♡ 3 ♡

4.8K 410 158
                                    

Telefonunun çalan alarmını bir kez daha erteleyip başını yastığa gömmesi ile sıçraması bir oldu.

" Lanet olsun!!"

Yataktan fırlayıp banyoya koştu. Yüzüne su çarpıp odasından önce mutfağa uğradı. Keyifle ekmeğine portakal marmeladını süren annesine isyan etti.

" Beni neden uyandırmadınız?!!"

" Aaa!! Hani sen on yedi yaşında, ne yapması gerektiğini bilen, yetişkin adayı bir gençtin. O halde kendi sorumluluğunu al ve kendin uyan."

" Anne okula geç kalıyorum, eğitim hayatım ve geleceğim söz konusu. Ayrıca o sözüm dün eve üç  saat geç gelmeme saatlerce dırdır ettiğin içindi."

Anne, odasından kendisine bağıra bağıra konuşan oğluna kızdı.

" Eve gecikirken büyümüşsün, özgürsün ama sabah uyanmak için hala annenin, babanın eline bakıyorsun öyle mi Jongin efendi!!! Hem anneye dırdır ediyorsun denmez. İyice ahlâkın bozuldu senin. Okula gelip öğretmenlerinle konuşmanın zamanı gelmiş anlaşılan."

Jongin dağınık üniforması ile mutfağa döndüğünde masadan bir şeyler atıştırdı.

" Sakın okula geleyim deme anne! Öğretmenlere ev halimi anlatıp beni rezil etme. Ev evde kalmalı, okul okulda. Ben sizi anlatıyor muyum öğretmenlere?!"

"Neyimizi var ki anlatacaksın?! Mutlu mesut orta halli sıradan, Kore ailesiyiz."

" Taaabi taabi.. Geçen  gün kavganızı bütün site duydu ChaeMin hanım. Aile içi şiddetli geçimsizlikten dolayı psikolojim bozulmuş olabilir, bunlar derslerime yansıyabilir, okulun rehberlik servisi aile denetimi için evimize gelebilir."

" Sen de hiç psikolojisi bozuk evlat tipi var mı dön aynaya bir bak çocuğum."

Jongin dudaklarına bulaşan marmelat ile annesini yanaklarından öptü.

" Hadi ben ülkemizin geleceğini kurtarmaya gidiyorum."

Jongin, yanaklarına bulaşan marmelat ile arkasından söylenen kadına gülerek evden çıktı. Okul yolunu koşar adım tüketerek sınıfına ulaştığında daha başını sıraya koyamadan dersin öğretmeni gelmişti. Kesikli nefesleri ile kendini sıraya bıraktı. Sağ tarafından Himchan uzun ayakları ile kendisini dürtünce başını ona çevirdi.

" Neden geç kaldın?"

Ön sıradan Sungyeol onlara döndü.

" Asıl soru dün bizimle değilken neredeydin?"

Jongin başını sıraya yeniden koyduğunda yüzüne düşen küçük kâğıt parçası ile irkildi. Sırası onlardan uzak olan Sehun önlerden onlara kağıt fırlatarak ortama dahil olmaya çalışıyordu.
Jongin telefonunu çıkarıp gruplarına yazdı.

'Gerizekalı mısın oğlum!? Hangi çağdayız hala kağıt fırlatıyorsun!!"

'Olmaz. Mesajlar  suratına düşmüyor. Böyle daha eğlenceli.'

' S.ktir git!!"

'Tamam öğle arası o dediğini yapayım sana.'

Love Letter L♡veHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin