"What are you thinking, love?" Nakangiting tanong ni Rebbel sa kanya habang nagmamaneho ito papunta sa Young's.
She smiled at him and shrug. "I was wondering if Papa God was thinking about me, when he created you. Because he knows everything that i need and he sends me to you."
Rebbel did'nt reply but he was'nt able to hide his smile. "Kinikilig" sinundot. Nya ang pisngi nito.
"Rebbel, kinakabahan ako." Ungot nya ng mapansing walang traffic. Habang papalapit sila sa Young's Restaurant ay lalong lumalakas ang tibok ng puso nya.
"You survived my mom, you survive my Papa too."
"Mabait ba sya?"
"Saan ba ako magmamana?" Nakangising anito.
"Salbahe ka kaya! Salbahe ka sa kama!" Irap nya na ikinatawa lang nito.
Rebbel park outside the Restaurant. Ilang buntong hininga ang pinakawalan nya bago bumaba ng sasakyan. Kabadong kabado sya. Ano naman kasing isasagot nya kapag tinanong sya ng mga magulang nito kung saang pamilya sya nanggaling? Kung mayaman ba sya? O kung anong trabaho nya? Magkahawak kamay silang pumasok doon at iginiya ng waiter sa mesa kung nasaan ang mga magulang nito.
She felt her heart hammered inside her chest as her eyes settle on the man beside Rebecca Aragon. It was like she was looking at Rebbel from the future some thirty years ahead. The man has the same eyes like Rebbel and Klay. Percieng brown eyes and chisled jaw. He looks so handsome.
"Love, this is my Papa. Adam Aragon." Rebbel introduce.
"Hi." Tanging usal nya. Tinanggap nito ang kamay nya at nginitian sya ng matamis.
"Pa, she's Maggie, my girlfriend."
"Nice to meet you, hija."
"Sa inyo rin po." Nahihiyang ani nya bago binitiwan ang kamay nito.
Naupo sila sa mesa na puno na ng pagkain at pinuno na naman ng mag-ina ng tawanan at sigawan ang mesa. While Adam Aragon is just watching them.
"So, anong posisyon nyo kanina?" Namula ang pisngi nya sa tanong ni Mrs. Aragon. Nanunudyo ang ngiti nito habang humalakhak naman si Mr. Aragon.
"Ikaw kasi!" Kinurot nya ng pinong pino si Rebbel sa tagiliran.
"Aray!" Sigaw nito. "Mama kasi! Talaga bang papakialaman mo ang sex life ko?"
"Nagtatanong lang ako. Kung nilalagyan mo kasi ng filter yang bibig mo diba? Manang mana ka sa ama mo."
"Anyway. Anong trabaho mo Maggie?" Mr. Argon ask. She stilled at the question and look at them with her pale face. Ng magtagpo ang tingin nila ni Rebbel ay nginitian lang sya nito at tinanguan. Sinasabi sa kanya na sabihin nya ang totoo.
Nagbaba sya ng tingin at malungkot na ngumiti. Alam nyang malaki ang posibilidad na hindi sya magustuhan ng mga magulang nito kapag sinabi nya ang totoo. But these people are wonderful. They deserve the truth and not lies.
"Promo girl po ako." Ramdam nyang natigilan ang mag asawa sa naging sagot nya. Rebbel hold her hand and press it.
"Top seller ka siguro. Maganda ka e." Maya maya ay komento ni Mr. Aragon. Ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata nya. Hindi ba sya sisigawan ng mga ito? Sasabihan ng oportunista? O kaya naman ay malandi at ginagamit lang ang anak nila?
"Hindi sila mababaw na tao, love." Bulong ni Rebbel na tila ba nababasa ang iniisip nya. "Iloveyou, and they love you too." Naiiyak na tumango tango sya.
"Excuse me, Ma'am, Sir." The waiter approach them and put a plate of onion rings in their table. Iniwan din sila nito matapos sabihin na mag-enjoy sila sa pananghalian.
"You okay?" Tanong ni Rebbel ng takpan nya ang bibig at ilong. Pakiramdam nya ay tataob ang sikmura nya sa amoy ng sibuyas.
"You okay Maggie?" Nag-aalalang tanong ni Mrs. Aragon. Ngumiti sya at tumango.
"Banyo lang po ako." Paalam nya sa mga ito.
"Samahan na kita?" Rebbel told him worriedly.
"Wag na." Nginitian nya ito bilang assurance na ayos lang sya.
But she got it wrong. Because when she stand up, she was left by her consciousness.
And all she can heard is Rebbel's voice before everything went black.
"SHE will be alright." His Papa tapped his shoulders as they wait inside the emergency room. Pakiramdam nya ay tinakasan sya ng kulay ng matumba si Maggie.
His heart is clenching and hammering inside his chest as they wait for the doctor. What is happening? Worried consumed every but of him. Hindi nya alam ang gagawin kung sakaling may mangyari kay Maggie.
"Kumalma ka nga." Natatawang ani ng nanay nya. "Ganyang ganyan din ang tatay mo nong, naospital ka dahil sa rumble! Buti nga sayo nararamdaman mo ngayon."
"Ma naman!" Saway nya dito. Sesermonan pa sana sya nito pero naipit ang mga salitang iyon ng lumabas ang doctor. "Who's the husband of the patient?"
"Me." Agad na sagot nya at nilapitan ito. Ngumiti ang doctor at inilahad ang kamay sa kanya. "She's two weeks pregnant Mr. Aragon. Congrats." Umawang ang labi nya at hindi sya nakahuma. Gayon na lang ang amusement nya ng inabot ng doktor ang kamay nya at iwinagwag iyon bago sya iniwan.
"Woooooh! Rebbel tatay ka na!" Itinulak sya ng tatay nya dahilan para sumubasob sya sa sahig. Sinamaan nya ito ng tingin habang nagtatatalon ito sa tuwa at isinasayaw ang nanay nya. Naiiling na bumangon sya at ngumiti na parang tanga.
"Magiging tatay na ko."
"Congrats nak! Hindi ka baog!" His mom jump and hug him tightly. Naiiling na niyakap nya ito pabalik at pumasok sa kwarto kung nasaan si Magdalene.
