Sabah uyandım hazılandım üstüme mavi dar kot ve lacivert kot gömlek giydim saçımı saldım ve okulda gitmeye hazırdım servis sonunda geldi.
Biraz bekledikten sonra sonunda geliyordu Arın , yanıma geldi ve yorgun gözüküyordu.
"H.hayal sana dün söylediklerimi unut hiçbiri gerçek değildi"
Gözlerim dolmuştu.
"Hayır ! Arın ne saçmalıyorsun"
"Ben hala Irem'le çıkıyorum ve onu seviyorum"
Gözümden tek bir damla düştü elimin tersiyle sildim ona cevap veremedim.
"Hayal , yüzüme bak"
"Arın sana güvenmiştim sana inanmıştım ben, hani birbirimizden birşey saklamak yoktu ? "
"Hayal bak sadece dünü unut herşeyi unut beni unut "
İçimden ona tokat atıp seni seviyorum aptal nasıl herşeyi unutabilirim ki demek geldi.
Ders zili çaldı umrumda bile değildi hemen çantamı aldım ve okuldan dışarı çıktım.
Ağlamaya başladım Arın benden bu kadar çabuk nasıl vazgeçti ? Bana madem unut diyecekti neden bana onları telefonda söyledi? Geriye baktığımda Berk'i gördüm yanıma koşuyordu .
"Neyin var hayal iyi misin?"
"Iyiyim Berk" yüzümü göstermemeye çalıştım
"Sadece biraz yorgunum
"Hayal bana yalan söyleme" kaşlarını çatmıştı ve bana bakıyordu
"Tamam,tamam hiç iyi diğilim Berk" göz yaşlarımı tutamadım ve ağlamaya başladım.
Bana sarıldı .
"Ağlama lütfen hem kim benim hayalimi üzmüş bakıyım" sesindeki ton beni azda olsa güldürmüştü.
"Boşver"
"Tamam boşvericem ama şimdilik sonra bana ne olduğunu anlatıcaksın ve ben kim benim canım arkadaşımı üzdüyse cezasını alıcak."
"Tamam şimdi eve gidicem Berk yanlız kalmak istiyorum
"Tamam kendine dikkat et"
"Görüşüz Berk" gülmeye çalışsamda işe yaramadı. Bana cevap vermesini beklemeden eve yürümeye başladım.
...
Şansıma evde kimse yoktu bende odama gittim müziği açtım ve ağlamaya başladım.Ağlamaktan başım ağrıyordu gerçek aklıma daha yeni geliyordu.
ARINI KAYBETMIŞTIM ARINI YENIDEN KAYBETMIŞTIM!
