Psychiatryk.
Nie wiem co namówiło mnie żeby tam pracować.
Może chęć pomagania innym ?
Może chęć poznania nowych ludzi ? Ale kogo ja niby tam poznam ? Psychiczne osoby ?
A może kogoś jednak poznam ?
Tyle pytań... Zero odpowiedzi.
Ale wiem, że n...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Firma, współpraca, dorosłe życie.
Będzie się działo !!!!
A teraz...
Zapraszam do czytania 😘😘
Wylądowałem. Wylądowałem w Australii, w Sydney. Kiedy wysiadłem z samolotu uderzyło we mnie ciepłe powietrze. Cały czas o niej myślałem. Nie umiałem przestać. Zabrałem moją walizkę i wyszedłem z lotniska. Wsiadłem do pierwszej, lepszej taksówki i podałem starszemu kierowcy adres.
----
Spojrzałem na dom, w którym się wychowałem. Nic się nie zmieniło. Nic. Wszystko wygląda tak samo.
Zapłaciłem kierowcy, wysiadłem, wziąłem swój bagaż i ruszyłem do drzwi. Zapukałem, ale kiedy nikt nie otwierał to zadzwoniłem dzwonkiem. Po chwili usłyszałem dźwięk przekręcania zamka. Zobaczyłem ją. Kobietę, która mnie urodziła. Mama od razu mnie przytuliła i rozpłakała się. Tak bardzo mi jej brakowało.
- Luke. - mówiła przez łzy. - Tak za tobą tęskniłam.
- Ja za tobą też mamo. - głos mi się załamał. Czułem łzy pod powiekami, ale nie pozwoliłem żadnej wypłynąć na zewnątrz.
Weszliśmy do środka. Mama zadypywała mnie pytaniami. Co robiłem. Gdzie byłem. I takie inne.
----
- Kochanie jestem ! - usłyszałem głos taty. Mamie w tym samym momencie zadzwonił telefon.
- W kuchni ! - odkrzykneła i wyszła na taras.
Do kuchni wszedł tata i pierwsze co zrobił odłożył teczkę na krzesło. Rozejrzał się po kuchni i jego wzrok stanął na mnie. Uśmiechnął się szeroko.
- Synu. - podszedł do mnie z rozłożonymi rękami.
- Tato. - podszedłem do niego i przytuliłem.
- Jak dobrze cię widzieć. - powiedziała i westchnął.
- Tęskniłem. - wyznałem.
- Ja też za tobą tęskniłam. Wszyscy za tobą tęsknili.
----
- Luke idź do sklepu po... po bułki. - powiedziała nagle mama.
- Okej. - odpowiedziałem i wstałem z kanapy zacząłem ubierać buty.
- Ale do tego sklepu koło parku.
- Ale...
- Tylko do tego. Do żadnego innego sklepu. - przerwała mi i wygoniła mnie z domu.
Szedłem do sklepu i dopiero przy nim zorientowałem się, że mama nie dała mi pieniędzy. Chciałem zawrócić ale usłyszałem znajomy głos.
- Lukey! - odwróciłem się i zobaczyłem jak Calum biegnie w moją stronę z rozłożonymi rękami. Za nim Ashton i Mike.
Rzucili się na mnie, przez co leżeliśmy na ziemi.
- Debilu ! - krzyknął mi do ucha Calum.
- Tak dawno cię nie widzieliśmy ! - teraz Mike.
Gadaliśmy o wszystkim. Szedłem do nich przodem, tyłem do kierunku w którym szliśmy. Odwróciłem się bo usłyszałem dźwięk przychodzącej wiadomości. Ale uderzyłem w słup.
Obudziłem się.
Boże ale miałem realistyczny sen... Było pierwszym co pomyślałem gdy się obudziłem.
Przeczesałem włosy i usiadłem na łóżku. Spojrzałem na telefon.
Od Jednorożec 😍❤😘😍😙❤ :
To dzisiaj do klubu ?? 😘
Do Jednorożec 😍❤😘😍😙❤ :
Mike ! Debilu obudziłeś mnie ! Tak. O 7 p.m. tam gdzie zawsze.
Od Jednorożec 😍❤😘😍😙❤ :
Stary jest 2 p.m. ! Do której można spać ?! Wiem, że mnie kochasz 😘 To do 7 p.m. 😘
Już mu nie odpisałem. Pokręciłam głową i zaśmiałem się. Z kim ja się przyjaźnie.
Z szedłem na dół gdzie moja mama gotowała już obiad. Pocałowałem ją w policzek na przywitanie i nastawiłam wodę na kawę.
----
- Ale mówię wam. Ten sen był taki realistyczny, że nie wiedziałem co się dzieje jak wstałem. - powiedziałem. Opowiedziałem im mój sen.
- Masz pokręcone sny stary. - zaśmiał się Ashton.
- Praca w psychiatryku i zakochanie się w dziewczynie z schizofremią. - zaśmiał się Mike. - Co ty ćpałeś przed snem ?
- No właśnie nic. - zachichotałem. - Idę po coś do picia. - powiedziałem i wstałem.
Podszedłem do baru. Zamówiłem to co miałem. Do baru podeszła brunetka. Popatrzała na mnie, a ja na nią. Uśmuechnąłem się co odwzajemniła.
- Hej. Lukr jestem.
- Hej. Nina. - odpowiedziała z pięknym uśmiechem.
Była identyczna jak dziewczyna za snu. Dziewczyna z schizofremią.
Nina :
Spojrzałam na blondyna o imieniu Luke. Chłopak wyglądał identycznie jak w moim śnie.
