PROLOG 2 CZ.

210 17 1
                                    

rok później 

Życie zmieniło moje życie, moje plany... Zmieniło wszystko. Byłam z Justinem przez 3 miesiące, lecz ja go nie kochałam... Chciałam mieć kogoś przy sobie, ale tak i tak jestem samotna. Zamknięta w ośrodku dla ludzi takich jak ja. Wiecie czego się najbardziej boję? Zapomnienia. Tego, że gdy umrę wszyscy o mnie zapomną, będę nikim.

Dzisiaj ma przyjść nowy kolega do sektoru C. Ja jestem w C. Jestem z tymi bardziej pojebanymi. Obok mnie nie ma nikogo, pusty pokój z dziurą w ścianie. Przyszedł czas. Ktoś wchodzi do tamtej ''celi''... Mija godzina, dwie. Powoli usypiam, aż słyszę jakiś szmer. Zapalam światło, widzę kartkę.

Żyje ktoś?


--------------------------------------------------

WITAM KOCHANI!!! DZIĘKUJĘ ZA TYLE WYŚWIETLEŃ, NIE SPODZIEWAŁAM SIĘ TEGO <3 


112 KaloriiOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz