Stupid things {pauze}

~10~

"Draco? Waar heb jij het over?" Vroeg ik hem verbaasd. Hij negeerde mij compleet. "Petrificus Totalus!" Met een harde klap kwam er een gedaante naar beneden vallen. Van schrik sprong ik achteruit. "Ohja, ze was al dood voor jij kon praten." Harry lag verstijft op de grond. "Daarom viel Blaise!" Riep ik iets te enthousiast. Draco gaf hem een schop tegen zijn neus aan. Het bloed stroomde er gelijk uit en het had raar gekraakt. "Die is voor mijn vader. Doe de groeten aan Londen." Hij liep naar de deur toe en stond met zin op zijn vingers. Om de kans te vergroten dat ze hem niet zouden vinden schopte ik hem onder het bankje. "Dat was slim. Maar nu moeten we opschieten. Willen we de koetsen halen." Zei Draco toen we de trein uit waren gestapt. We hadden geluk want er stond nog een kar. We stapten in en reden richting hogwarts.

"Namen?" Vroeg professor Banning. "Sophie Smith en Draco Malfoy." Hij kraste wat op zijn papier en verwees ons door naar een groepje schouwers. "Koffers." Zij een van hen verveelt. Ik liet Nala zien en schoof mijn hutkoffer voor hem. Hij onderzocht hem helemaal. Draco moest zijn koffer aan vilder geven. "Wat is dit!?" Vroeg Vilder kwaad. "Een wandelstok dwaas!" Hij trok zijn vaders wandelstok uit zijn handen. "Daar kan je iemand mee verwonden!" De man die mijn tas had bekeken knikte als teken dat het goed was. Sneep kwam ook aanlopen. "Het is goed. Ik sta achter meneer Malfoy." Vilder liet boos de stok los. "Ik breng jullie naar het kasteel." Zei Snape. Ik keek verbaast naar Draco die zijn schouders op haalde. "Ik moet dit nog geven." Snape overhandigde een envelop aan Draco. Hij scheurde het open en las de brief die er in zat. Zijn ogen werden groter bij elke regel die hij las. "Ik ben team captain." Ik sloeg mijn armen om hem heen. Ik wist hoe belangrijk dit voor hem was. "Gefeliciteerd!" Ik plante een kus op zijn wang. Snape was ondertussen door gelopen. Snel liepen we achter hem aan. Draco stopte ondertussen de nieuwe badge en de brief in zijn zak.

We liepen de grote zaal in. Niet veel later dan de rest maar we waren wel een van de laatsten. We namen plaats aan de Slytherin tafel. "Waar bleven jullie?" Vroeg Patty. "Gewoon." Antwoordde ik kortaf. Ze snoof verontwaardigd. De deur van de grote zaal vloog weer open. Het was professor Anderling gevolgd door de eerste jaars. Ik herkende Victoria gelijk. Zo te zien ging ze kapot van de zenuwen. Professor Anderling plaatste de oude stoffige hoed op een krukje en de hoed begon te zingen.

"Waar ging dat in hemels naam over?" Zei Blaise. "Weet ik veel. We moeten verenigen. Samen sterk zijn in deze tijden? Iets in die richting?" Gokte ik. De hoed had zojuist een voorspelling gedaan. En als je dat moet geloven, is de toekomst niet zo mooi.

"Als ik jullie naam noem kom je naar voren en zet ik de hoed op je hooft die je vervolgens in deelt bij de juiste afdeling." De eerste jaars kwamen één voor één naar voren. Na een tijdje was het Victoria's beurt. Schuifelend kwam ze naar voren. Ze ging zitten en zuchtte diep. Toen Anderling de hoed op haar hoofd had gezet leek het heel diep na te denken. "Wat doet hij?" Vroeg ik verbaasd aan Draco. "Hij moet denken. Even rustig. Bij jou was hij er ook niet in een seconde uit." Na een tijdje deed hij zijn mond open. "Gryffindor!" Mijn hart zakte in mijn schoenen. "Mijn vader gaat me nog meer haten." Ik zuchtte. "Nee joh." Zei Draco terwijl hij zijn arm om mij heen sloeg. "Het komt goed." En hij plante een kus op mijn slaap. "Ja." Zei ik zonder er bij na te denken. Perkamentus stond op en vertelde de standaard regeltjes nogmaals. "Ook wil ik jullie een nieuw personeels lid voorstellen. Professor slakhoorn. Hij komt zijn oude baan als toverdrank professor weer innemen. Professor Snape neemt verweer tegen de zwarte kunsten over." Er werd alleen aan de Slytherin tafel geklapt en een aantal eerste jaars klapten zacht, maar bedachten zich snel.

Ik was bezig met mijn toetje toen de deur weer open ging. Het was Harry. "Wat is z'n neus mooi." Grinnikte ik. Hij was weliswaar alweer heel. Maar hij bloedde nog steeds. Draco grinnikte ook maar zijn uitdrukking werd snel weer ijzig. Hij staarde naar de overkant. Harry zat omgedraaid en Ron en Hermelien keken woest onze kans op kijken. Ik staarde emotieloos terug.

Het eten verdween weer. Perkamentus stond op. "Zoals jullie gemerkt hebben, zijn jullie koffers doorzocht bij aankomst. Dit heeft een reden. Ooit kwam hier een doodnormale jongen op school. Hij studeerde onder dit dak. Sliep onder dit dak. At onder dit dak. Zijn naam? Tom Riddle." Er ging een lichte schok door de zaal heen. Draco en ik zaten enkel verveeld tegen elkaar aan. "Hij staat nu bekend onder een hele andere naam. Ik wil jullie duidelijk maken. Dat iedere dag. Elk uur. Misschien wel op dit moment. Duistere krachten het kasteel binnen proberen te komen. Want aan het einde zijn jullie hun grootste wapen. Dat is iets om over na te denken. Nou hup naar bed." Ik zuchtte. "Het is ze gelukt." Fluisterde ik zodat alleen Draco het kon horen. Hij zuchtte ook. "Draco! De eerste jaars!" Het was Patty. Ze kwam op ons afgestormd. "Euh ja is ook zo. Ik zie je in de leerlingen kamer." Hij liep met Patty naar de deur. Ze was al luidkeels "eerstejaars!" aan het roepen. Ik zag Victoria enthousiast zwaaien. Ik draaide snel mijn hoofd weg. Nu even niet. Ik wurmde me door de groep eerste jaars Slytherin heen om weer bij Draco te komen. "Hey daar ben je weer." Ik grinnikte. "Tsja ik moet toch deze kant op." Hij sloeg zijn arm om mijn middel en trok mij dichter bij. Ik zag Patty zuur kijken. Had ze alleen haar excuses aangeboden om dichter bij Draco te komen?

Ondertussen waren we bij de leerlingen kamer gekomen. "Oké. Als iedereen even door loopt en hier komt staan. Het wachtwoord is Pureblood. Onthoud het ik zeg het niet nog een keer." Zei Draco. De deur was ondertussen open gegaan en de hele horde liep naar binnen. "Die deur lijd naar de jongens slaapzaal. Die daar naar de meisjes. Hier zullen jullie de komende zeven jaar verblijven. Jullie spullen staan er al. Fijne avond." Hij draaide weg en ging bij de haart zitten. "Heeft iemand nog vragen?" Zei Patty onzeker. Niemand stak zijn hand op. "Dan mogen jullie naar jullie bedden en je spullen uit pakken." Ondertussen was ik naast Draco gaan zitten. "Dit word een bizar jaar." zuchtte hij. Ik knikte. "Laten we er het beste van maken."