A/N: ( hello guy's, humihingi ako ng pasensya sainyo... Na-i-publish ko ang chapter 32 na parang "rollercoaster".... Ini-edit ko muna dahil kahit ako ay nahilo sa Chapter 32 na ginawa ko..I'm really sorry and thank you so much....)
Chapter 32
William's thought.......
"Two weeks ago......
Fourteen days to be exact....
336 hours......
20160.00 minutes.......
1209600 seconds.......
Mula ng huling makausap niya si Zylene. Pabalik- balik siya sa hospital para kausapin ito ngunit hindi sya nito hinaharap, masakit walang kasing sakit ang kanyang nararamdaman, pero kulang pa yung sakit na iyon sa sakit na naranasan ni Zylene. Tahimik siyang nagkukulong sa Condo sa Ilocos Sur. Kahit isang sulyap ay hindi pa niya nakikita ang anak. Gustuhin man niyang magalit sa dalaga ay hindi niya magawa, mula ng malaman niya ang hirap na dinanas nito sa kamay ni Rhaiza at Karen. Para siyang manok na tinanggalan ng dila,at idamay pa ang kanyang mga pakpak. Sino nga ba siya para manumbat.?
LOSER...... THAT WHAT HE FELL.....
"Ding! Dong!
"Ding! Dong!
" Ding! Dong!
"Tssss! Abala!" Sabi ni William habang paglalakad papunta sa pinto at pagbuksan ang kung sino mang istorbo sa pananahimik niya.
"Hey! Bro!" Bati ni Wayne sa kapatid.
"What do you want?"
"I don't need anything from you."
"Then, what brought you here?"
Nakapamulsang hinarap si Wayne sa kapatid. Sinipat siya nito mula ulo hanggang paa. Naiiritang pinanlakihan niya ito ng mata.
"Whattttt!?"
"Hey! Relax!! Are you going to stay all day long here?" Tanong ni Wayne sa kapatid." Cheer up boy!! Look at yourself!! Hindi ka ba nasasagwaan sa hitsura mo "kalbo na balbas sarado"..? ABA WILLIAM FONTANA!!! Wala ng ipinagkaiba iyang mukha mo diyan sa nakalawit sa pagitan ng hita mo! May buhok na kalbo!!"
Sa halip na matawa ay lalong nabwisit si William sa sinabi ng kapatid.
"I don't want your opinion! "Asik niya dito.
"Bahala ka nga sa buhay mo! Pumasok ka na sa trabaho, ayusin mo ang sarili mo para mabawi mo ang mag ina mo.! Walang mangyayari kung magmukmok ka lang dito,hindi USO ang ermitanyong kalbo!" Sabi ni Wayne at iniwan ang kapatid na walang imik.
Tahimik lang si William wala siyang planong pumunta sa kahit saan, bitbit ang isang bote ng whisky ay pumasok siyang muli sa kanyang kwarto, holding he's mobile phone idinayal niya ang number ni yaya Opel. Ilang ring ang nagdaan bago ito sumagot.
Yaya Opel... "Hello iho,?
Me...yaya kamusta po, ang akong mag ina po kamusta na?"
Yaya Opel.. "Maayos sila iho, two months pa bago makalabas ang anak nyo kulang sya sa buwan kung natatandaan mo."
Me..."salamat ya, sana kahit picture makita ko ang anak ko."
