. "Αν επιστρέψεις στην Ελλάδα τότε θα πρέπει να τερματίσουμε το συμβόλαιο σου." Η καρδιά μου σκίστηκε στα δύο. Τι δίλημμα είναι αυτό;! Πρέπει να διαλέξω ανάμεσα στη καριέρα και στην οικογένεια;

     Παίρνω μια βαθιά ανάσα προτού απαντήσω. "Τότε... ήταν μεγάλη μου τιμή που συνεργάστηκα μαζί σας." του χαμογελάω ενώ ο διευθυντής έχει απογοητευμένο ύφος. "Αυτή είναι η τελική σου απόφαση;" με ρωτάει. "Ναι." του απαντάω ενώ νεύω το κεφάλι μου. "Κι εγώ χάρηκα πολύ που συνεργάστηκες μαζί μας." σφίγγουμε τα χέρια και σηκώνομαι όρθια. 

    "Αν και όλοι έλεγαν τα καλύτερα λόγια για σένα." χαμογελάω με το που ακούω τα λόγια του. "Θα ήθελα να με επισκεφτείς όταν επιστρέψεις στη Κορέα." του υποκλίνομαι. "Μείνετε ήσυχος."  Κατευθύνομαι προς τη πόρτα αλλά σταματάω και γυρνάω απότομα. "Ξέρετε κύριε Park... εδώ ζω με μία φίλη μου η οποία ξέρει τους GOT7 αλλά και οι GOT7 την γνωρίζουν."