"Nina, wakker worden!" roept mijn zusje. "Uhg, hoe laat is het wel niet" denk ik bij mezelf en draai me weer om. Net toen ik weer in slaap viel gooide mijn zusje mijn slaapkamer deur open. Mijn zusje liep naar mij toe en schudde zachtjes aan mij. Ik deed net of ik sliep. Toen ze dit door had riep ze heel hard in mijn oor: "Nina, kom eruit! One direction is op tv!" Ik strompelde maar het bed uit, ik was nu toch al wakker. Ik kwam de huiskamer binnenlopen. Daar zat Annabel al voor de tv. "Hee An!" zei ik en aaide over haar haren. Ze vond dat nooit leuk, maar ja, zij heeft mij tenslotte ook wakker gemaakt. Ik liep door naar de keuken waar mijn moeder de krant zat te lezen met een kopje thee erbij. Ik maakte een broodje en pakte de thee die mijn moeder voor me gemaakt had en ging naast haar aan de tafel zitten. "En, heb je lekker geslapen?" vroeg mijn moeder. "Ja hoor, Alleen Annabel kwam me alweer waker maken voor one direction" zuchte ik. Mijn moeder begon te lachen. Ik liep weer naar mijn zusje toe en ging naast haar op de bank zitten. Mijn zusje zette de tv iets harder toen ze iets hoorde over one direction. "En wanneer denken jullie dat ze naar Nederland komen? vroeg een man, ik denk dat het een interviewer was, aan een groepje meiden. "Wij denken met het concert volgend jaar!" riepen de meiden. "Dan heb ik goed nieuws voor jullie, want one direction zal over twee weken hier in Nederland zijn voor een paar interviews." De meisjes op tv begonnen hard te gillen. Ik liep lachend weg. Waar maakten hun zich allemaal druk om. Ik ging weer naar mijn kamer en zette mijn laptop aan. Ik ging een beetje op facebook kijken en zag dat mijn zusje een bericht had geplaatst. "Morgen is de uitverkoop van de kaartjes van het concert van volgend jaar! Ik hoop zo dat ik er heen kan!" Ik kreeg opeens een goed plan. Mijn zusje is helemaal weg van one direction. Mijn zusje is over twee weken jarig, precies als one direction naar Nederland komt. Als ik nou zorg dat ik morgen ook die kaartjes ga bestellen en als ik ze dan krijg, neem ik haar over twee weken mee naar de stad. Dan gaan we daar winkelen en misschien komen we one direction daar nog wel tegen. En anders rijd ik even door Amsterdam. Daar zullen ze overnachten. Gelukkig woonden we in Amsterdam, dus is het ver weg. Ik pak mijn mobiel en zie dat ik een WhatsApp heb. Het is van mijn vriendin Marieke. Er staat: "OMG morgen is de uitverkoop er al!! Aaah ik kan niet wachten. En ze komen over twee weken ook naar Nederland. Ga je alsje alsje alsje alsje alsjeblieeeeft mee naar de stad? Misschien zien we ze wel!" Ik stuurde terug: "Ja ik weet het. Mijn zusje maakte me er wakker voor.. Maar ik ga wel met je mee naar de stad. Mag Annabel dan ook mee?" Ik wachtte niet op antwoord en ging maar douchen.
De dag vloog voorbij. Ik zat 's avonds nog even met mijn moeder op de bank. Toen ik zeker wist dat Annabel lag te slapen, vertelde ik mijn plan aan mijn moeder. Ze vond het een leuk idee, als ik maar wel goed op haar lette. Ik knikte en ging naar boven. Ik keek nog even op mijn mobiel. Ik had weer een bericht van Marieke. "Jaa tuurlijk mag ze mee! dankje dankje dankje! Maar ik ga nu slapen, want morgen is de uitverkoop!" Owja dat ook nog, dacht ik. Ik ga ook maar snel slapen. Ik sturde nog een berichtje terug en ging daarna slapen.
