Home For Two.

(28) Φυγε!!

«Που θα παμε τελικα;» ακούστηκα εγώ από τα πίσω καθίσματα

«Για Γύθειο δεν είπαμε;» είπε η Φαίη.

«Ναι αλλά να, είδα πινακίδα μωρέ.. Και έλεγα μήπως στρίβαμε λίγο πιο κάτω για να παμε Χαλκίδα..»

«Φύγαμε λοιποννν!» είπε ο οδηγός μας Άλεξ.

[**]

«Αντε ρε Φαίη δηλαδή εκατό ώρες να ετοιμαστείς θέλεις;»

Αυτή η κολλητή μου έλεος πια! Είπαμε θα πάμε μια βόλτα και εκείνη το έκανε κυπριακό πια με το ντύσιμο. Εγώ αποφάσισα να βάλω ένα απλό τζιν με σκισίματα με μια κοντή άσπρη μπλούζα ραντακι με τα τα Stan Smith μου και με τα μαλλια ανακατεμένα. Έβαλα λίγο makeup και mascara και ήμουν έτοιμη.

Ακούστηκε η πόρτα και εγώ έριξα μια τελευταία φωνή στην Φαίη. Άνοιξα και μπήκε μέσα με φόρα ο Άλεξ σηκώνοντας με αγκαλιά. Μου έδωσε ένα μεγάλο φιλί με διάρκεια. Η γλώσσα του αγκαλιά με την δική μου έτοιμες να δέσουν όμως το τηλέφωνο μου μας διέκοψε..

«Έλεος ποιος είναι;» είπε ενοχλημένος ο Άλεξ.. Αμέσως κοίταξα την οθόνη μου το ίδιο και αυτός.. Αηδιασμένος γύρισε το κεφάλι του σπρωχνωντας την πόρτα. Ήταν ο Γιάννης.

Τι δεν μπορεί να καταλάβει πια ο Άλεξ; έχουν περάσει δύο μήνες και ακόμα δεν έχει χωνέψει πως είμαστε κολλητοί.. Οκ.. Πέρασε μια φάση που ο Γιάννης μου εξομολογήθηκε πως με θέλει όμως με έχει ξεπεράσει και μου το έχει πει έτσι είμαι κολληταρια. Φυσικά ο Άλεξ δεν θα μπορούσε να μην τον ζηλέψει.

Μιλήσαμε κάνα δεκάλεπτο και πριν προλάβω να πω γεια ο Άλεξ μου άρπαξε το τηλέφωνο και το έκλεισε. Μα τι κάνει πάλι;! Το έχει ξανά κάνει στο παρελθόν και του είχα πει να μην επαναληφθεί!

«ΑΛΕΞ ΓΑΜΩΤΟ! Σου είχα πει να μη το ξανά κανείς αυτό! Γιατί το έκλεισες; Βασικά γιατί μου πήρες το κινητό και με ποιο δικαίωμα το έκλεισες στον Γιάννη;» φώναζα εξαγριωμένη.

«Φτάνει πια έλεος δέκα λεπτά μιλάτε μόνο τι χρώμα βρακί φοράς δεν του είπες!» είπε με ήρεμο τόνο, αλλά θυμωμένος.

«Σοβαρά τώρα; Συγνώμη εντάξει..; συγνώμη απλά συγνώμη..» εκείνος με πήρε μια μικρή αγκαλιά και εγώ έμεινα εκεί για δύο δεύτερα.. Δεν άντεξα να μη το πω.. «Την επόμενη φορά θα του πω τι χρώμα είναι!» τον έσπρωξα δυνατά και σηκώθηκα και έφυγα.

Το παραδέχομαι ένιωσα πολύ ωραία που το έκανα αυτό! Καλά να πάθει στην τελική. Του άξιζε φέρεται σαν κακομαθημένο ώρες ώρες. Συνάντησα στον διάδρομο τον Νίκο και του έριξα ένα δολοφονικό βλέμμα λέγοντας του να μη με πάρουν τηλέφωνο. Ήθελα να πάω μια βόλτα μόνη μου χωρίς τον Άλεξ να με ψέλνει, την Φαίη να με ρωτάει χίλια δυο και τον Νίκο να.. Βασικά ο Νίκος τίποτα δεν έκανε απλά ήθελα ησυχία.