(53)Χωρις οικογένεια.

4.7K 313 0
                                    

Οι μέρες πέρασαν και εμείς γυρίσαμε πίσω στην Αθήνα. Οι γονείς μου με υποδέχτηκαν πολύ θερμά.. Ου ναι.. Ήταν για φαγητό οι δυο τους έξω. Όπως ξέρετε με αγαπάνε και με νοιάζονται πολύ. Θα έλεγα τίποτα τώρα.. Βαρέθηκα να κάθομαι να ασχολούμαι μαζί τους. Έχω γονείς ή όχι; Με έχουνε γραμμένη μην πω που και δεν τους νοιάζω καν. Ώρες ώρες προτιμώ απλά να μου έστελναν ένα ικανοποιητικό πόσο από λεφτά και να έμενα μόνη μου σπίτι. Προτιμότερο θα ήταν.

Πέρασαν υπέροχα στην Θεσσαλονίκη μακριά τους, χωρίς την βαβούρα τους, τους τσακωμούς τους, την αγριάδα τους! Όλα! Ήταν τέλεια εκεί χωρίς αυτούς! Μακάρι να μην γυρνούσαν. Μέχρι και οι γονείς της Φαιης με αγαπάνε περισσότερο από ότι με αγαπάνε αυτοί. Αποδεδειγμένα.

Είμαι σπίτι τώρα και κάνω τα χριστουγεννιάτικα μαθήματα.. Δεν τους φτάνει που έχουμε μόνο δύο εβδομάδες διακοπές, θέλουν και μαθήματα να μας βάζουν κιολας! Έλεος! Πωπω δεν έχω δει καν την ώρα  γράφω από το πρωί και τώρα είναι 6!..τουλάχιστον ξεχνιέμαι με αυτόν τον τρόπο. Και μην πει κανένας ότι είμαι υπερβολική! Πάνε δύο μέρες που έχω γυρίσει από την Θεσσαλονίκη και με έχουν δει μετρημένες 5 ώρες.

Αλλά δεν με νοιάζει. Η δουλίτσα τους είναι πιο σημαντική από εμένα. «ντιν»
Μήνυμα από τον Άλεξ, θέλει να με δει για λίγο λέει, έλεος εχθές ειμασταν μαζί.. Του είπα να έρθει από εδώ έτσι κιαλλιως οι δικοί μου 11 γυρνάνε. Βασικά ξέρουν ότι τα έχουμε οπότε ναι, χέστηκα.

..

«Περνα μέσα» είπα και εκείνος μπήκε μέσα χωρίς να με φιλήσει και έκατσε στον καναπέ..

«Όπα που πήγε το φιλί μου;» είπα και έκανα μια γκριμάτσα.

«Άστα αυτά, καιγόμαστε.» καιγόμαστε; γιατί καιγόμαστε;

«Άλεξ.. Τι έγινε;»

«Κάτσε κάτω.. Ότι και αν πω θα το πάρεις ψύχραιμα σύμφωνοι;»

«Όταν μου τα λες έτσι και με τρομάζει πόσο ψύχραιμα θέλεις να το πάρω δηλαδή..;» απολογήθηκα.

«Λοιπόν.. Όπως ξέρεις η μητέρα μου δεν δουλεύει.. Όμως ο πατέρας μου δουλεύει.. Σωστά;»

«Ναι το ξέρω Άλεξ, παρά κάτω.»

«Ναι.. Όπως έλεγα ο πατέρας μου έχει μια πολύ υψηλή θέση εκεί μέσα.. Και μπορεί και βάζει εύκολα άτομα για δουλειά.. Έτσι έβαλε και την μάνα μου μόλις σήμερα..» χάρηκα τόσο!

«Μπράβο αυτό είναι υπέροχο Άλεξ!! Πραγματικά πολύ καλό!» είπα και πήγα να τον αγκαλιάσω αλλά με σταμάτησε.. Ααα ένα ένα μας τα λέει.

«Συνεχίζω.. Για να δουλέψει η μητέρα μου υπήρξε μια προϋπόθεση..»

«Τι προϋπόθεση;»

«Πρέπει να πάει στο εξωτερικό.. Το ίδιο και ο πατέρας μου αλλά αυτός σε λίγους μήνες.. Αν η μάνα μου δεχτεί την δουλειά θα φύγει αύριο κιολας.. Αν όχι, τότε απλά όχι.» σηκώθηκα όρθια και φώναξα κοιτώντας τον.

«ΤΙ; ΑΛΕΞ ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ.. ΟΤΙ ΘΑ ΦΎΓΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ;» εκείνος σηκώθηκε και με πήρε αγκαλιά..

Άρχισα να κλαίω παρακαλώντας τον να μην φύγει. Θεέ μου δεν θέλω να φύγει!! Δεν θέλω δεν θέλω! Τον λατρεύω και θα πεθάνω αν μου φύγει τώρα, πάνω που τον βρήκα; πάνω που όλα έστρωσαν και είμαστε μαζί; Τώρα πρέπει; δεν θέλω να τον χάσω δεν θέλω!

«Αγάπη μου ηρέμησε.. Θέλω να σκεφτούμε μαζί και να πάρουμε μια απόφαση.. Γιατί δεν κρέμεται μόνο το μέλλον της μαμάς μου από αυτή την δουλειά αλλά και το δικό μου.. Αν η μητέρα μου φύγει, υπάρχουν δύο επιλογές.. Είτε θα μείνω εδώ με τον πατέρα μου, και μετά θα φύγει και εκείνος και θα μείνω μόνος μου.. Είτε θα πάω μαζί και θα πάρω υποτροφία σε μια από τις καλύτερες ομάδες ποδοσφαιρου στην περιοχή, και εμείς θα πρέπει να κρατήσουμε σχέση εξ αποστάσεως..»

Τα μάτια μου βουρκωσαν περισσότερο. Άρχισα να κλαίω νομίζοντας πως όλο αυτό είναι ένα ψέμα, μα δεν ήταν.. Ήταν η αλήθεια.. Ο Άλεξ μου θα φύγει.. Θα πάει στο εξωτερικό γαμωτο.. Θα φύγει και εγώ δεν θα αντέξω άλλο μακριά του.. Δεν φτάνουν τέσσερις γαμημενοι μήνες; γιατί με τιμωρούν όλοι..

«Άλεξ χρειάζομαι να φύγεις σε παρακαλώ.. Θέλω να μείνω να σκεφτώ μόνη μου, να χωνέψω πως θα σε χάσω ξανά!» είπα και πήγα στην κουζίνα.. Εκείνος με ακολούθησε.

«Ρε Νεφέλη.. Ρε χαζό.. Έλα εδώ, σταμάτα να κλαις μη με στεναχωρείς περισσότερο!» είπε και με πήρε αγκαλιά για να κλάψω πάνω του. Μου χάιδευε τα μαλλιά και ενώ έπρεπε να με ηρεμεί με έκανε χειρότερα επειδή έμπαινα σε σκέψεις.. Με ισοπεδωνε..

«Είπα θέλω να παρΟΥΜΕ μια απόφαση ΜΑΖΙ και όχι μόνος μου. Αν μου πεις να κάτσω θα κάτσω. Αν μου πεις να φύγω, δεν ξέρω τι θα κάνω. Θέλω απλά να το σκεφτούμε μαζί.. Να δούμε αν θα είμαστε ικανοί να έχουμε μια σχέση εξ αποστάσεως.. Αν εγώ θα τα πάω καλά.. Αν η μητέρα μου όντως δεχτεί την δουλειά..»κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά και τον παρακάλεσα να φύγει..

«Μωρό μου θα σε πάρω τηλέφωνο, μην καταλάβω ότι κλαις ακόμα, θα έρθω από εδώ και θα μαλώσουμε άσχημα στο λέω!» είπε και με φίλησε στο μέτωπο.

«Καληνύχτα..» είπα και έκλεισα την πόρτα τρέχοντας στο δωμάτιο μου.

Home For Two. Where stories live. Discover now