Mijn wekker ging af. Ik deed hem uit en draaide me weer om. Toen opeens bedacht ik dat ik die kaartjes moet gaan bestellen. Ik deed mijn laptop open en typte de site in. Ik kwam op een wachtlijst. Er stond dat ik een kwartier moest wachten. "Ugh, dan zijn ze denk ik allang uitverkocht." Ik pakte mijn mobiel en liep naar mijn zusje haar kamer. Ze zat al achter haar laptop. Ik liep naar haar toe en keek op haar beeldscherm. Er stond dat zij langer dan een uur moest wachten. Ik had medelijden met haar totdat ik er achter kwam dat ik zelf ook nog kaartjes aan het bestellen was. Ik liep terug naar mijn laptop en zag dat ik kaartjes kon bestellen. Ik had nog 10 minuten over om de kaartjes te bestellen. Ik had alles al klaargelegt dus ik kon alles zo invullen. Ik klikte op bestellen en ja hoor, ik had kaartjes. Ik zag dat ik 3 kaartjes in plaats van 2 had gekocht. "Misschien voor Marieke, als ze geen kaartjes heeft" dacht ik bij mezelf. Ik liep weer naar mijn zusjes kamer. Ze zat daar met een bedroeft gezicht. "Heb je geen kaartjes?" vroeg ik zacht. Ze schudde nee en er rolde een traan over haar wang. "Ach, wat zielig" dacht ik. Ik aaide over haar hoofd en veegde haar traan af. Zal ik het nu al zeggen, of zal ik nog wachten? Ik besloot nog maar even te wachten. Ik pakte mijn mobiel en ik kreeg net een berichtje van Marieke. "HEEFT JE ZUSJE KAARTJES? IK HOOP HET ZO VOOR HAAR! ZE IS OOK ZO'N GROTE FAN!" Ik moest lachen. Die Marieke is ook echt altijd druk. ik las verder. "ik heb helaas geen kaartjes. Ik baal echt. hopelijk gebeurt er nog iets waardoor ik er toch heen kan. Zullen we vandaag afspreken? Ik ben om half 2 bij jou, oke?" Ik stuurde een berichtje terug. "Nee, ze heeft ook geen kaartjes. Ja is goed, tot dan!" Ik keek op mijn mobiel hoe laat het was. Het was pas 10 uur. Ik liep naar beneden. Mijn moeder zat weer in de keuken. Ik liep naar haar toe en deed de deur achter mij dicht, zodat Annabel ons niet kon horen. "Ik heb ze" fluisterde ik zacht tegen mijn moeder. Mijn moeder kreeg een lach op haar gezicht. "Gelukkig, wanneer ga je het aan haar vertellen?" Owja, dat was ik alweer bijna vergeten. ik kreeg een heel goed idee. "Ik denk dat ik vanavond alvast een kaart op haar kamer zet met daarin geschreven dat ze vanaf morgen elke dag een kadootje krijgt, alvast voor haar verjaardag. En er zit alvast een voorproefje in. En dan doe ik haar kaartje erin. Ik was toch al van plan om allemaal armbandjes enzo van one direction te kopen voor haar. Dan kan ik dat doen als die kleine kadootjes." zei ik. Mijn moeder vond dit een goed idee.
Ik liep met Marieke in de stad. Ik had een heel leuk idee bedacht om de kaartjes aan haar te geven. Ik had een kaart in een envelop gedaan en daarop geschreven dat dit was omdat ze mijn beste vriendin is. Daarin zou ik het kaartje doen. Als zij aan het passen was zou ik de envelop in een van haar tassen doen. Zo gezegt, zo gedaan. We waren weer thuis van de stad. Ik had net laten zien wat ik allemaal had gekocht en legde net mijn laatste kledingstuk in mijn kast toen mijn deur open vloog. Daar stond Marieke in de deuropening. Ze had een grote glimlach op haar mond en ze rende naar me toe. Ze gaf me een knuffel en ze bedankte me. "Dit had je echt niet hoeven doen! Aaah ik ga naar one direction!!" gilde ze. Ik lachtte. Ik kon Marieke nu mijn plan vertellen. Ze vond het een heel leuk idee. Ik had in de stad al kleine dingetjes gekocht en we begonnen ze allemaal in te pakken. Toen we dat hadden gedaan ging Marieke weer naar huis en wij gingen eten. We zaten nog aan tafel, maar we waren al een tijdje klaar met eten. Mijn zusje wilde net van tafel al gaan maar mijn moeder wist af van mijn plan. Ze vroeg of ze haar nog even wilde helpen. Ik liep snel naar boven en legde de envelop op haar kussen. Ik liep weer naar beneden en hielp mijn moeder met de afwas. Ik was net klaar met het laatste bord, toen we een gil hoorden. Mijn zusje rende naar beneden en rende de keuken in. "Aaaaaah ik ga naar one direction! Waarom heb je niet eerder verteld dat je kaartjes hebt?! Heel erg bedankt Nien!" riep ze. Ik moest lachen en gaf haar een kus op haar hoofd. "Graag gedaan hoor, zusje" zei ik. En ik liep weg.
-------------------------------------
Dit is het eerste hoofdstuk. Hopelijk vinden jullie het leuk. Vinden jullie hem te kort? Als jullie vinden dat hij langer moet, moeten jullie dat even zeggen. Ik probeer 2 keer per week te updaten, maar ik heb ook heel veel schoolwerk enzo, dus ik weet niet of ik 2 keer red. xx
JE LEEST
Never give up on something (a louis tomlinson fictie)
FanfictionIf Everything Goes Wrong, Never Give Up On Something. ¤ _Directionerx
