Naar Nooit Meer Terug

Hoofdstuk 19

Dag 4 - Parijs

Ik wordt wakker van de douche die aan gaat. Ik trek mijn zachte donderen wat dichter naar mij toe. Hier zou ik wel de hele dag kunnen liggen. "Hey slaapkop" blijkbaar was ik weer ingedomneld "mmm laat me slapen ik ben moe" "Maak u klaar, of we missen het ontbijt." "Mmmm ik wil niet" Simon doet de gordijnen open "Nee Simon" "Jawel kom op opstaan" "Ik weet niet eens wat ik moet aandoen" "Ik zal wel kleren voor jou uitzoeken, maak nu gewoon dat je uit je bed komt" "Ja ja oke"

Ik sta voor de spiegel. Oke Simon heeft wel smaak. "Ben je klaar?" Vraagt Simon niet opkijkend van zijn gsm. "Ja hoor. Kom zijn we? Wat gaan we eigenlijk doen vandaag?" " Ik heb geboekt voor een rondleiding in Versailles en vanavond gaan we uit." "Naar waar?" "Er is hier een club in de buurt" "Zeg wat is er eigenlijk met jou?" Simon kijkt op. "Een uur geleden was je nog o zo happy en probeerde je me uit bed te sleuren en nu zit je daar zoals een zak patatten (A/N aardappelen in het dialect, voor Nederlanders die het misschien niet weten)." "Neu er is niks" antwoordt hij niet erg geloofwaardig. "Wat jij wil"

"Mag ik anders eerst in de badkamer? Zo ga ik je niet storen straks" "Oke is goed, dan zoek ik mijn kleren al uit"

Ik heb een off the shoulders goudkleurig kleedje aan met nude schoenen en mijn zwarte YSL tasje. "Klaar?" Vraag ik "Jup" "Taxi of te voet?"  "Ik denk dat we er sneller gaan zijn te voet dan met een taxi met dat verkeer hier" antwoord Simon lachend. "Daar heb je een punt" zeg ik als ik de deur open doe. We lopen door de stille gang naar de lichten. Gelukkig hebben ze hier tapijt gelegd, anders zouden mijn hakken heel veel lawaai maken. Ik stap in de lift en druk op het knopje 0. Rez-de-chaussée zegt de blikkerige vrouwenstem. Waarom zijn de stemmen in liften altijd vrouwenstemmen? Ik heb toch nog nooit een mannenstem in een lift gehoord. Waarover zit ik nu eigenlijk allemaal te denken denk ik glimlachend in mezelf.

We stappen naar de club en het verkeer staat helemaal vast, gelukkig zijn we te voet. Mijn voeten gaan hier wel niet zo blij mee zijn maar ja misschien had ik ook niet zo een hoge schoenen moeten aandoen.

Bij de club aangekomen, controleert een bewaker onze paspoorten. Hij kijkt eens naar mij. Shit. Ik ben nog geen 18. Ik lach vriendelijk naar hem. Hij slaakt een zucht en zegt met een zware stem "Ga maar door." "Merci bien" zeg ik terug.

We komen de club binnen en er staan al veel mensen op de dansvloer. We gaan naar de bar en ik bestel een witte wijn en Simon een biertje. Als mijn wijn op is sleur ik Simon mee naar de dansvloer. "Ik ga even naar het toilet" roep ik in Simon zijn oor omdat de muziek zo luid staat.

"Hallo" zeg ik tegen Simon als ik terug kom van het toilet. Simon draait zich om en ik zie dat het Simon niet is. "O my sorry ik dacht dat je iemand anders was" zeg ik lachend tegen de onbekende gast die voor mij staat. Hij lacht "Het is niets hoor. Moet ik je helpen hem te zoeken?" "Nee hoor die redt zichzelf wel alleen" "Wat is je naam eigenlijk?" "Sara, die van jou?" "Adam

Na een tijdje met Adam gepraat te hebben zegt hij: "Ik heb dorst, ga je mee iets te drinken halen?" Ik was al een beetje aangeschoten maar toch liet ik hem mij trakteren op nog een drankje. Of twee. Oeps.

"Sara!" "Simon!" Zeg ik als ik hem mijn naam hoor en ik vlieg hem om de hals. "Ze is een beetje dronken" zegt Adam tegen Simon "Had ik al door ze heeft dit nog nooit gedaan"

P.O.V. SIMON

"Waarom heb je haar dronken gevoerd?" Zegt ik boos tegen Adam. "Kom op Simon niet zo serieus." Zegt Sara terwijl ze trekt aan mijn arm. Ik zucht. "Sara wacht even" ze kijkt me met een pruillip aan. "Je bent bedankt hoor" zeg ik kwaad. "Kom Sara we gaan naar huis" "Maar ik wil niet naar huis ik wil dansen" "Jaja kom" "Heb je alles bij je?" "Wat is dat nu weer voor een rare vraag" Ik neem haar bij de hand "Kom we zijn naar huis" "Ja slapen!"

Op de weg terug naar het hotel zit ze heel erg luid allemaal onbenullige dingen te vertellen "Sara kun je wat stiller praten, mensen kijken naar ons" "Who cares! Niemand kent ons hier." Ik zucht.

~~~
Ten eerste sorry dat ik zo laat upload
Ten tweede sorry dat ik midden in de nacht upload

Oke als je totaal niet geïnteresseerd bent in mijn verhaal waarom ik zo laat upload, kun je dit stuk ff skippen 😂

Dus dinsdag had ik een projectvoorstelling voor school, waardoor er altijd een druk op mij lag. Ik stak in het project al mijn vrije tijd en in de herfstvakantie zaten al mijn dagen vol. Toen ik het project voorgesteld had merkte ik meteen dat er veel minder druk op me lag. Ik kon die avond zelf nog niet een hoofdstuk afwerken want ik had die week nog 4 toetsen.

Dus, nu zal ik op voorhand proberen schrijven en nu zal ik mijn verhaal afronden hierover afronden, waarschijnlijk is toch niemand dit aan het lezen maar toch, ik wou het kwijt.

Sorry als er nog veel schrijffouten in zitten ik heb het niet gecontroleerd.

Tot volgende week! Ik weet nog niet precies wanneer ik ga uploaden, maar zeker volgende week ♡