K I E F E R
Mozzy : Good Morning , anak ! (Smile to him) Eto na yung pinalabhan mo kay Manang . . . . Napapadalas nanaman ang pagtatrabaho mo . . . .
Kiefer : Yeah ! Kailangan naman , Ma . . . . (sabay inayos yung bag na gagamitin pampasok sa office)
Mozzy : Inaalala ka lang namin ng Papa mo . . . . Hindi ka na ngumingiti dyan . . . . . . At napapansin namin ng Papa mo na tumatanda ka na . Iniintay mo pa rin ba siya ?
Kiefer : (napatigil sa pagliligpit ng gamit at umupo at tumingin sa nanay niya) Ma , alam niyo naman 'yun . . . . Maghihintay pa rin ako . . . . Kahit na anong mangyari !
Mozzy : Alam ko rin 'yan . . . . Nako ! Kung nandito lang siya may little Kiefer na kaming inaalagaan ng Papa mo . . . .
Kiefer : Sana nga Ma . . . . Pero hindi pa rin naman magiging impossible . .
Mozzy : 'Nak , inaalala pa rin kita . Maswerte pa rin siya sayo , kasi ilang taon mo pa rin siyang inaantay . . . .
Kiefer : Ma , nararamdaman kong nadtan lang siya sa tabi ko . I'm still trying to find her , even if it hurts dahil hanggang ngayon hindi ko pa rin siya matagpuan . . . . (wipe his tears)
Mozzy : (wipe his tears) Matapang ang panganay ko . . . . Makikita mo rin siya anak , andito naman kami para tumulong sayo . Basta pag kailangan mo agad . . . . Anong oras ka uuwi ?
