Love Letter L♡ve

♡ 19 ♡

" Ahhhh !!!  Yandım anaaam!!"

" Yanarsın tabi!! Koca boyunla merdivenlerden düşüp de nasıl sadece karnını morarttın hâlâ anlamış değilim! KyungSoo bu velet kavgaya bulaşmadı değil mi?!"

KyungSoo Jongin'in moraran karnından çektiği endişeli bakışlarına zoraki bir gülümseme yerleştirerek defalarca açıklama yapmalarına rağmen şüpheleri geçmeyen anneyi yanıtladı.

" Hayır efendim. Okul çıkışı sanırım kalabalık yüzünden böyle oldu."

Kadın anladığını belirtircesine başını salladı.

" Bir daha kalabalık durulunca çıkın öyleyse."

" Ahhh !! Anam!! Öldürdün beni!!"

" Rahat dur on yedi yaşında yetişkin adayı ergen seni! İşin içine iş girdirdin bana! Hyojin'le buluşacaktık."

" Anne, biricik oğlun burada ölüyor, sen hâlâ gezme derdindesin!"

" Hyojin de sene de bir kaç kez geliyor.
Kımıldama kremi süremiyorum."

KyungSoo, anne oğulun tartışmasının arasında çekinerek güçlükle konuştu.

" Efendim isterseniz kremi ben süreyim, siz arkadaşınızla buluşun."

Anne kararsız bakışlarla bir KyungSoo'ya bir de Jongin'e baktı.

" Yok. Olmaz öyle şey. Sana ayıp olur."

Jongin  uzandığı yerde doğrularak kremi eline alan annesini durdurdu.

" Ne ayıp olacak anne. KyungSoo da enişten amaan eniştem beni andı her halde oğlun diyecektim yani bizim evden sayılır. Sen git Hyojin teyzeyle buluş. Hem aylardır görüşmüyorsunuz, ne dedikodular biriktirmişsinizdir siz."

Anne, hâlâ kararsızlıkla Jongin'in karnındaki morluklara baktı.

" Emin misiniz?! Kendi başınıza halledebilir misiniz?! Gerçi Jongin'e pek güvenmiyorum ama sen bu koca bebekle uğraşabilir misin KyungSoo?!"

KyungSoo pembeleşen yanakları ile gülümsedi.

" Evet efendim. Jongin'e çok iyi bakacağımdan emin olabilirsiniz."

Kadın keyifle kremi KyungSoo'nun ellerine tutuşturup oturduğu yataktan kalktı. KyungSoo'nun yanaklarından öptü.

" Ayyy çok teşekkür ederim tatlım. O zaman ben hemen hazırlanıp çıkıyorum. Yemek vardı zaten dolapta. Baban da bugün mesaiye kalacakmış Jongin. Belki ben de bizim kızlarla kalırım. Yani gelmezsem.. Ama .. KyungSoo sen bugün bizde kalabilir misin? Çok mu şey istemiş olurum?"

Jongin güçlükle yatağından kalkıp annesini omuzlarında iteleyerek odadan çıkardı.

" Hadi sen geç kalma anneciğim. KyungSoo da bizde seve seve kalır. Sen de arkadaşlarınla dilediğince kalabilirsin. İzin veriyorum.."

Kadın Jongin'i çatık kaşları ile tersledi.

" Sanki senden izin alan vardı. Acaba ablanı mı çağırsam?!"