Hoofdstuk 21

13 2 0
                                        

POV Simon

Wanneer ik wakker word, voel ik een lege plek naast me. Ik kijk om me heen en zie dat Sara op het balkon staat. Ze is aan het telefoneren terwijl ze nog steeds in haar pijama staat. Als ze me ziet kijken glimlacht ze vlug en doet een gebaar dat ik nog even moet wachten ik steek mijn duim omhoog en rol weer in mijn bed.

Plots hoor ik een geklop op mijn deur en Isabella vliegt me om mijn nek. "Isa?" vraag ik verbaasd. "Ik kon niet wachten om je te zien! Ik kan niet nog drie weken zonder jou, dus ik dacht waarom kom ik niet een paar daagjes?" ik probeer haar rustig van me af te duwen, zodat Sara het niet ziet. Wanneer ik me omdraai zie ik dat het al te laat is en ze staat me met een vragende blik aan te kijken.

"Wat doet zij hier?" vraagt Isabella met minachting in haar stem "Is er nog altijd geen kamer vrij gekomen?" "Waarschijnlijk wel maar we gingen vandaag toch weg." Ik zie dat ik nog altijd in mijn onderbroek sta en ik doe vlug een hemd en een broek aan.

"Goedemorgen!" zegt Sara vrolijk wanneer ze binnen komt. "Nog goed geslapen vannacht?" vraag ik "Ja hoor" zegt ze met een glimlach op haar gezicht. "Ben jij Isabella?" vraagt ze wanneer ze zich op bed laat vallen. "Ja." reageert ze kortaf en ik trek mijn wenkbrauwen op. Dat wordt gezellig vandaag.

"Dus Simon, gaan wij vandaag iets doen?" Vraagt Isabella. Ik kijk naar Sarah en ze haalt haar schouders op. "Oke is goed, wat wil je doen?" "Ik wil naar het Louvre" "Mij goed" "Oke doe iets deftigs aan en dan kunnen we vertrekken."

POV SARA

"Oke doe iets deftigs aan en dan kunnen we vertrekken" Zegt Isabella tegen Simon. Wie denkt ze eigenlijk wel dat ze is? Ze komt hier opeens binnengestormt en wil met Simon naar het Louvre. Ik kon moeilijk zeggen dat hij niet weg kon. Ik zal hem vanavond dan maar het nieuws vertellen, niet dat het hem veel uitmaakt, maar toch.

~~~

Oke sorry voor de superlate update, maar geef de examens en de writersblock de schuld. Ook sorry voor het korte hoofdstuk, ik probeerde het langer te maken maar het was nu al zo saai.

En nog een fijne kerst iedereen!

♡♡♡

Naar Nooit Meer TerugWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu