His Redemption

5-Hidden interests

5-Hidden interests

Anonymous:

"Confirmed boss, 'andito nga si Miss dela Verde."

Ani ng isang lalaking maingat nakakubli sa likod ng malaking Narra. Tanaw nito ang isang dalagang masayang nakipagkwentohan sa isa ring babae.

"Make it sure this time, ilang beses mo ng sinabi yan at puro palpak! Siguraduhin mo talagang si Tara dela Verde yan.kundi malilintikan kita."

A man's thunderous voice yelled on his phone. Napakati ito sa sariling ulo sa labis na pagkataranta. He knew how his boss meant every threat but this time, he'll not let him down.

Tiba-tiba ito kung sakaling mapapatunayan niyang si Tara nga ito. Ang matagal ng hinahanap ng pamilya dela Verde at siya ring hinahanap ng boss nito--isang alas na hindi nito tuloyang naidespatsa noon.

"Boss, ako na ang bahala. Ihanda mo nalang ang isang milyon ko diyan.."

Nakangiting sabi nito. Kumpermado na niya na ito nga si Tara dela Verde, pero nag-aalyas itong si Aleya Buenavista.

"Don't give your bullsh*t words,' I need actions! Dal'wang taon ka na dito sa organisasyon pero palpak ka pa rin! I need a valid confirmation as soon as possible, magtext ka nalang kung anong kailangan mo."

Saka ini-off ng boss nito ang linya at dali-daling inayos ang sombrero saka naglakad palayo sa tinatagoang puno habang sinisiguro nito ang tagumpay ng kanyang misyon na halos inabot ng dalawang taon.

"Talagang pinahihirapan mo ako, Tara dela Verde. Wala ka ng kawala ngayon."

Palatak na wika ng lalake habang hawak-hawak ang isang two-by-two ID ng isang dalaga. Kay daling kumuha ngayon ng mga datos dahil sa online information na ginagamit na sa halos lahat ng mga establisyemento.

Aleya:

"Hindi ka ba babalik sa hacienda, Eya? Ala-una pa lang ng hapon, ah?" Tanong ng kaibigan kong si Felice sabay subo ng mga dala kong pagkain.

Tapos ko na ring pakainin si lola at kasalukuyan kaming nasa isang maliit na pahingahan-kubo na yari lang sa tagpi-tagping kawayan.

Ang preskong hangin dito sa probinsiya namin ay talagang ramdam mo lalo na't puro punong-kahoy ang nakapalibot at isang malawak na palayan.

"Mamaya na siguro dahil wala namang masyadong trabaho 'pag weekend. Tsaka, pinagseselosan lang ako dun ni Hirvi. Ewan ko sa isang yun! Si maam Cahira naman ang nag-utos sa'kin at totoo naman lahat ng mga isinumbong ko, ah." Yamot na sabi ko saka ko napansin ang isang lalakeng papaalis na galing sa likod ng malaking Narra.

Kumunot ang noo ko. Sino kaya yun?

"Wait ha—nagseselos si Hirvi sayo? Balak ka bang amponin ng mag-asawang Clark!? Wow—ang swerte mo, day!" Aamponin!? Ito talagang si Felice, oh—kung anu-anong kalokohang nasasabi mabuti't walang napadaan dahil baka kung ano pang masabi. Nalimutan ko tuloy ang agam-agam ko tungkol sa lalakeng nakita ko kanina.

"Ano ka ba, Feliciana! Baka may makarinig at ano pang sabihin kay maam at sir—ikaw talaga. My point was, he's jealous of me coz his own mother just couldn't trust him but me and only me.."

"Asus! Parang si lola Felly lang, ah—pabigla-biglang nage-English! Nosebleed na ilong at tenga ko, Eya.. Eh, baka aamponin ka ni maam Cahira kaya galit siya!" Kinutosan ko na talaga si Felice habang grabe naman kong maka-react.

"Bibig mo nga, hoy! 'Wag ka ngang magsalita ng ganyan, Feliciana—alam mo naman 'tong mga kapit-bahay natin, eh. Ginagawang ibon ang balita!" Angil ko rito na napakamot sa sariling ulo.

