Stupid things {pauze}

~7~

"Maak je maar geen zorgen om mij." Snikkend lag ik op Draco's borst. "Hoe ga je dat in hemels naam doen! Er zal vast nog veel meer bewaking zijn dan vorig jaar!" Hij duwde mij een stukje naar achter en keek me strak aan. "Ik weet al iets. Weet je nog toen de wezel-" "Wemel." Onderbrak ik hem. "Wemel tweeling werden achtervolgt door een zesdejaars zwaderaar?" Ik knikte. "Hij kon geluiden van zowel een winkel als van Zweinstein horen. Hij was in een kast gegooid. Maar dat was niet zomaar een kast. Het was een verdwijnkast. Er is een connectie tussen een op Zweinstein en een bij Odius&Oorlof." Ik snapte er nog steeds niets van wat hij bedoelde, maar ik vertrouwde er op dat het hem zou lukken. Ook al zou dat verschrikkelijk zijn. Perkamentus dood? Toch had ik liever het schoolhoofd dood dan dat ik Draco zou moeten missen. Ik vertrouwde er maar op dat hij dit tot een goed einde zou gaan brengen.
"Laten we maar naar beneden gaan. We gaan zo naar de Wegisweg." Ik knikte en we liepen weer naar beneden. "Ah, daar zijn jullie al! We gaan met z'n drieën." Zei Narcissa. We liepen het terrein af en pakte beide een arm van Narcissa en we verscheinselde. Een donker steegje in Londen kwam tevoorschijn. We liepen de straat op en kwamen terecht in een drukke winkelstraat. Na een stukje lopen kwam de lekke ketel in zicht. Draco hield de deur open voor zijn moeder en mij. "Soof!" Ik versteef en uit reflex trok ik mijn linker mouw meer naar beneden. Victoria zette een grote hoeveelheid tassen neer en rende naar mij toe. "Wij zijn net klaar! Wil je mijn staf zien?" Ik knikte en liep met haar richting mijn moeder. Ik omhelsde mijn moeder en kreeg toen de gloednieuwe staf van vicci min m'n gezicht gedrukt. "Wauw! Wat is de kern?" "Eenhoorn haar!" Net zoals pap en mam... Weer iets waarin ik anders ben. "Maar wij moeten weer verder. Doe de groetjes aan pap." Ik zwaaide en liep weer naar Draco. "Wat moeten jullie halen?" Vroeg Narcissa terwijl ze op de bakstenen tikte. "Ik hoef alleen maar de nieuwe lesboeken." Antwoordde ik. "Ik moet een paar nieuwe gewaden en ook de nieuwe boeken." Zei Draco daarna. "Dan gaan we eerst wel even naar madam Malkin." We liepen naar het winkeltje. Toen de deur open ging klonk er een belletje en het oude vrouwtje kwam de hoek om. "Kan ik jullie helpen?" "Ja, mijn zoon hier wil een paar nieuwe schoolgewaden." "Aha, kom hier maar even staan jongen. Trek deze eens aan?" Draco trok een veel te groot gewaad aan. De vrouw knikte en begon overal spelden in te steken. "Ik en Sophie gaan straks zelf wel boeken halen." "Ik laat jullie niet alleen!" Draco zuchtte. "Ik en Sophie zijn geen kinderen meer zoals u misschien nog niet gemerkt had, moeder. We kunnen prima ons zelf redden." De oude dame klikte met haar tong. "Kom beste jongen, je moeder heeft gelijk. Niemand zou nu alleen over straat moeten zwerven, dat heeft helemaal niets met je leeftijd te maken-" "Kijk uit waar je die speld steekt mens!" Hij stond op en liep naar de spiegel. "Als jullie je afvragen wat hier zo stinkt er is een-" "Doe verdomme even normaal Draco!" Ik keek richting de deur en zag Harry, Ron en Hermelien staan. De twee jongens stonden met getrokken staf en Hermelien bleef maar zeggen dat hij het niet waard was. "Ja alsof jij zou durven toveren buiten school. En wie heeft je trouwens dat blauwe oog bezorgt, Griffel? Dan kan ik een bloemetje sturen." Grinnikte hij.
"Zo ik het genoeg!" Narcissa kwam ook naar voren. "Stop die stokken weg." Zei ze ijzig. Ik schrok van de manier hoe ze het zij. De vriendelijke vrouw was verdwenen. "Als jullie het wagen om mijn zoon opnieuw aangevallen, zal ik er voor zorgen dat dat het laatste is wat jullie doen."
"Ohja? Ga je je dooddoener vriendjes vragen of ze ons om zeep komen brengen?" Madam Malkin sloeg een kreetje. "Het feit dat je het lievelingetje van Perkamentus bent je een misplaatst gevoel van veiligheid gegeven, zie ik. Maar Perkamentus zal niet altijd in de buurt zijn om je te beschermen Harry Potter."
De zwart harige jongen keek de winkel rond. "Wauw....moet je zien! Hij is er nu ook niet! Waarom probeer je het niet. Misschien hebben ze een tweepersoonscel in Azkaban. Ben je weer gezellig samen met die sukkel van een man van je!" Draco was rood van woede. "Waag het niet om zo tegen mijn moeder te praten!" Hij rende woedend op Harry af, maar zijn gewaad was nog te lang en dus viel hij languit over de grond. Ron gierde van het lachen en ik sprintte snel naar Draco toe en hielp hem overeind. "Het geeft niet Draco. Ik denk dat Potter eerder herenigd zal zijn met onze geliefde Sirius dan ik met Lucius." Harry hief zijn staf nog hoger op. Hermelien begon aan zijn arm te hangen om hem tegen te houden. Madame Malkin deed heel zenuwachtig maar besloot toen te gaan doen alsof er niets aan de hand was. "Ik denk dat de linkermouw nog net iets korter kan beste jongen. Laat mij even-"
"Au!" Brulde hij. Ik besefte maar al te goed waarom hij zo'n pijn had. "Pas op wat je met die spelden doet stom mens! Moeder, ik geloof niet dat ik dit vod nog wil." Hij smeet het gewaad uit. "Je hebt gelijk Draco, nu ik eenmaal weet wat voor uitschot hier komt. Vooruit we slagen vast beter bij Kreukniet & De Krimp." Narcissa liep voor ons de winkel uit. Draco sloeg zijn hand om mijn middel. Hij raakte hierbij mijn linker arm. Ik schrok van de plotselinge pijn. "Au!" Siste ik. Harry keek ons wantrouwend aan. "Misschien kunnen we beter eerst boeken haalen. Dat is dichter bij." Stelde Narcissa voor. Ze was nog steeds een beetje chagrijnig van zonet maar probeerde toch vriendelijk over te komen. Draco keek nog steeds woest. Ik knikte en we liepen naar de boeken zaak. "Geef me jullie lijst eens? Dan kan ik helpen zoeken." Zei ze. Draco overhandigde de lijst. "Perfect." Mompelde hij. Narcissa stak haar neus tussen de boeken. Draco pakte mijn hand en trok me de straat op. "Draco wat gaan we doen! Ik weet zeker dat je moeder dit geen goed idee vind!" "Je ziet wel wat we gaan doen. Het is belangrijk!"

{A/N}
Dit hoofdstuk is een beetje beroerd ik weet het. Maar binnenkort word het weer beter! (Hopelijk XD)
Xxx