CHAPTER XXVII
When it Rains
“Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!
SIGAW KO ng marealize ko na nalalaglag pala ako! Napaisip din ako na takot akong mamatay at ayoko pang mamatay dahil na rin sa ililibing ko muna ng buhay si Pepay! Hindi ako matatahimik hanggang sa di ako makaganti.
Naluha ako ng maisip kong hindi ko na makikita ang pink mouse na si Rye-rye pati na rin ang poging mukha ng amo niya <3. Naiyak din ako ng magflash back ang mga kalokohan ko kasama sina Zeca, Vera, Mimi-Nadezha at Leanne, pagnamatay na ako hindi na ako makakagawa ng kademonyohan, hindi ko na maririnig ang nakakainlove na boses ni Kyle at hindi ko na rin mahuhunt ang Romeo ko!
Tuloy tuloy sa pag-agos ang luha ko, para na siyang gripo kung pumatak, madedehydrate pa yata ako nito bago ako mamatay! Pero napansin ko bakit parang kanina pa ako nahulog pero hanggang ngayon di pa ako bumagsak sa tubig at bakit nangangalay na ang kamay ko? O.o?
Napatingin ako sa ibaba!
Napalunok ako! Grabe ang rumaragasang tubig.
May mga whirlpools pa para akong hihigupin nito ang masaklap para akong nakahang masyadong mataas pala yong bridge pero teka lang, bakit ba parang nakalutang ako, tumingala ako at muntik na akong atakihin sa nakita ko.
Hindi naman demonyo ang nakita ko sa katunayan nga isang anghel ito na may sungay at buntot.
“Buti’t di ka nalagutan ng hininga sa kakasigaw mo” nakasmirk niyang sabi habang hawak hawak ang kanang wrist ko.
Nagsalpukan ang kilay ko
“Damn you, are you planning to kill me, how dare you push me?”
“Is that how you say thank you after saving your ass, and Aren’t you the one who’s planning to commit suicide?” kunot noo nitong sabi. Takte ibalik ba naman saken ang tanong. At sinabi ko bang iligtas niya ako at wala naman talaga akong planong magpakamatay ah pupulutin ko lang yong nahulog kong ipod dun malapit sa may steel bar banda, ano akala niya magpapakamatay na ako? Excuse me mahal ko buhay ko noh.
“Tsk! Unang una sa lahat ikaw tong nagpush saken dito at hinding hindi ako magpapasalamat sayo, mas magpapasalamat pa siguro ako kung pinabayaan mo nalang ako. Hindi ko alam bakit napakapakialamero mo, pabayaan mo nga ako”
“So you want me to let go of your hand?”
“Oo,” matigas kong sabi
“dahil ayokong magkautang na loob sa walang modong lalaki tulad mo”
Biglang dumilim ang kanyang aura.
“Fine” tipid niyang sabi, pagkatapos medyo lumuwang ang pagkakahawak niya sa wrist ko. Holy crap he’s not joking he’s serious about letting go of my hand. Bumilis bigla ang tibok ng puso ko, nafefeel kong bibitawan nga niya ang kamay ko. Napalunok ulit ako, yak naubusan na ako ng saliva eww!
“Oh ano pang hinihintay mo?” tinitigan ko siya na para bang hinahamon
“o bakit di mo pa bitawan?” I added.
Ngumiti siya na parang isang demonyo pero ang gwapo parin nya :3
“I’m waiting for you to beg and say please save me, but it seems you’re really eager to die, since I’m very nice and I want you to be happy then I’ll give you want you want, GO DIE” Napatikhim ako sa sinabi niyang NICE daw siya muntik na akong masuka! Yang kulugo niyang pagmumukha Nice daw? Tse!
BINABASA MO ANG
Juliet hunts Romeo (on going)
Teen FictionIt's a story of a girl who love to look for Romeo and technically she's Juliet! isang kalog ang ulo na nakatagpo ng abnormal na mga lalaki. Mapeste na ang taong ito sa kakulitan at kamalditahan nitong isang ito... Paano kung may tatlong Romeo na g...