"'Baka' lang naman, Aleya! Eh, bakit ba? Ayaw mo nun kasi kapag nagkatotoo, hindi mo na siya pwedeng ibigin!" Ano!? Parang nahulog ang bibig ko dun, ah! I broadened my eyes like an owl. Ang lakas talagang mag-embento ng 'sang to, eh..

"Tumigil ka, Felice ha? Una, hinding-hindi ako papayag na pa-ampon kung totoo man yang baliw mong aparesyon at pangalawa, hinding-hindi as in..never ever, EVERRR akong iibig sa isang Hirvi Craig Clark! Hmm?" Naiinis akong tumayo mula sa kawayang upuan at kinuha ko ang mga supot ng ulam na nasa mesang kawayan.

"Hoy.. Joke lang! Ano ba naman 'to—ang sensitive, ah! Akin na yang mga pagkain.." Bawi 'agad nito saka hinablot ang mga supot. Sa lahat 'ata ng mga biro ni Felice, dun ako hindi natawa, ah! Hmp..

Hirvi:

"Aren't you planning a grand tour here, bro? I mean, how long has it been since you transferred!" I was talking to Gerard Tuazon, my highschool buddy in Manila via video call. Nasa gilid ako ng swimming pool at nagpapahangin habang sina mommy at daddy ay personal na namamalengke sa bayan.

They were planning a backyard dinner later and asked my patience already about Aleya's blabbermouth that's truly pestering my neck! Damn..

They planned to invite her and her grandmother to come over! Jeez.. Sino bang binisita at pinuntahan nila dito, si Aleya o ako?

"Of course, I am! I could make it during vacations. You know my views and theirs—somehow, I thought this a blessing in disguise, bro." I started to let free my inner viewpoints that I should discuss with my parents which the hardest thing to do!

Parang mas-komportable pa akong pag-usapan ang mga bagay-bagay at makinig sa payo ng isang kaibigan kaysa sa kanila na walang ibang sinasabi kundi ang mga mali ko at ang ayaw nila.

"Blessing in disguise, eh?" Gerard was clearly busy playing online games at the monitor.

"Yeah.. Coz if I were there, they'd insist their ambitions for me without asking what I want and what I don't. Jeez! Kaya nga may-k12, to track our diverse needs, right? But damn, bro kahit pa 'ata lahat ng gusto kong kurso ay e-enrollan ko, that would be useless dahil hindi ko naman yan magagamit coz they wanted me to be our family business's successor which clearly not my interest! " Yeah, my bitterness just overspilled suddenly! Ang haba nung sinabi ko, ah!

Kaya ako nagkakaganito.. Kaya ako nagbubulakbol.. Dahil feeling ko, wala naman 'tong kwenta dahil ang gusto pa rin nila ang dapat na masunod!

Ang maging isang business tycoon—ang sumunod sa yapak ng aking ama't ina! Eh, paano? It's not just my interest! I don't want fame and money—I wan't a privacy! Ayaw ko ng mga pinaliligiran ako ng mga paparazzi saan man magpunta at ibinabalita ang buong kwento ng buhay ko sa media—oh, hell NO!

"Are you really serious about being a secret agent or something? I mean, I don't know—it's just way too impossible to a business tycoon's son like you! Just like what you have said, bro.." I sighed deeply while staring at the beautiful landscape that surrounds the swimming pool.

Hell, right.. I remembered when I was still a grade six student when my teacher asked about our ambitions.

"How about Mr. Clark, what do you want to be in the future? How many times did my former teachers quried this question to me—I lost my count coz I can guess their supporting statement about my answer. I stood up from my chair.

"I want to be an agent or a private bodyguard, perhaps?" I honestly responded that made my teacher frowned. Well, she knew our family's wealth! Eh, sino ba naman ang hindi?

"Ow, I see! But your parents are the renowed business tycoons here and abroad, Mr. Clark.. Oh well, thank's for sharing you may seatdown." I used to their reaction, actually and yet kept thinking why? Is it really a sort of destiny or fate? No.. I believe I could write my own fate coz I have own interest!

Did my parents seriously asked me about this? Why'd I wanted to be an agent? Simply coz, I wanted to protect my own family against danger aside from protecting others—I want them to keep safe within my own hands..

But they just..can't understand my reasons! Just can't.. I puffed an exasperating air.