Stupid things {pauze}

~14~

POV Victoria

Ze doet raar. Dit is niet de grote zus die ik altijd had. En die Draco is ook al zo apart. Eerst vond ik hem wel aardig. Maar ik ga hem wantrouwen. "Ze zijn een van hen." Hoorde ik een boze stem sissen. "Doe niet zo raar." Zuchtte Hermelien. Zij had mij al vaak geholpen als ik iets niet snapte. "Ssh." Siste Ron. En hij knikte naar mij. "Wat is er?" Vroeg ik verbaast met een klein stemmetje. "Niks hoor. Maar je maar niet druk. We-we hadden het niet over jou." Probeerde Harry er onderuit te komen. "Klopt. Het gaat over Sophie en Draco." Geschokt keek Harry van Ron naar Hermelien. "Rustig maar." Suste Hermelien mij toen ze zag dat er tranen im mijn ogen vormden. "Harry is gek geworden. Hij krijgt allemaal rare ideeën." Hij keek boos naar Hermelien. "Harry word niet gek. Ik wantrouw ze ook." Ze keek me verbaast aan. "Hoezo?" Ik haalde mijn schouders op. "Ze zegt niets meer tegen mij. Ze loopt altijd naast die Malfoy. Alsof ze bang zijn dat elkaar wat gebeurt. En toen ik haar tegen kwam in de wegisweg was ze ook gauw weer weg. En dan hebben we het nog niet eens over Draco's tante gehad!" Harry's mond viel open. "Bellatrix van Detta?" Ineens viel alles bij elkaar. Mijn ogen werden groot en ik stond op. "We moeten haar helpen!" Ik stond op en rende richting de uitgang van de leerlingen kamer. "Victoria!" Ik draaide me om. "Je moet niet gaan. Besef even hoe gevaarlijk ze zijn als ze wel het teken dragen." Ik schrok van die uitspraak. "M-maar we moeten haar helpen. Z-ze wil dit niet." Ik sloeg mijn handen boor mijn gezicht en begon te huilen. "Shh, Victoria. Je moet nu heel goed luisteren." Beval Hermelien mij. "Je bent veel ste jong om dit allemaal te moeten dragen. Maar het is belangrijk dat je doet wat ik je nu vertel." Ik knikte terwijl ik een traan van mijn wang veegde. "Je mag niets van dit vertellen aan je ouders. Of een leraar en zelfs niet een medeleerling. Als je het je ouders vertelt, halen ze haar hoogstwaarschijnlijk van shool af. Dan kan jeweetwel heel kwaad worden en moeten je ouders daar onder lijden." Ik begreep wat ze bedoelde. Maar dit was wel moeilijk. Ik vertelde mijn ouders alles. "Vraag Sophie er ook niet naar. Je weet niet wat het teken voor effect heeft op haar innerlijk." Ik knikte. "Ik ga even wandelen. Mijn hoofd leeg maken enzo." Ik duwde het portret van de dikke dame opzij. Ik zwierf door vele gangen en stopte toen ik een heel bekend geluid hoorde. "Genoeg gerotzooid Soof. We zijn met een zeer serieuze zaak bezig." Grinnikte Draco. "Een beetje is niet erg." Zij mijn zus tegen hem. Ze boog zich naar zijn oor en fluisterde iets. Draco's glimlach werd groter bij elk woord wat Sophie zij. Maar toen zag hij mij. "Hallo Victoria." Sophie schrok zichtbaar en keerde zich naar mij toe. "Vicci hoe, toevallig." Zei ze iets te overdreven. "Hoi." Fluisterde ik en staarde naar mijn voeten. "Dus hoe gaat het met jou." Vroeg ze. "Goed." "Praat je nog met die Granger?" Vroeg Draco met een afkeurend toontje in zijn stem. "Nee." Piepte ik. Hij knikte goedkeurend. "Wij gaan maar weer eens. Doei!" Sophie drukte Draco de andere gang in en ze verdwenen uit het zicht. Wat was er met mijn zus gebeurt? En wie heeft haar zo ver gekregen?

{A/N}
Heey iedereen!
Weer kort hoofdstuk, I know. Het volgende hoofdstuk word hoop ik weer 1000! Ik heb ook een leuk verhaaltje😂. Ik heb bij een win actie twee vrijkaartjes voor fantastic beasts gewonnen en newts toverstaf! Ik ben echt heel blij!
Nou dat was het😂
Xxx iris