ေတာင္ေပၚေက်ာင္းကအစဥ္ဲဆိတ္ျငိမ္လ်က္။
Japanေရာက္တိုင္းက်ေတာ္ဒီေက်ာင္းေလးကို
လာျဖစ္တယ္။ေက်ာင္းထိုင္သာသနာျပဳဆရာေလးကAppa
ရဲ႕ငယ္သူငယ္ခ်င္းေလ။ဒီရက္ပိုင္းစိတ္ေတြေလး
ေနခဲ့တာ။စိုးရိမ္ေနသလိုက်ေတာ့္ပံုေတြေတာ့ထြက္မလာခဲ့။ဒါကိုဝမ္းသာရမည္မွန္ေသာ္လည္းဘာေႀကာင့္
မွန္းမသိစိတ္ထဲမတင္မက်နဲ႔။ေနလို႔ထိုင္လို႔လည္း
မေကာင္း။အလုပ္ေတြလုပ္ေနခ်ိန္members
ေတြနဲ႔စကားေျပာဆိုေနခ်ိန္ေတာင္ျဖတ္ခနဲေပၚေပၚ
လာတတ္တဲ့ မ်က္ရည္ျမစ္တစ္စင္း။လူ႔စိတ္ဆိုတာ
ကလည္းအခက္သားရယ္။ေကာင္းေသာေတြ႔ဆံု
ျခင္းနဲ႔ေတြ႔ဆံုခဲ့တဲ့လူေတြကိုသာ သတိတရရွိတတ္
တာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ေနာက္တစ္ခါမဆံုပါရ
ေစႏွင့္ဟု ခပ္ႀကိတ္ႀကိတ္ေတာင္းတေနမိရင္းမွ မ်က္ရည္ေတြရစ္သိုင္းေနေသာမ်က္ဝန္းတစ္စံုကအေတြးထဲဝင္ဝင္လာတတ္ျမဲ။အခုက်ေတာ္သူ႔ကို
ေႀကာက္ေနတာလား?အဲ့ေန႔ကသူ႔ပံုေတြဘယ္
အခ်ိန္ထြက္လာမလဲဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔သူစိုးထိတ္
ေနတာလား?မသိေတာ့ဘူး။သူက မက်ြတ္မလြတ္
ႏိုင္ေသာဝိညာဥ္တစ္ေကာင္လိုက်ေတာ့္လိပ္ျပာကိုစြဲကပ္ျခာက္လွန္႔ေန၏။ဘယ္မွာဘယ္လိုအႀကံအစည္ေတြႏွင့္
က်ေတာ့္ပံုေတြကိုဘာလုပ္ေနလဲဆိုတဲ့အေတြး
ဝင္မိတာနဲ႔က်ေတာ့္ရင္ကိုမီးစႏွင့္ထိုးေနသလိုပင္။
ခုခဏတာပဲျဖစ္ျဖစ္စိတ္ေတြေအးခ်မ္းပါရေစ။
ဆည္းလည္းသံတခ်ြင္ခ်ြင္။ေလႏွင့္အတူပါလာ
ေသာအေမႊးတိုင္ရနံ႕။တေတာက္ေတာက္
အုန္းေမာင္းေခါက္သံႏွင့္ရြတ္ဖတ္သရဇာယ္သံတိုး
လ်လ်ေတြ။စိတ္သက္သာရာရေစေသာဆရာေလး
၏ျငိမ္းခ်မ္းေသာႀကိဳဆိုအျပံဳး။
""အလုပ္နဲ႔လာတာလားသား""
""Nae~~ဆရာေလးေကာေနေကာင္းတယ္
ေနာ္""
""ေကာင္းပါတယ္။သားမိဘေတြေကာ""
""Nae~~သူတို႔လည္းေကာင္းႀကပါတယ္""
**မေကာင္းတာကက်ေတာ္ပါ**
ဆရာလည္းတည့္ခင္းဧည့္ခံေသာ ေကာက္ညွင္း
လက္ဖက္ရည္ကိုရသာခံေသာက္ရင္းခပ္လွမ္း
လွမ္းအေဆာင္ဆီသို႔ စိုးရိမ္သလိုလွမ္းလွမ္းႀကည့္
ေနေသာဆရာေလးေႀကာင့္ က်ေတာ္လည္းဆရာ
ေလးစိတ္အစဥ္ကိုတြယ္ေႏွာင္ေနေသာေနရာဆီ
သို႔လွမ္းႀကည့္မိေလရဲ႕။
ဗ်ာဒိတ္ေပးေနေသာဗုဒၶရုပ္ပြါးေတာ္ေရွ႔ အလံုး
၁၅၀၀ရွိပုတီးရွည္ကိုဆြဲကိုင္ကာ ပုတးီတစ္လံုးခ်
လိုက္ထိုင္ရွီခိုးဝတ္ျပဳလိုက္လုပ္ေနေသာ အျဖဴ
ေရာင္သဏၭာန္ပါးလ်လ်ကျဖာေနေသာေနေရာင္
လင္းမွိန္မွိန္ေအာင္ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ႏွင့္္။
VOCÊ ESTÁ LENDO
Sasaeng
Fanfic(𝒁𝒂𝒘𝑮𝒚𝒊 & 𝑼𝒏𝒊𝒄𝒐𝒅𝒆)I don't like Sasaeng.But she comes to me as Sasaeng.She is my??? #Suho
