Het was 1 september. En we stonden op het punt om door de muur heen te lopen. Draco en ik hadden het bijgelegd. We hadden alleen elkaar in deze tijd. Niemand mocht van onze opdracht weten.
"Sophie, jou beurt." Ik knikte en rende hersenloos door de muur heen. Op het platform gaven we onze spullen af en liepen weer naar Narcissa. "Je ouders staan daar Sophie." Ik gaf Nala's mandje aan Draco en liep naar mijn vader en moeder. "Sophie! Ik heb je gemist meisje!" Mijn moeder sloeg enthousiast haar armen om me heen. "Soof!" Victoria huppelde enthousiast naar me toe. "Kom je bij mij zitten?" Ik schudde mijn hoofd. "Sorry ik zit met mijn jaar Zwadderich." Ze zuchtte. "Oke." "Jullie moeten de trein in. Hij gaat zo." Ik knikte en nam afscheid van mijn ouders en liep weer terug naar Draco. "Bedankt voor de goede zorgen Narcissa." Ze omhelsde me stevig. "Geen probleem. Zorg goed voor jezelf." Ook Draco omhelsde zijn moeder. "Tot de kerst!" We stapten de trein binnen. "Waar gaan we zitten?" Vroeg ik aan Draco. "Ik zag Blaise die coupe ingaan." Ik volgde Draco naar de coupe en we stapten naar binnen. "Hallo tortelduifjes." Begroete Blaise ons. Ik zette Nala op het bankje en klikte het deurtje open. Ook Draco zette Kiara op het bankje. Draco zuchtte en ging over de gehele bank liggen. "Ik ga op je hoofd zitten Draco." Hij grinnikte en tilde zijn hoofd op. Ik ging op het bankje zitten en lag Draco's hoofd op mijn schoot. "Als je maar geen vlechtjes gaat maken." Grinnikte Draco. "Klef!" Ik schrok en keek naar de deur. Patty was de coupe binnen gekomen en plofte naast Blaise. "Hoe was jullie vakantie?" Ik besloot mijn mond te houden. De vakantie was alles behalve leuk geweest. "Prima." Antwoordde Draco kortaf. Hij was er blijkbaar nog steeds niet aan gewend dat Patty bij ons kwam zitten. Het deurtje schoof weer open. Karel en Vincent kwamen naar binnen gelopen. "Hallo allemaal." Begroeten ze ons. "Heey." Ze ploften op de bank en we kletsten nog wat over de vakantie. Patty keek steeds naar Draco. Ik had het gewoon door. Maar elke keer als ik naar haar keek draaide ze weg. Iets vertrouwde ik niet. Ik besloot het te negeren en streek Draco's haar recht. Er werd nogmaals op de deur geklopt. "Hebben we nou nooit eens rust?" Schoot Draco uit zijn slof. "S-sorry. Ik moest dit aan Zabini geven." Een derdejaars meisje kwam bloed nerveus een rol perkament brengen met een groot paars lint. "Wat is dat?" Vroeg ik iets te arrogant. "I-ik weet het niet." Blaise griste de rol uit haar handen en mompelde een 'bedankt.' Snel schoof de de deur weer dicht en liep weg. "Een of andere Slakhoorn wil me spreken." Hij haarde zijn schouders op en liep de coupe uit. "Heb jij al iets van je vader gehoord?" Vroeg Karel onzeker. "Natuurlijk niet idioot!" Ik probeerde Draco rustig te houden. "Hij is gewoon nieuwsgierig." Hij leek woedend maar van binnen was hij gebroken. Hij leek tot rust te komen toen hij mij aan keek.
Na een tijdje zag ik Blaise aan komen lopen. Hij leek niet heel vrolijk. Met een kracht schoof hij de deur open maar naar genoeg kreeg hij hem niet meer dicht. "Wat is et mis met dit ding?" Hij sloeg nog een paar keer. Maar in plaats van dat de deur dicht ging vloog Blaise bij Vincent op schoot. "Wat doe jij nou weer!" Zei Vincent geïrriteerd. Hij duwde Blaise van zijn schoot af en streek zijn stripboek weer recht. Blaise kwam op Patty terecht die hem nu luid begon uit te schelden. In eens zag ik iets wits omhoog vliegen. Het leek wel een schoen. Ook Draco keek wantrouwig op, maar schudde toen zijn hoofd. "Wat moet moest hij van je?" "Mensen met connecties inpalmen." Antwoordde Blaise Draco. "Waarom was ik dan niet uitgenodigd. Mijn vader kent hem nog van vroeger. Misschien weet hij niet dat ik in de trein zit, anders had hij mij zeker uitgenodigd." Ik zuchtte. "Draco, je draaft weer door." Hij keek me boos aan maar wist dat ik gelijk had. "Of hij heeft het nieuws van je vader gehoord en wil geen dooddoeners in zijn clubje." Zei Blaise. Draco grinnikte. "Wat maakt het ook uit. Volgend jaar zijn wij er waarschijnlijk toch niet meer." Patty keek mij met open mond aan. Zelfs Vincent keek op uit zijn boekje. "Bedoel je hem?" Vroeg Blaise verward. "Tuurlijk, wat moet ik hier op school als hij aan de macht komt? Jij gaat met mij mee toch soof?" Ik keek hem geschokt aan. Alles was onzeker deze tijden. "Ik denk het." Antwoordde ik nog in shock. "Wat moet hij met twee on-afgestudeerde zestien jarigen?" "Hij kan vast wel. Iets met ons. Wat maakt jou dat uit?" De trein minderde vaart en de gangen werden al drukker. Iedereen stond op maar Draco bleef zitten. "Ga maar vast. Ik wil even iets controleren." Iedereen leip de coupe uit. "Ga maar." Zei Draco ongeduldig. "Nee." Antwoordde ik simpel. "Ik blijf bij jou." Hij knikte. "Is goed. Doe de gordijntjes dicht." Ik deed wat hij vroeg. "Heeft je moeder je nooit geleerd dat het onbeleefd is om mensen af te luisteren Potter?"
{A/N}
Heey allemaal!
Ja I know. Heeft lang geduurd. Maar ik doe mijn best! Ik hoop dat ik niet al mijn lezers ben verloren. Dit was inderdaad niet mijn beste hoofdstuk, maar laat even weten wat je er van vond! En ik wil jullie heel erg bedanken voor de 5duizend reads op love me! Dit is wel weer genoeg geneuzel. XD
Xxx

JE LEEST
Stupid things {pauze}
أدب الهواة. "Over een week gaan jullie naar Zweinstein." Vervolgde hij kil. "Twee opdrachten." ........ Ik knikte en boog. "Ja My Lord." Draco pakte mijn schouder en leed me weer de kamer uit naar boven. Ik had zo veel spijt . . . Dit verhaal word de komende...