Naar Nooit Meer Terug

Hoofdstuk 16

P.O.V. Sara

Brend neemt mijn hand en begeleid me naar buiten. We staan nu voor het hotel en ik vraag: "waar gaan we nu naar toe?" "Volg me gewoon" zegt hij glimlachend. Wat ben ik nu eigenlijk aan het doen? Ik volg gewoon een wildvreemde naar god-weet-waar. Maar ja ik heb nu ook niet zoveel zin om naar Simon te gaan, dus ik blijf Brend gewoon volgen.

We passeren de eiffeltoren en hij is nu prachtig verlicht 's nachts. We lopen verder. "Is het nog ver?" Vraag ik "Nee hoor nog een minuut of twee" antwoordt Brend mij.

Na nog zeker vijf minuten stappen komen we bij de Seine. "Doe je ogen dicht" beveelt Brend me. Ik doe mijn ogen dicht en hij begeleidt me ergens naar toe. Plots staan we stil en zegt hij:"Oke doe je ogen maar open"

Wanneer ik mijn ogen open deed zie ik een bootje met een picknickmand. Achteraan staat zo een vent die met het bootje vaart, een beetje zoals in Venetië. "Ik veronderstelde dat je nog niks gegeten had wanneer je weg liep van Simon en aangezien ik ook nog niks had gegeten heb ik wat geregeld" zegt hij glimlachend. "Haha omg dank u! ik had nog niks gegeten." Ik was echt zo blij mee het eten, ik overdrijf niet!

P.O.V. Brend

Ik stap in het bootje, en ik steek mijn hand uit om Sara te wenken. Ze komt naar de boot toegelopen en neemt mijn hand vast.

Ze kijkt raar naar mij wanneer ik een fles Cola Light uithaal en geen champagne of zoiets anders fancy. "Sorry hoor, maar ik heb morgen een shoot. Ik zou graag fris op de foto's willen staan" zeg ik verontschuldigend "Anhja oeps, ik was even vergeten dat je modellenwerk deed" zegt ze lachend. "Hoe kun je daar nu naast kijken, kijk eens naar mijn gezicht. Dat straalt model uit" zeg ik lachend. "Ja hoor natuurlijk." Zegt ze. "Nee nee grapje" zeg ik "Ja dat had ik al door hoor" "Ja natuurlijk"

"Oke gaan we terug?" Vraag ik na een anderhalf uur. "Ja morgen ga ik gaan winkelen met Simon. Als dat tenminste nog door gaat" "Maar natuurlijk, jullie gaan dat wel weer bijleggen. Niemand kan boos op jou worden" ze begint te lachen "Ja hoor natuurlijk vraag dat maar eens aan mijn broer." "Haha maar hij kan niet boos worden op jou, dat heb ik gezien toen hij je probeerde te redden van die rare vent." "Ik weet niet hoe jij dat zou kunnen zien maar ik hoop dat je  gelijk hebt." Zegt ze.

"Foto?" Vraagt ze als we voorbij de verlichte eiffeltoren lopen. "Ja natuurlijk!" "Wacht ik vraag het even aan die mensen" ze loopt weg en vraagt iets aan een jong koppel. Ze knikken en geeft haar telefoon aan de mensen. Ze loopt terug naar mij en zegt: "kom we gaan poseren" Ik begin te lachen en zij ook. Zo poseren we voor de foto. We lopen samen terug naar het koppel en ze krijgt haar gsm terug.

"Bye tot de volgende keer!" "Wacht ik heb je nummer nog niet" zeg ik. Ze zegt haar nummer. "Oke ik stuur je morgen wel nog een bericht." "Bye!" "Au revoir" zeg ik met een knipoog.

~~~
SORRY SORRY SORRY
Sorry dat ik zo laat upload :(
Maar school is echt crazy en vorig weekend was is op reis dus dan kon ik ook niet schrijven.
Ik ben ook bezig met een nieuw boek te schrijven. Maar ik zou eerst een grote voorraad willen hebben zodat ik altijd op tijd kan uploaden. Het zal dus nog even duren tot het boek online verschijnt :)

Xxx Sarah