Αφού της τα εξήγησα όλα.. Όσα μπορούσαν τουλάχιστον πριν με πιάσουν τα κλάματα.. Εκείνη με αγκάλιασε.. Δεν ήξερε τι να πει.. Ήταν η ζωή που θα ήθελα να έχω. Η ονειρεμένη μου ζωή. Με φουρτούνες, αλλά πάντα όλα κατέληγαν καλά. Ήταν πολύ ωραίο όσο κράτησε. Και ας έχω να το θυμάμαι γιατί προφανώς δεν θα γίνει ποτέ πραγματικότητα. Λυπάμαι που αντί να ζω την κανονική αλήθεια ζούσα απλά με το υποσυνείδητο μου. Πόσο μαλακια να σε ξεγελάνε τα χάπια; Πόσο μαλακια;
Δεν ξέρω αν θα καταφέρω να το ξεπεράσω όλο αυτό.. Είναι πολύ κακό που ακόμα τα θυμάμαι. Αν ήταν παρενέργειες δεν θα έπρεπε μέχρι τώρα να είχαν ξεχαστεί εφόσον σταμάτησα τα χάπια; στις παρενέργειες από κάθε χάπι αναφέρεται πως οποιαδήποτε παρενέργεια ξεχνιέται από τη στιγμή που θα σταματηθουν τα χάπια. Εγώ τα σταμάτησα αυτές γιατί δεν έφυγαν γαμωτο;
Alex's pov:
Η Νεφέλη δεν είναι καλά.. Μπορώ να το αισθανθώ, να το καταλάβω. Κάνει μπαμ ότι δεν έχει ξεπεράσει το γεγονός ότι κοιμόταν 4 μήνες.. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω όμως είναι το γιατί είναι τόσο χάλια.. Οκ μπορεί να στεναχωρήθηκε που είχαμε τα γενέθλια της, και τα δικά μου και γενικά το καλοκαίρι αλλά πρέπει να χαιρεται που είναι σώα και αβλαβής.
Εγώ προσωπικά είχα χαθεί.. Όλους αυτούς τους μήνες δεν ήμουν ο ίδιος με όλο τον υπόλοιπο καιρό.. Είχα επικεντρωθει σε εκείνη και στο πότε θα γίνει καλά.. Αυτό ήταν που με ένοιαζε.. Και όσο την έβλεπα μέσα μου.. Τόσο άλλαζαν τα συναισθήματα μου όψη.. Μια γυρνούσαν σε θυμό.. Μια σε στοργή, μετά ξανά σε αγάπη, μετά στεναχωριομουν σε επίπεδο που ένιωθα διάφορα.. Περίεργα πράγματα. Άκρος επικίνδυνα.. Το κουδούνι, πρέπει να είναι η Αλίκη.. Ναι η Αλίκη.
«Γλυκούλη μουυ, τι κάνεις;;» είπε και με φίλησε σταυρωτά.
«Καλά είμαι, είμαι μόνος πέρνα μέσα.» είπα και άνοιξα την πόρτα διάπλατα.
«Λοιπόν πως και με καλεσες;»
«Ήθελα να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα..»
«Ξέρεις πολύ καλά ότι η Νεφέλη ήταν στο νοσοκομείο.. Εξαιτίας μου..»
«Οο Άλεξ.. Μη νιώθεις ενοχές γλυκούλη μου, δεν σου έφυγε από τα χέρια! Η Νεφέλη 17 χρονών γαϊδούρα δεν ξέρει να στέκεται θέλει βοήθεια;» ααα ας μην αρχίσει για το καλό που της θέλω ορεξουλες δεν έχω.
«Και συνεχίζω.. Ξύπνησε τέσσερις μήνες μετά.. Δεν ξέρει τίποτα. Κανείς δεν ξέρει. Μόνο εγώ, και εσύ. Και θα το εκτιμούσα άμα δεν μαθευοταν τίποτα.» την χαμογέλασα.
«Καλεε ναιι μην ανησυχείς! Για αυτό ήθελες να μου μιλήσεις; έτσι κιαλλιως δεν πρόκειται να έλεγα τίποτα στην Νεφέλη; γιατί, για να της έρθει καμπάνα με τόσα όσα νιώθει ήδη; απαπαα!!» τι; ποια νιώθει; ποια ήδη; τι καμπάνα τι λέει;
«Για ποιο πράγμα μιλάς Αλίκη..;»
«Ναι ναι ναιι! Κάνε ότι δεν ξέρεις ότι η Νεφέλη είναι καψούρα μαζί σου! Όλο το σχολείο το έχει καταλάβει Άλεξ ελεοοςς» ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η ΝΕΦΕΛΗ;
«Καλά, μάλλον έχεις πιει, λοιπόν τα λέμε και ευχαριστώ που δεν θα της το πεις.» τη συνόδευσα μεχρι την πόρτα.
«Σιγά, κανένα πρόβλημα. Αα και να ξέρεις.. Το να λες στην κολλητή σου, η οποία σε γουστάρει, ότι έκανες το καλύτερο σεξ της ζωής σου με την χειρότερη εχθρό της δεν είναι και ότι καλύτερο..» μου έκλεισε το μάτι και έφυγε. Ήταν τεράστιο λάθος. Τεράστιο.
Ναι ξέρω είπα πριν ότι τόσο καιρό δεν έχω κάνει τίποτα.. Πέρα από αυτό.. Είχα μεθύσει και...και βρέθηκε μπροστά μου αυτό είναι όλο. Δεν ήταν κάτι. Και δεν ήταν το καλύτερο σεξ της ζωής μου. Δεν έχω κάνει το καλύτερο της ζωής μου ακόμα. Ίσως να αργήσει, δεν το ξέρω αυτό. Με την Αλίκη περάσαμε απλά μη πολύ ωραία νύχτα, μόλις ξύπνησα της ξεκαθάρισα ότι ήταν λάθος και ότι δεν το ήθελα.. Τουλάχιστον κατάλαβε και δεν θα πει τίποτα.. Ελπίζω δηλαδή..
Nefelh's pov:
[**]
Είναι βράδυ και έχω ξαπλώσει ήδη.. Είμαι πολύ πτώμα για να κάτσω παραπάνω από τις 11:00 όρθια.. Δεν θα κοιμηθώ αφού με εχουν κατακλύσει οι σκέψεις.. Από αύριο καινούρια αρχή. Από αυτό ότι ζω θα είναι ΑΛΗΘΙΝΟ και όχι ψέμα. Όχι ΨΕΥΔΑΊΣΘΗΣΗ ή ΠΑΡΕΝΈΡΓΕΙΑ από χάπια. Αληθινή ζωή λοιπόν.
VOUS LISEZ
Home For Two.
Roman pour Adolescents«Άλεξ σε θέλω, τώρα.» είπα και εκείνος με τράβηξε κοντά του. "Σ'αγαπώ μωρό μου.» είπε πριν ενώσει τα χείλια μας. Νεφέλη: Κεντρικός χαρακτήρας, τσαμπουκαλου αλλά και ντροπαλή, πανέμορφη αλλά και κάποιες φορές πολύ πεισματάρα, ερωτευμένη με τον κολλ...
