Home For Two.

(29) Οριστικά;

Κυριακή σήμερα και το κεφάλι μου καζάνι.. Τι κάνω εδώ; κοιμισμένη σε ένα παγκάκι στο λιμανάκι εγώ; μόνη; Τι; που ειναι τα παιδιά με παράτησαν και έφυγαν δεν ντρέπονται; σοβαρά; που ειναι ο Άλεξ.. Το μόνο που θυμάμαι από εχθές είναι ότι τσακωθήκαμε και του είπα.. ΘΕΕ ΜΟΥ ΤΙ ΕΙΠΑ ΤΙ ΕΚΑΝΑ. ΤΟΝ ΕΔΙΩΞΑ. ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ; ΟΧΙΙ.

Κατευθείαν άρχισα να τρέχω προς το ξενοδοχείο. Όχι ότι θυμάμαι πολύ τον δρόμο, αλλά τα στενά όλο και κάτι μου θυμίζουν και απλά ακολουθώ το ένστικτο μου..

Μετά από αρκετή ώρα έφτασα επιτέλους έξω από το δωμάτιο της Φαιης.. Ήταν γύρω στις 11:00.. Χτυπάω την πόρτα και μόλις ο Νίκος με βλέπει με τραβάει απότομα μέσα και κλείνει την πόρτα με φόρα. Τι έπαθε αυτό;

«Πας καλά γαμωτο θες να σε δει ο Άλεξ και να γίνει της πουτανας;»

«Κάτσε ρε Νίκο γιατί να γίνει της πουτανας τι έκανα;» είπα με αθώο ύφος.. Ήξερα τι έκανα αλλά το να προσποιηθώ πως δεν θυμάμαι θα με δικαιολογήσει..αχ αυτή η μέθη..

«Μιλάς σοβαρά; του είπες να χωρίσετε κατάμουτρα Νεφέλη! Σοβαρέψου γαμωτο η Φαίη είναι στο μπαρ παίρνει καφέδες και εγώ εδώ περιμένω τον Άλεξ! Αν σε δει τι θα γίνει;» είχα μείνει και τον κοίταγα.. Δεν πίστευα στα λόγια του

«Θέλω να τον δω, να του μιλήσω, να του εξηγήσω. Δεν μίλαγα εγώ νικο! Πρέπει να με καταλάβεις πάντα με καταλαβαίνεις! Ξέρεις ότι δεν μίλαγα εγώ, μίλαγε το πιοτό!» προσπάθησα να δικαιολογηθώ.. Όντως μίλαγε το πιοτό..

«Ωραία ρε Νεφέλη, και πες σε καταλαβαίνω τι θα του πεις εσύ;» δεν πρόλαβε να τελειώσει ότι ήθελε να πει και η πόρτα χτύπησε.. Πανικοβλήθηκα και παρακάλεσα τον Νίκο να ανοίξει εκείνος.. Η πόρτα άνοιξε και ο Άλεξ μπήκε μέσα λέγοντας καλημέρα.. Μέχρι που με είδε..

«Τι κάνει εδώ;» ρώτησε κοιτώντας τον Νίκο

«Άλεξ εγώ..» ξανά δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω και με διέκοψε..

«Μη τολμήσεις να αρχίσεις να εξηγείς. Ήσουν πολύ ξεκάθαρη εχθές. Σε ρώτησα δυο φορές. Είπες φύγε και έφυγα, τώρα καλά θα κάνεις να φύγεις και συ όπως στο ζητάω.»

Δεν πίστευα στα αυτιά μου.. Να φύγω; θέλει να φύγω; μα δεν φταίω εγώ τι δεν καταλαβαίνει;! Μίλαγε το ποτό που είχα πιει γαμωτο! Τον αγαπώ δεν μπορώ να τον αφήσω. Έκανα βήμα και τον αγκάλιασα όμως εκείνος δεν κουνήθηκε.. Ήταν σαν να αγκάλιαζα έπιπλο.. Έκανε κίνηση να φύγει όμως εγώ τον κράτησα σφιχτά..