ProvincialGirl and CityBoy(editing)

Part 6

_______
_______
_______

Kakauwi lang namin ni Blake galing hospital.

"Dito ka na magtanghaalian total wala naman sina Papa", sabi ko kay Blake.

"What's with that voice?", tanong niya naman sa akin.

"Bakit anong nangyari sa boses ko?", takang tanong ko sa kaniya.

"Ba't ang lumanay ats malungkot? Do you have any problem?"

Dahil lang naman to sa atin eh.. Why are we acting weird? Hindi naman tayo magkaibigan.
Sa likod ng isipan ko. Kumibiy balikat nalang ako at naunang pumasok sa bahay.
Habang nagluluto ako, kinukulit ako no Blake na huwag ko daw lalagyan ng gayuma. Naiinis ako dahil maramk siyang sinasabi, eh, hindi naman siya ang nagluluto.
Hindi ko siya pinapansin dahil naka question mood ang utak ko.

"Blake kain na tayo", tawag ko sa kaniya. Masaya naman siyang lumapit.

"Maghugas ka muna ng kamay", sabi ko pero hindi niya binitiwan ang plato.

"Hindi naman marumi ang kamay ko at sayang ang tubig", saad niya ata kumuha na siya ng ulam.

"Galing sa bundok ang tubig kaya libre. Maghugas ka na nga", suway ko sa kaniya. Kumunot naman ang kaniyang noo bago tumayo.
Bakit ko ba siya hinihintay? Pwede naman akong kumain habanh naghuhugas pa lang siya.

Nang matanto ko iyun ay sinimulan ko ng kumain. Napatayo ako ng makita ang tungkod ni Blake na naiwan.

"CYLIN/BLAKE!", sabay naming tawag.

Dali-dali akong napatayo ng marinig ang malakas na lagpak.

"BLAKE!", pinatayo ko siya. Natumba siya sa sahig.

"Hindi, hindi ko kailangan yan. Alalayan mo na lang ako", tumangi naman ako.

"Paano ka nakapaglakad kanina?", takang tanong ko. Tumayo kasi agad siya ng sinabi kong maghugas muna ng kamay.

"Yeah, lets talk about that later. Just give me a support okay", sabi niya. Inalalayan ko siyang maglakad. Hindi pa rin ako makapaniwala, makapaglakad na ulit siya?
YES! Im happy for him.

"Why are you smiling, idiot?", napako ang ngiti ko dahil sa pagtawag niya sa akin ng ganun. Kaya binitiwan ko siya.

"Cylin!", babala niya. Mukhang kinakabahan siyang bumagsak.

"Haha, that was just a simple punishment", natatawa kong saad lalo na makita ko ang panginginig ng kaniyang binti.

"Come on", he groaned. Sinubukan niyang humakbang papalapit sa akin.

"Catch me if you can, catch me catch me if you can", panunukso ko sa kaniya habang nilalayo ko ang distansya
.

"You had a problem with the lyrics. It should be Love me like you do" natigilan ako saglit dahil sa sinabi niya.

"Love me like you do love me love me like you do"
Marunong ah.

"Wow... nice voice Blake", puri ko sa kaniya. Nanatili pa rin siyang nakatayo.

"I mean that", natahimik ako.

Ang weird talaga ng Blake ma 'to.

"Gotcha!"

"AAAAAAAHH!", napatili ako ng biglang hapitin nI Blake ang bewang ko.

"Kailan ka pa nakalapit haha?" Sabk ko sa kaniya. Wala na akong nagawa kundi akayin ulit siya.

"Noon pa", sabi niya. Binigyan naman niya ako ng weird smile.

Kainis!!

"Edi Weh... talaga?", sabi ko bago ko siya binitiwan.

"Lets eat", saad niya.

"Ops wait, dalawa lang ang niluto ko. Huwag mong kunin ang isa", babala ko sa kaniya. Dalawang pirasong home made longganisa, mga fried potatoes at petchay ang ulam namin ngayon. Pero 'tong loko kunti lang ang kinuhang gulay. Parang bata lang.

"Ba't kasi dadalawa lang ang niluto mo?", reklamo niya at kinuha ang dapat ay PARA SA AKIN!

"Akin yan!" Turo ko sa kaniya gamit ang kutsara.

"May patatas naman at petchay. Sayong sa'yo nalang yan..hmm", nakangiti niyang sabi.
Kukunin ko sana ito gamit ang tinidor ng bigla niyang nilagay sa bibig niya. Whole!

"Eeh!! Bakla ka talaga!", yamot kong sabi. Kinuha ko naman lahat ang patatas sa mangkok at nilagyan ng maraming ketchup.

"Penge", nilahad ni Blake ang plato niya sa akin.

"Che!", saad ko. Hindi ko siya binigyan.

"Penge na Cylin,.. lunes na lunes bukas, hindi ba't perfect timing yun para sa panibagong tsismis?" Kumunot ang noo ko.

Ano na namang plano nito?

"So", sabi kp sa kaniya.

"Ano kayang maging reaksyon ng mga babae, cause girls are really bubbly. Do you think they will not have the negative thoughts about you?", nakangisi niyang baling sa akin

"Hoy! Hoy! Ano na namang gagawin mo bukas, aber?"

"Wala lang, im just thinking if ikwekwento ko sa barkada ang paglalakad mo na almost naked",

Ano!!

"Aaaaaaah!!! I hate you Blake... Ba't yun pa.. sige, go sabihin mo na sa kapitbahay natin ... walang hiya ka, hindi mo ba alam na ilang beses na akong naiinsulto sa school dahil sa mga kuwento MO!", inis na inis kung saad. Umalis na ako sa hapag at dumiretso sa kuwarto ko.

Bahala na siyang maglinis sa kusina at maghugas..

Gago talaga!!

Anong akala niya?

Laro ang lahat? Hindi ba siya nakakaramdam? Hindi ba niya alam na hindi ako natutuwa sa mga panginginsulto ng mga kaklase ko dahil lang sa mga katangahan nagagawa ko dito sa bahay? Kailangan ba niyang isiwalat yun para mapahiya lang ako?

Porke ba't mabait si Papa sa kanila, pwede na niya akong ipahiya..

Kung kasiyahan lahat ng pinaggagawa niya. HINDI AKO NASISIYAHAN!!!
Idagdag pa ang pagiging weirdo niya!!!!

Minsan , alalang alala sa akin.

Minsan naman kung ano anong sinasabi na nakakapagpigil hininga. Minsan nga bigla akong nahihiya sa harap niya.

Tapos!! TAPOS!! Hindi niya alam na nasasaktan ako sa mga ginagawa niya?

AAAAH!!

Eh ba't siya nag-aalala sa akin ,... o baka naman ako lang ang nag-iisip na nag-aalala siya sa akin?

AAAAH!!..

Wala naman akong maalala na kasalan sa kaniya para gumawa ng mga kalokohan. .

I HATE YOU BLAKE BLEVERIN!!!