Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Emin misin?"
"Evet! Jin kaç kere söyleyeceğim EVET!"
"Peki.. ama neden? Hayır yani neden?"
Sağ elinle önüne gelen saçları geri atarken bıkkınlıkla nefesini üfledin.
"Araba sürmeyi öğrenmek istememde NEDEN bir neden arıyorsun?"
Jin oturduğu koltukta iyice yayılarak kollarını göğsünde birleştirdi.
"Kızma ama hayatım... Kadınlar.. Yani ne bileyim genelde araba kullanmay-"
Kafasına yediği yastıkla susmak zorunda kalan Jin bunun olacağını biliyormuş gibi kızgınlık içeren yüz ifadene karşın o pek de şaşırmış görünmüyordu.
"Ne yani! Kadınlar araba süremez mi?! Onu mu demeye çalışıyorsun! Yani ben beceremem öyle mi! Ben. Araba. Sürmeyi. Beceremem. BEN!"
İşaret parmağınla kendini göstererek tükürürcesine söylediğin kelimeler odada yankılanırken Jin'in az önceki dalga geçen halinden eser yoktu. Sanki biraz.. korkmuştu?
"Yani hayatım ben öyle bir sey demek-"
"Basbayağı bana SEN BECEREMEZSİN DEDİN."
Jin gerçekten sinirlendiğini ve ortamda elle tutulabilecek cinsten olan gerginliği hissedince aniden oturduğu yerden kalktı.
Sen sinirden kocaman açtığın gözlerinle ona bakarken aniden sana sarılması en son bekleyeceğin şeydi.
Senden şu an özür dilemesi gerektiği yere tehdit edercesine kulağına fısıldadığı kelimeler seni daha çok sinirlendirmesi gerekirken aksine sakinleştirmişti.
Ondan ayrılarak biraz öncesine göre sakinleşmiş olan sesinle tam gözlerinin içine bakarak konuştun.
