Home For Two.

(18) Έκπληξηη!

Έφτασα σπίτι και έβαλα τα κλειδιά στην πόρτα. Από έξω κιόλας ακουγόντουσαν θόρυβοι σαν να ήταν μαστοροι σπίτι μας. Μπήκα μέσα αλλά δεν ήταν κανείς.. Εμ οκ περίεργο.

«Μαμά, μπαμπά, Αχιλλέα;»

Ξαφνικά ο θόρυβος σταμάτησε ενώ άρχισα να κατεβαίνω στο υπόγειο.. Φώναξα άλλη μια φορά και ακούστηκε η φωνή του μπαμπά μου βαθιά μέσα.

«Γλυκιά μου ήρθες; Πάμε πάνω!»

«Μπαμπά γιατί δεν είσαι δουλειά; Και τι κάνεις εδώ κάτω.. Έχουμε να πατήσουμε απο τότε που πέθανε ο παππούς..»

«Ναι έψαχνα κάτι εργαλεία του γιατί.. Εεε.. Τα χρειαζόταν ένας φίλος. Δεν είχα άλλη δουλειά να κάνω και έφυγα. Αντιθέτως η μαμά έχει πολύ δουλειά θα αργήσει. Εσύ γιατί τόσο νωρίς; είναι μόνο 12:00!»

«Μάλιστα.. Άρα θα παραγγείλουμε; είχαμε τρεις ώρες κενό και φύγαμε..» αναγκάστηκα να του πω ψέματα για τις ώρες.. Κανονικά τα κενά τελείωσαν.. Αλλά δεν ήθελα τσακωμούς.

«Εντάξει θα παραγγείλω σε λίγο όχι τώρα. Πίτσα;» ρώτησε και εγώ κούνησα το κεφάλι μου και έφυγα.

Ανέβηκα πάνω στο δωμάτιο μου και πέταξα την τσάντα κάτω. Άρπαξα το λαπτοπ μου και άνοιξα το YouTube να ακούσω μουσική..Πανω στο γραφείο μου υπήρχε ένα χαρτί.. Λογικά θα ξέχασε κάτι η μαμά μου.

[**]

δυο ώρες αργότερα η πίτσα ήταν εδώ, το ίδιο και ο αδελφός μου. Άφησα το λαπτοπ στο γραφείο μου.. Δεν μπορούσα να μην ανοίξω το χαρτί.. Είναι αυτό που λέμε η περιέργεια σκότωσε την γάτα..

Τελικά ήταν φάκελος.. Και μάλιστα γεμάτος.. Μέσα είχε 120€ μαζί με μια κάρτα την οποία δεν έχω ανοίξει ακόμα. Ας την ανοίξουμε.. “Αγαπητή Νεφέλη.. Ξέρω πως έχουμε να μιλήσουμε χρόνια.. Και ζητώ συγνώμη ψυχή μου.. Εγώ φταίω.. Όμως είμαι μεγάλη.. Και ίσως είναι ένα μειονέκτημα αυτό.. Χρόνια σου πολλά από εμένα για αύριο.. Σ'αγαπω πολύ και θα χαιρόμουν αν οποιαδήποτε στιγμή ερχόσουν να με δεις.. Δεν θα έχω πολύ χρόνο ακόμα.. Με πολύ αγάπη.. Η γιαγιά σου Νεφέλη.”

Είχα δακρύσει.. Ήταν η γιαγιά μου.. Η μόνη γιαγιά που είχα.. Ο παππούς που ανέφερα πριν ήταν ο άντρας της.. Η άλλη μου γιαγιά δεν ζει πια.. Το ίδιο και ο άλλος μου παππούς.. Δεν μιλάγαμε με εκείνη.. Είχε τσακωθεί με τους γονείς μου πολλές φορές και έτσι δεν με άφησαν να την ξαναδώ.. Μου λείπει και την αγαπώ.. Είναι η μόνη που έχω..

Πάντα περνούσα χρόνο μαζί της.. Στον κήπο της παίζαμε μπάλα συχνά και έκανα κούνια.. Μου τραγουδούσε τραγούδια από το μυαλό της τα οποία ήταν σχεδόν πάντοτε αστεία..

«Αγάπη μου η πίτσα θα.. Νεφέλη εκλαιγες;» τον κοίταξα με δάκρυα στα μάτια και του έδωσα το γράμμα..

«Είναι η γιαγιά μπαμπά..» με κοίταξε και χαμογέλασε..

«Πάμε να φάμε αγάπη μου.. Ξέρω ποιος είναι.. Εκείνη μου το παρέδωσε και είπε να το ανοίξεις εσύ όχι εγώ..»

«Ήταν εδώ;» είπα έκπληκτη με χαμόγελο.

«Ναι, ήταν.»

[**]

«Να ζήσεις Νεφέλη και χρόνια πολλαα μεγάλη να γίνεις με άσπρα μαλλιαααα παντού να σκορπίζεις της νιότης το φως και όλοι να λένε να μια σοφός!!!»

«Χαχαχαχαχα ευχαριστωωωω πολυυ!» είπα γεμάτη εκπληξη.

Ήταν η μαμά μου, ο μπαμπάς μου, η Φαίη, Ο Αχιλλέας, Ο Νίκος, και ο αλ.. Ο Άλεξ;  Κατευθείαν πετάχτηκα πάνω και τους κοίταζα καλά καλά..

Όλοι άρχισαν να με φιλάνε με σειρά και να φεύγουν ένας ένας προς την κουζίνα.. Τελευταίος έμεινε ο Άλεξ..

«Χρόνια σου πολλά Νεφέλη..» είπε χαμογελαστά..

Σηκώθηκα όρθια και τον αγκάλιασα.. Με κράτησε πολύ σφιχτά.. Όπως τότε.. Μου έλειψε αυτή η αγκαλιά του.. Πολύ.

«Ευχαριστώ πολύ.. Πως ήρθες;»

«Συνεννοήθηκα με την μαμά σου.. Είναι πολύ καλή! Και μην ακούσω κακία.!»

«Όταν θέλει είναι..»

«Σε αφήνω να ετοιμαστείς κατέβα κάτω να φάμε μετά έτσι;»

Άρχισα να ετοιμάζομαι. Έπλυνα το πρόσωπο μου, τα δόντια μου, έβαλα λίγο makeup και ντύθηκα πρόχειρα. Σε δέκα λεπτά είχα κατεβει.

Έμεινα με το στόμα ανοιχτό! Ολόκληρη η κουζίνα είχε γεμίσει δώρα διαφόρων ειδών! Έκατσα μαζί τους να φάω και αρχίσαμε να μιλάμε για διάφορα πράγματα.

«Αα Νεφέλη μη το ξεχάσω παρε αυτό! Είσαι καλεσμένη σε ένα πάρτι.» πήρα την πρόσκληση που μου έδωσε η Φαίη και την άνοιξα. Την κοίταξα και γέλασα πολύ δυνατά.

«Ομγ! Αυτό είναι το δικό μου πάρτι σοβαρά; παιδιά κανονίσατε όλα αυτά για μένα;»

«Ναι! Και είναι κιαλλα. Όχι μονάχα αυτά.»