Μοιραίος έρωτας!

7. Άσε με να σ' αγαπω!

Την έφερνε όλο και πιο κοντά του και χάιδευε το σώμα της με το χέρι του.

"Φιλάς πολύ ωραία." Της είπε αυτός μέσα από τα φιλιά τους. "Άσε με να σ'αγαπώ και ας είναι λάθος. Ελισάβετ δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου. Από την ημέρα που σε γνώρισα δεν μπορώ να σκεφτώ και να κάνω κάτι άλλο."

"Είναι πολύ δύσκολο να είμαστε μαζί. Δεν μου είναι εύκολο να σε απομακρύνω συνέχεια. Θέλω πολύ να είμαι μαζί σου, αλλά είμαι παντρεμένη και σε εσένα αξίζουν πολλά περισσότερα."

"Είμαι ερωτευμένος μαζί σου Ελισάβετ και είναι αδύνατον να απομακρυνθώ. Δεν μπορώ να το κάνω. Είναι πάνω από τις δυνάμεις μου."

"Μην μου το κάνεις πιο δύσκολο από ότι είναι. Είμαι και εγώ ερωτευμένη μαζί σου. Όσο και αν προσπάθησα να σε διώξω από κοντά μου πόναγα πολύ. Έπρεπε να είχες έρθει στην ζωή μου δύο χρόνια πριν."

"Άσε με να σε βοηθήσω να απαλλαγείς από αυτόν τον άντρα και μετά να είμαστε μαζί."

"Δεν θα μου δώσει ποτέ διαζύγιο Αχιλλέα. Μην μου ζητάς πράγματα που εγώ δεν θα μπορέσω να σου δώσω ποτέ."

"Έχω την δύναμη να σε βοηθήσω. Απλά άσε με να το κάνω."

"Όπως σου είπα σε θέλω πολύβγαίνει είμαι ερωτευμένη μαζί σου για αυτό δεν μπορώ να επιτρέψω να σου συμβεί κάτι κακό. Δεν θα αντέξω άλλες τύψεις." Του είπε και τον αγκάλιασε.

"Θέλω να με εμπιστευτείς κάποια στιγμή και να μου ανοίξεις την καρδιά σου."

"Ίσως γίνει και αυτό κάποια μέρα." Του είπε και τον φίλησε.

"Θα σε πάω εγώ με το αυτοκίνητο. Αρκετή βροχή φάγαμε και δεν μπορείς να περπατήσεις κιόλας. Γιατί χτύπησες στον αστράγαλό σου." Της είπε και την σήκωσε στην αγκαλιά του.

Την έβαλε στην θέση του συνοδηγού και ύστερα μπήκε και αυτός δίπλα της. Όταν έφτασαν στο σπίτι της την ανέβασε μέχρι μέσα και την έβαλε να καθίσει στον καναπέ. Της έτριψε το πόδι της στο σημείο που είχε χτυπήσει.

"Καλύτερα έτσι;" την ρώτησε χαμογελαστός.

"Ναι πολύ καλύτερα. Σε ευχαριστώ." Του είπε εκείνη και τον κοίταζε μέσα στα μάτια.

Εκείνος άρχισε να την φιλάει για άλλη μια φορά ενώ ταυτόχρονα την έριχνε σιγά σιγά προς τα πίσω , με την πλάτη της να ακουμπάει στο καναπέ.

"Δεν μπορώ να ξεκολλήσω από τα φιλιά σου, από τα χείλη σου και από το άρωμά σου." Της είπε αυτός ενώ την φίλαγε έντονα και με πάθος.

"Ούτε εγώ μπορώ να απομακρυνθώ από εσένα." Του είπε εκείνη και τον φίλαγε ενώ παράλληλα με το χέρι της έκρυβε τα σημάδια από τα χτυπήματα του άντρα της για να μην τα καταλάβει ο Αχιλλέας.

"Πρέπει να φύγω τώρα. Θα τα πούμε αύριο στην εταιρεία." Της είπε και έκανε να φύγει, αλλά δεν μπορούσε να σταματήσει να την φιλάει.

{...}

Το επόμενο πρωί καθόταν στο γραφείο του και σκεφτόταν εκείνη και την χθεσινή νύχτα. Έβλεπε τα χαρτιά και σκεφτόταν αυτή, δούλευε στον υπολογιστή και σκεφτόταν εκείνη. Όπου και να κοίταγε και ότι και αν έκανε σκεφτόταν εκείνη.

Το ίδιο σκεφτόταν και εκείνη καθώς άγγιζε τα χείλη της και είχε το χαμόγελο του ερωτευμένου. Ήταν η μόνη μέρα που δεν είχε σκεφτεί καθόλου τον άντρα της και τα προβλήματα που είχε εξαιτίας του. Τα μάτια της έλαμπαν από χαρά και κάνεις δεν μπορούσε να της σβήσει το χαμόγελο από τα χείλη.

Εκείνη πήγε στο γραφείο της για να τον δει και να φύγουν για το επαγγελματικό ραντεβού που έχουν.

"Καλημέρα." Του είπε εκείνη και αυτός μόλις την είδε έλαμψε το πρόσωπό του.

"Η πιο όμορφη καλημέρα που έχω ακούσει ποτέ" Της είπε αυτός και σηκώθηκε για να την πάρει αγκαλιά.

"Ήρθα για να πάμε στο ραντεβού που έχουμε με τον ιδιοκτήτη της γκαλερίς."

"Καλά έκανες γιατί το είχα ξεχάσει τελείως. Μου έχεις πάρει το μυαλό και δεν με αφήνεις να σκεφτώ τίποτα άλλο εκτός από εσένα."

"Αλήθεια; χαίρομαι τότε που σου έχω πάρει το μυαλό γιατί και εσύ μου έχεις κλέψει την καρδιά." Του είπε και την φίλησε. " Άντε πάμε ." Του είπε και εκείνη και τον κρατήσε από το χέρι για να βγουν από την εταιρεία μαζί.

Η Αμαλία ήταν πανικόβλητη σήμερα και θα ήθελε να βάλει τα κλάματα. Ο Νίκος που έψαχνε τον Αχιλλέα στο γραφείο του την είδε και την πλησίασε.

"Τι συνέβη Αμαλία τι έπαθες; Δείχνεις φοβισμένη αρκετά μπορώ να πω."

"Νίκο μόνο σε εσένα βασίζομαι αυτή την στιγμή. Ναίτηση είμαι πολύ τρομαγμένη. Εχθέςβόμβα καθάριζα την βιβλιοθήκη του σπιτιού μου βρήκα αυτό." Του είπε και το εβγαλε από την τσάντα της για να του το δείξει.

"Τι είναι αυτό; ποιος σου έβαλε μικροφωνάκι στο σπίτι σου;"

" Δεν ξέρω Νίκο κάποιος με παρακολουθεί. Για αυτό έχω τρομάξει. Όποιος και αν με παρακολουθεί ξέρει τα πάντα. Πρέπει να ειδοποιήσουμε την Ελισάβετ και τον Αχιλλέα."

"Πρέπει να ηρεμήσεις γιατί θα τους τρομάξουμε και αυτούς."

"Πως μου ζητάς να ηρεμήσω. Σου λέω ότι κάποιος ξέρει την αλήθεια. Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να γίνει. Κάνεις μας δεν μπορεί να φανταστεί."