Chapter 38: Somewhere
Tanya's Point of View
Nag isip muna ako kung lilingon ako. Pero ng marinig ko amg yapak ng paa niya ay lumingon na rin ko. Nakit ko si Nathan na nakatingin ng mabuti sa akin.
"Oh Nathan? What are you doing here?" Tanong ni Mish
Inalis saglit sa akin ni Nathan ang tingin niya at tumingin kay Mish. Tinanguan niya lang ito. Si Mish naman ay ngumiti at tumayo
"Okay! Alis na ako! Bye Tanya!" What?!
Pipigilan ko sana si Mish kaso mabilis siyang tumakbo palabas.
Umupo si Nathan sa kinauupuan kanina ni Mish. Ipinatong niya ang isa niyang kamay at braso sa lamesa. Tinignan niya ako sa mata. Bakit ganyan siya makatingin?! Para siyang may sinasabi sa mga tingin niya sa akin. Ipinatong niya ang ulo niya sa kamay niya. Parang tanga
"A-ano?!" Sigaw ko sa kanya "Bakit ka ganyan makatingin?" Sabi ko
Hindi pa rin siya sumasagot "Hoy!" Sigaw ko at tinulak siya mg mahina. Ngumiti siya "Did you cried so much?" Napatigil ako sa tanong niya. There is something in his voice.
"W-what?" Nauutal kong sabi
"Umiyak ka ba dahil sa nangyari?" Tanong niya. Nakatingin siya ng mabuti sa akin, binabas niya ang ekpresyon ko. "Sorry..."
"Sorry for what?" Tanong ko
"Sorry kung wala akong nagawa para mapigilan ang mga bagay na makakasakit sayo. Sorry kung... hindi kita nasamahan sa mga panahong umiiyak ka. I didn't mean to broke my promise" sabi niya. Umiwas ako ng tingin "Do you still have it? Or you already throw it?"
"What do you mean?" Tanong ko
He smiled. Shocks! His smile! "The Cards..." oh! That!
"Yeah" sagot ko "I still have it" lalong lumapad ang ngiti niya
"Let's get it then" sabi niya. Hinawakan niya ang kamay ko at hinatak paakyat sa kwarto ko. Pag kapasok namin ay sinigawan ko siya
"Bakit mo ko hinatak?!" Sigaw ko
Yumuko siya para kunin ang box sa baba ng kama ko. Kinuha niya ito at pinatong sa ibabaw ng kama ko. He is still smiling.
Yes, hindi ko yan tinapon. I just realized that I can't just throw those. Those are precious for Nathan, and me.
Binuksan niya ang box at kinuha ang mga cards.
Inisa- isa niya ang mga card. Ngumiti ulit siya ng makita niya ang hinahanap niya. Binigay niya sa akin ang isa sa mga card
"What?" Tanong ko
"Read that" sabi niya
I read it
Read this if... You're sad or you want to cry
Don't be sad. If you feel like crying, my shoulder is always here for you to cry on. I love you
I sighed
"Done...?" Tanong niya
"Yeah" sagot ko. Kinuha niya ang card at tinignan niya ito.
"Sorry kung hindi ko ito natupad nung panahon na kailangan mo. I'm sorry" sabi niya
"You don't need to be" sabi ko. He shrugged and smiled again
"Mag bihis ka na" sabi niya. Kumunot ang noo ko
"For what?" Tanong ko
"We're going somewhere"
"Where?" Tanong ko. Lumapit siya sa akin at ginulo ang buhok ko
"I already said it. SOMEWHERE" tinaasan ko siya ng kilay
"Then where is that somewhere?" Tanong ko
"It's for you to find out" sabi niya at agad na lumabas ng kwarto ko
Somewhere?
Jude's Point of View
Seryoso akong nagbabasa ng libro ngayon. T*ngina! Ngayon ko lang yata mararanasan ang mag aral sa bahay!
"Oh?! Baby JAS?! Nag- aaral ka?!" Sigaw ni Yana
"Obviously" sabi ko
"Anong nangyari sayo at bigla kang nag aral?" Tanong niya
"May pustahan kami nila Nathan"
"Anong pustahan?" Tanong niya
"Kung sino ang pinakamababa, siya ang may sagot ng lunch namin for 1 week" sabi ko
"Hah?! Eh yun lang naman pala eh! Dami dami mong pera" sabi niy. Tinignan ko siya
"Baby, sa lakas kumin ng limang yun, ubos agad ang allowance ko sa isang araw" sabi ko
"Ha?! Eh halos 3,000 ang allowance mo araw araw ah!" Sigaw niya
"Grabe maka sigaw?! Bakit ikaw?! Di ba halos 5,000 ka?!"
"Eh!" Sigaw niya "Kasama pa kasi dun yung pangbili ko ng damit"
"Kaya nga! Tsaka! Kapag kinulang, dagdagan mo nalang ha!" Sigaw ko
"Eh! Manghingi ka nalang ng increase of allowance sa mga Kuya mo" aniya
"Gusto mo ba akong mapatay? Kakabili ko lang ng kotse nung isang linggo. Papatayin ako nila Hyung(Kuya), Kuya Zachary, Kuya James, kapag nanghingi ako ng dagdag" sabi ko
"Eh sino ba kasing nagsabi sayo na bumili ka?" Tanong niya
"Kasi Baby! Ang ganda nung kotse!" Sigaw ko
"Mag maganda pa sa akin?" Tanong niya "Umayos ka ng sagot!"
"H-ha? Oo naman! Mas maganda ka!"
Ginulo niya ang buhok ko "Very good!"
Haist! Kailangan kong mag aral! Ayokong matalo sa pustahan!
Tanya's Point of View
"We're here" aniya. Tumingin ako sa labas ng kotse
"Amusement Park?!" Sigaw ko
"Yeah. This is the somewhere, that I'm talking about"
Amusement Park?! Seriously?!
Lalabas na sana ako ng pigilan ako ni Nathan
"Teka! Wag kang lalabas ng ganyan!" Sigaw niya
"Ha?! Di ba tayo papasok?! Tsaka wag ako lalabas ng ganto?! Eh anong gusto mo?! Gumapang ako palabas?" Sigaw ko
Umiling siya at may kinuha sa back seat. Pagkakuha niya ay ibinigay niya ito sa akin. Jacket?! Malamig ba sa labas?! Tsaka naka long sleeves naman ako ah!
"Let's go" sabi niya. Lumabas na kaming dalawa. Papasok na sana kami mg tumigil siya
"Ano ba Tanya!" Sigaw niya
"Inaano ba kita?!" Sigaw ko
"Hindi ko ba susuotin yang jacket?!" Sigaw niya
"Abnormal ka ba Nathan?! Naka long sleeves ako! Gusto mo ba akong mamatay sa init ha?!" Sigaw ko
"What I mean! Ay ipulupot mo yang jacket sa may bewang mo!" Sigaw niya
"Ha?!" Sigaw ko. Umiling siya at kinuha ang jacket sa akin. Tinali niya ito sa may bewang ko "Sino ba naman kasi nag sabi sayo na mag shorts ka" sabi niya "I don't like other boys looking at your legs. Baka makulong ako" aniya
Makulong?! So may balak siya pumatay?!
Dahil lang sa may tumingin sa legs ko?!
Talaga ba?!
BINABASA MO ANG
The Five Bad Boys And The Bad Girl
Fiksi RemajaThe Five Bad Boys and Me 2 (Completed) The Five Bad Boys and The Bad Girl By: MsYoon_30 Tanya is not a simple girl anymore. She became someone that no one expect she'll be... It's a new life for her. New people... Will these people help her in ths s...