ProvincialGirl and CityBoy(editing)

PART 27

_________
_________
_________

Nandito na si Patricia ,dito sa Pinas and all is well..  este!! Hoping na all is well talaga. Gusto daw niya akong makausap at kinakabahan ako ng SOBRA.

Baka nga may dala siyang bazooka at gagamitin sa akin para madurog ako dito sa ibabaw dahil sa run away groom niya and the reason was ME. AKO! AKO!

My Good! That was not good.

If you remember the ice cream parlor kung saan siya nag-offer ng friendship? Well, nandito ulit ako at dito naming napagkasunduang mag-usap . I was waiting for her actually at sana ALL IS WELL talaga.. Gosh.

Nasaan ba ang Español na yun. Hinihintay pa yata akong mamatay sa heart attack.

The more i wait kasi sa kaniya, the more na nagwawala ang naka-bilanggo sa rib cage ko.
Ilang oras na siguro ang lumipas hanggang makita ko si Patricia na papalapit dito sa shop.

Kinakabahan ako pero alam konsa sarili ko na wala akong kasalanan sa ano mang nangyari sa kanila ni Blake or families , im just afraid she will hate me lalo na't magkaibigan pa kami. Sana maayos lang g pag-uusap namin at maayos rin ang kalalabasan.

Tumunog ang maliit na bell sa pinto na tandang may pumasok. I wash all the thoughts before giving Patricia a welcome home smile. She smiled back , napilitan lang dahil basang basa ko ang lungkot na nakatago sa ekspresyon niya.

"Hi", para kaming stranger na magkaharap. Nginitihan niya lang ako bilang tugon bago pa dumating   ang inorder kong halo-halo.

"Enjoy, ladies", sabi ni Kuya waiter at nilapag ang dalawang glass bowl ng halo-halo.

"Thanks", sabi ni Patricia.

"Kumusta ka na", bumabalik na rin ang ang dating composure ng sarili ko.

"Okay na ako ngayon. Ikaw", baling niya sa akin. I take a small scoop sa ice cream bowl ko bago siya sagutin.

"Hindi ako okay", I said honestly.

"Bakit naman?", heto na...

Were having a warm up talk here before the serious one.

"Sino bang masisiyahan kung nag run-away ang groom mo? Mas nakakahiya yun sa run-away bride? Duh, tapos ikaw namang si babae pumayag ka sa kasalang alam mo namang tutol ang karamihan at nagpakatanga.. tsk, ang saklap nun girl. Pero atleast 50-50 ang saya at lungkot ko dahil IKAW ang dahilan at syempre sa tamang babae",

Ano?

Ano?

Gosh! Hindi ko alam ang sasabihin.

Ba't kailangan pa niyang ederitso? Para akong na atake habang naghahanda pa lang.

"Ok?"maikling tugon ko. Eh sa hindi ko alam ang sasabihin eh.. pero, okay naman ata ang sinabi kong 2 letters kasi nakangiti si Patricia.

"I mean.. sorry and ... uhm.. thank you rin", dagdag ko.

Tiningnan ko kung anong reaksyon niya kahit nakakailang.

Napasinghap siya at lalo akong kinabahan.
Baka pinipilit niya lang ang sarili niya na huwag akong saktan.

"Past is past. Anyway, hindi naman talaga 'to ang pinunta ko dito. I juat want to invite you sa debut ko Tuesday nextweek"

Aahh..

"I thought 16 or 17 ka pa lang?", nasa senior high lang kami mga pre, unexpected lang.

"Hahahaha... home-school. And it was totally boring so i decided to enroll in a real school to enjoy my lifetime", okay.. kaya pala..

Haist..  hindi ko talaga alam ang sasabihin. Naiilang pa rin kasi ako.

"So, are gonna--",

"Yes, pupunta ako", mabilis kong sagot. Pampabawas ilang. 

Pero hindi pa ako nakiki-attend sa mga ganito.. debut thing. Its my first time at isang mayaman pa ang nag-alok.

What would i wear?

Eh wala akong fashionable clothes. Not even fancy.. mga katamtaman lang hehe.

"Ooh.. I  know that response... lets eat na and after that we'll go shopping!!!"

Ano?

Shopping

Shopping???

OMG... Wala akong dalang pera. Naka-budget ang dito sa halo-halo na kinakain namin.

Bahala na siang Batman. Basta ngayon, hindi dapat ako tumanggi kay Patricia. Sakaling hindi madadagdagan ang lungkot at kunting galit dahil AKO ang dahilan ng  run-away groom niya.