Hoofdstuk 3

562 19 3

door _Directionerx

door _Directionerx

Toen ik terug kwam van het betalen van het eten zaten de jongens er niet meer. Gelukkig, dacht ik bij mezelf. Ik liep naar onze tafel terug en vertelde tegen de meiden dat ik betaald had. We liepen naar de kledingwinkel. We zochten naar leuke kleding voor het concert, maar vonden daar niks leuks. We zijn in totaal wel 10 winkels in gelopen maar we konden niks vinden. We gingen maar naar een terrasje en bestelden wat te drinken.

ik werd gewhatsappt door Angela:

Angela: Hoe wil je dat nou doen voor Annabel haar verrassing?

ik keek naar Angela en moest lachen.

Nina: Haha, gek kind. Maar ik weet het nog niet precies. Dat ze er nu waren was al een grote verrassing. Misschien komen we ze nog wel een keertje tegen vandaag en kunnen we vragen of ze met hun op de foto mag? Zal Marieke ook blij worden.

Angela: Haha ja is goed. Hopelijk komen we ze dan nog tegen!

Ik drukte het gesprek weg en deed de mobiel weer in mijn zak. '' Met wie was je aan het praten? '' vroeg Annabel. '' Oh, met niemand' '' zei ik.

'' Oeeh, een vriendje? '' vroeg Angela. Ik moest lachen en schudde mijn hoofd. Ik vond mezelf echt niet bepaald knap ofzo. We betaalden en liepen weer verder.

We liepen een winkel in met allemaal one direction spullen. We waren Marieke en Annabel gelijk alweer kwijt. '' Lekker dit '' zei ik tegen Angela. '' Gaan we naar de stad, zien ze spullen van one direction en zijn ze gelijk alweer weg. '' Angela moest lachen. Annabel had een tas, een portemonnee, een pet en een T-shirt van one direction. Marieke had pennen, een gum, lineaal, potloden, een T-shirt en een poster van one direction. We liepen een andere kledingzaak binnen. Daar hadden ze tenminste wel leuke dingen!

We pakten allemaal een paar kledingstukken die we wilden gaan kopen en liepen naar de pashokjes. We lieten het aan elkaar zien en gaven adviezen aan elkaar welke kleding leuk stond en welke niet. We liepen naar de kassa en betaalden de kleding. We liepen een volgende winkel in, daar was het iets drukker. Het was ook wel een leuke winkel, alleen het was zo druk dat je nergens bij kon.

We liepen maar naar een andere winkel en besloten later te gaan kijken als het rustiger was geworden. We liepen een winkel binnen waar niemand was. We keken een beetje rond. Ik vond een heel schattig truitje. Annabel had een roze broek met een tijgerprint shirtje. Angela had een legergroene broek met een zwart hempje en een spijkerhesje en Marieke had een heel schattig jurkje. We gingen het allemaal passen.

Ik was me net aan het uitkleden toen ik iemand hoorde praten. '' No i'm not ready! I'm back in a few minutes!'' Ik schrok en probeerde mijn kleren weer aan te krijgen, maar ik was te laat. Het gordijn voor mijn pashokje werd opengedaan. Ik stond daar in mijn bh. En wie stond er voor mij. Louis. DE Louis Tomlinson. Mr. Tomlinson. '' Oh, eh, s-s-sorry! '' zei Louis. Hij begon te blozen en stond daar naar mij te kijken. '' Shut the curtain please '' fluisterde ik. '' '' Oh, eh, yeah sure '' zei Louis en deed het gordijn weer dicht. Ik kleedde me snel om en liet het zien aan mijn vriendinnen. Ik hielp nog even bij Annabel. Daarna gingen we afrekenen. Ik schaamde me nog steeds dood dat ik daar in mijn bh voor Louis stond.

We kwamen bij de kassa aan. Ik pakte Annabel der spullen en mijn spullen en legde dit op de toonbank. '' Dat wordt dan 75 euro en 99 cent ''. Shit! dacht ik. Zoveel? Zoveel heb ik niet eens bij me. Ik begon een beetje te stotteren en werd rood. Opeens stond er iemand achter mij. Hij of zij, ik weet het niet, gaf geld aan de mevrouw achter de kassa. '' Here you are '' zei de stem. Ik keek snel achter me en wie zag ik daar staan?! Louis!. Waarom betaald hij voor mij? Misschien omdat hij zich schuldig voelt van net! Dat is wel lief van hem. Maar dit hoeft hij echt niet te doen hoor, het is veel te duur! Maar voordat ik wat kon zeggen liep hij al weg. Hij draaide zich nog één keer om en gaf mij een knipoog. Ik begon een beetje te blozen.

Annabel en Marieke gingen helemaal door het lint. ''OMG! Louis betaalde gewoon voor jou! En hij gaf jou een knipoog! En jij vind one direction niet eens leuk! Waarom overkomt dit jou nu allemaal? Waarom ons niet?!'' Riepen Annabel en Marieke door elkaar heen. Ik begon te lachen en vertelde het verhaal wat net was gebeurd. Ze begonnen allemaal te lachen. '' Dat gebeurt alleen jou weer he, Nien'' zei Angela. Ik moest lachen en we liepen de winkel uit.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hellooww :)

Dit hoofdstuk was echt vervelend om te schrijven. Ik wist gewoon niet hoe ik naar het eind moest komen. Maar hopelijk vinden jullie het wel een leuk stukje! :) Hierna wordt het leuker!

Vote, Like and Share! :)

En volg @AngelaSchaap ook eventjes! :)

Willen jullie de volgende keer ook een comment achterlaten? :)

Share dit verhaal ook even met al je vrienden :)