Stupid things {pauze}

~16~

Het was de laatste week voor de vakantie en we stonden op het punt om naar Zweinsveld te gaan. "Moment van de waarheid." Zuchte Draco terwijl hij de ketting in zijn zak stopte. Ik knikte. "Dit gaat goed komen?" Draco knikte. "Tuurlijk." Ik sloeg mijn winter gewaad om en pakte mijn tas. "Heb je je zusje nog gesproken?" "Nope." "Ik zag haar laatst met Granger smoezen in de bibliotheek." Ik keek Draco aan. "Ik weet ook niet wat ze doet de laatste tijd. Ze ontwijkt me ofzo. Maar ook weer niet." "Raar." Antwoordde Draco.

Een maal op de wegisweg zag ik dat Draco zenuwachtig begon te worden. Ik pakte zijn hand vast. "Tijd voor een boterbiertje." Zuchtte Draco. Ik knikte en liep gehoorzaam achter hem aan. In de drie bezemstelen zochten we een plekje vlak bij de bar. "Oke we gaan het zo doen. Jij besteld en ik probeer haar te vervloeken van onder de tafel." Ik knikte. Niet veel later kwam madame Rosmerta aanlopen. "Kan ik jullie helpen?" "Uuh ja. Graag twee boterbier en." Haar ogen werden wazig en Draco keek hoopvol omhoog. "Gelukt?" Vroeg ik verbaasd. "Ik denk het. Draai een rondje?" De vrouw draaide rustig om haar eigen as. "Wow." Fluisterde ik. "Oke dit moeten we rustig aan pakken." Zij Draco terwijl hij zijn ogen niet van de vrouw afhaalde. "Oke luister naar mij. je gaat je werk normaal doen het je doet het volgende. je geeft dit pakketje aan de eerst volgende die weg gaat en je zegt dat het een cadeau voor Perkamentus is." De vrouw knikte en liep met het doosje in haar hand weer de bar. Vrolijk ging ze verder met haar werk.

Toen ze zag dart Katie en Leanne op stonden om naar de wc te gaan kwam ze in actie. "Dit is het." fluisterde ik naar Draco. Hij knikte en hield zijn ogen op de vrouw die achter de meisjes de wc in liep. Na een tijdje liepen ze er weer uit. Katie nu met de zelfde wazige blik in haar ogen als madame Rosmerta. "Wat heb je gedaan Draco?" Hij negeerde mijn vraag en stond op. "We gaan er achter aan." ik stond snel op en trok mijn jas aan. Voor ons liepen Harry, Ron en Hermelien. En daar voor twee ruziënde meisjes. "Ohnee." Zuchtte Draco. De meisjes trokken beide boos aan het pakketje. Na een tijdje scheurde het papier. Katie steeg op en gilde hard. Ik sloeg mijn handen voor mijn mond. "Kom." Draco trok mij weer terug richting Zweinsveld. Ik keek Draco aan. "Wat nu?" Hij dacht na. "Plan b, Perkamentus gaat die ketting nooit meer aanraken natuurlijk." Ik knikte en dook nog wat dieper weg in mijn jas. "Wat gaat er met Katie gebeuren?" Draco antwoordde niet. Hij bleef voor zich uit staren en we liepen zonder iets tegen elkaar te zeggen door Zweinsveld, en naar een tijdje ook weer terug naar Zweinstein.

Eenmaal terug had het nieuws snel ronde gedaan. Blaise kwam op ons afgelopen. "Hebben jullie het al gehoord?" Ik schudde verbaasd mijn hoofd. "Katie Bell die zesde jaar Gryffindor is met spoed naar St Mungo's gebracht! Niemand weet waarom." Hij gooide zijn handen in de lucht om het feit dat hij niet wist waarom te verduidelijken. "Oh wat gek. We zullen vast wel meer te horen krijgen." Antwoordde ik hem. "Maare, wij moeten onze koffers pakken. Morgen weer richting huis!" We gingen naar de leerlingen kamer en pakte onze koffers. "Het zal mij benieuwen wat deze vakantie brengt." Zuchtte Draco.