Juliet hunts Romeo (on going)

In the Beginning.....

===================================================================

 In the beginning 

JULIET'S POV

Darating si pinsan? Lagot! Magdudugo ilong at tenga ko nito! Ang alam ko ENGLISHERONG palaka yon! Delikado English ko nito. Buhay nga naman! Ang masaklap bakit kailangang ako ang sumundo? Pag ako naligaw sa airport...tatanggalan ko talaga sila ng kaluluwa!

-----AIRPORT (FLEUR )----

Sampung minuto na akong nag-aantay sa waiting area pero di parin lumalabas ni anino ni insan ah. Hanapin ko nalang siya. Lakad! Lakad! 

Oy nalaglag yong wallet ng lalaking naka jacket with sunglasses ah. Jusme pati sa loob ng airport kala mo naman maaraw!

 Tanga pa. Nagmamadali ata ang abnoy kaya di napansin na nalaglag pala yong wallet niya!

*Pulot wallet*

Syempre dahil mabait at HONEST (FLEURian kasi, sa dinami-dami ba naman ng nakaplaster sa school na FLEUREANS.........BE HONEST! Eh hindi ka ba makokonsensiya dyan?) kaya pinulot at tinawag ko yong lalaki kaso naka earphones eh! Bastos di ako narinig!

Akmang itatakbo ko sa kanya kaso si Mamang Guard sinita ako baka daw ma Hit-and-Run ako. Nasa kabilang lane na kasi si lalaki.

Of course, I’m a concerned citizen kaya sinundan ko siya ng hindi na masyadong maraming taxi ang paroo't-parito. (Nakalimutan ko si pinsan dahil sa lalaking yon! Bakit ko kasi di na lang kasi ibinigay kay Mamang Guard para siya na lang naghanap kay Budoy)

Kaso ang totoong dahilan ay nainlove ata ako sa picture nung lalaki dun sa wallet niya kaya desidido akong makita siya ulit.

Naman oh.......love at first sight nga naman.......ayyy mali........este love at first sight on the picture pala.

Hanap! Hanap! Hanap! Aba't kung saan-saan na ako napadpad ah. Lahat ata ng parte ng airport napuntahan ko na at...

Oy ayon si boylet at parang may hinahanap ah! Ah baka itong wallet niya.

So lapit Juliet and don't forget to smile! Your best smile ha.

"Hello". I said with a big smile at akmang iaabot ko na sa kanya yong wallet kaso.....

"What?!" galita nitong sigaw! Aba gago toh ah naninigaw? Bingi ba ako? Mukha ba akong bingi?

"Walang hiya ka!". Before I can think ay naibulalas ko iyon. Oppsss! Mas nagalit atah!

"Shit! Get lost! I don't have time with you." Pasigaw nitong sabi at sinagot ang phone na kanina pa nagriring. 

Ha? Napaka---grrr! Napaka walang modo. Umakyat na atah sa ulo ko ang dugo ko eh. Sasabog na ata.

Breath! Breath! Breath! Siya na nga pinagmamalasakitan siya pa may ganang manigaw? Inhale! Exhale!

Ah tama! Mainit siguro ulo niya kasi hinahanap niya yong wallet niya. Yon nga! Kalmado ko sa sarili ko. So nakinig muna ako sa usapan nung lalaki at nung nasa kabilang linya. It's rude to interrupt a conversation, diba?

"Shit......where on Earth is that girl?  You said she'll be picking me up here but I've been waiting for 30 minutes and I haven't seen even a shadow of her." Sigaw niya sa kausap.

Mahilig makipagsigawan ang lalaking to, may problema kaya siya sa tenga. Wait, now, wait a minute! Englisherong palaka? Waiting for a girl to pick him up? Tae kung ito yong pinsan ko babalatan ko talaga toh ng buhay! Gago eh. Naisip ko, then I heard na nagsalita ung kausap niya. Loudspeak ehh...bingi nga atah eh!

"Magtaxi ka na lang anak baka hindi sumipot. Parang ayaw ka kasing sunduin eh" sabi nung kausap niya.

"Hell! I lost my wallet, how could I?" Sabay napatingin sa direksyon ko! Nakatayo parin ako sa gilid niya.

Mukhang ngayon lang niya napansin ang presence ko? Ano ako invisible? He put down his phone and ask grumply.

"What the hell is wrong with you? Are you stalking me?”

"Hindi rin makapal ang mukha mo noh! Takte ka! Tanga ka, alam mo ba yon?" Nakataas ang kilay na sabi koh.

"What?" he asked. Puzzled!

"Hoy lalaking bubuyog ba't ka ba naninigaw? Anong tingin mo sa akin bingi?".

"You know miss you're wasting my ti-..."

"Ayan lamunin mo! Alam mo? Kung galit ka sa mundo wag kang mandamay! At wag kang manigaw dahil hindi kami bingi...ayyy mali pala...hindi AKO BINGI. Tatanga-tanga ka kasi kaya kung saan-saan mo naiiwan yan". Ayon tulala yong lalaki, di nakatiikim siya.

Yung wallet kasi niya isinampal ko sa kanya sabay walk-out! Shock to the bone siguro yon. Tulala pa kasi ng lingunin ko, either nagpapasalamat siya dahil nabalik na yong wallet niya or galit siya kasi napahiya!

Aba siya pa magagalit? He deserves that! Hot-headed kasi. Pati tuloy mood ko na alter so I went straight home! Magdadahilan na lang ako kay auntie atsaka hindi naman ako sinasagot ng peste kong pinsan. 

Pagdating sa bahay pabagsak kong isinarado ang pinto.

"Oh anong nangyari sa yo Juliet?" Takang tanong sa akin ni Auntie. Di ko naman siya sinagot kasi asar pa rin ako. Grrr!

"Hala ka ate Juliet hindi mo sinundo si Kuya" Pananakot sa akin ng pinsan kong makulit.

"Gusto mo bang bitayin kita?" Walang kangiti-ngiting sabi ko habang nakataas ang kilay. Napansin ko naman yong bag sa may sofa. Familiar ah! Malamang! Kasi ganoon din yong bag nung lalaki sa may airport kanina.

"Tita pasensiya na poh hindi ko nakita si pinsan" Sabi ko nang lumabas si Auntie mula sa kusina.

"It's alright couz" sabi ng isang lalaki na lumabas sa...ahh basta may linabasan! Yong entrance niya mahalaga eh!

"I'm sorry I went ahead. I can't find you in the airport nand I don't know how you look like. I was not able to call you because my phone's out of battery, so I figured I'll just go ahead! And I know you can find your way home.". Englisherong palaka talaga pala itong pinsan ko.

Napabuntong-hininga na lang ako. Akala ko kasi yong boylet na tanga si insan. Pero mabuti na yon at baka pinaglalamayan na ngayon ang insan ko, kawawa naman si Auntie kung papatayin ko siya eh na kararating lang.

==============================================================

Waaaaahhhhhhhhh.....Ano saveeh????!!! Hehe VOTE!!!! COMMENT!!!!!AND BE A FAN!!!!!!

Sayonara! See you on the next page...!

picture ng pinsan niya nasa side ----------->