CHAPTER 31

505 15 4
                                    

ELIZ's POV

Nagpapasalamat parin ako dahil sa wakas magiging mapayapa na ako. Nakita ko na si Jameson atnahanap na din si Papa.

Eliz: Pa? May iaabot pala sana ako sayo.
Papa: Ano yun anak?
Eliz: Nakikita niyo po ba yang box na nasa ibabaw ng piano? Kunin niyo po.
Papa: Ano to? Anong laman nito?
Eliz:My letters to you Pa. I wrote those letters during your birthdays. Since I started to learn how to write, I already had it. But, I never had the chance to give it to you especially after Mom died.
Papa: I am really sorry anak. Pinagsisisihan ko lahat ng yon. Di ko man lang nareliaze.
Eliz: Ssshh! Papa! Don't cry. You know what, I tried my best to be a good daughter to you and I never regretted you as my father.

Hindi ko naman pinagsisihan na siya ang naging tatay ko. Haha sana hindi ako ganito ka ganda kunghindi dahil sa kanya.

Eliz: Papa, when I was alive I learned a lot of things like... how to be independent, how to stand with my own feet... haha. Love and trust your self. Kailangan mong matutunan mahalin yung sarili mo bago mo maipakita na mahal mo yung ibang tao. Have trust in yourself that you could still make a difference to other lives. And most especially, be strong for the one's you love.. 😊
Papa: I was so stupid for not realizing that I have a perfect daughter.
Eliz: But when I died.. I realized a lot of things... like.. matutong magpahalaga sa isang bagay hangga't nandyadyan pa. Learn how to appreciate things before its too late. Give value and importance to a thing, kahit gaano ka simple at kaliit ang isang bagay. Kasi lahat ng bagay may hangganan. And one thing I really learned that much was.. hindi pala importante ang material na bagay o pera kundi ang mahalagang pagmamahalan at pagtutulungan ng isang pamilya. Kahit mahirap basta sama­sama. At hindi matutumbasan ng kahit na anong kayamanan ang buhay ng tao. 😢

Umiiyak yong Papa ko habang nakatingin sa akin na umiiyak din. Nakikinig din pala yung mga kasama namin sa bahay sina Paulo, Nikko, Jon, McCoy, mga bestie ko na sina Luke, Zeus and Maris atang ex boyfie ko na si Jameson.. Naiiyak din sila ... Ok lang yan.. 😂

Eliz: Alam niyo makinig kayo... pahalagahan niyo yung buhay niyo, make the most out of it. Wag kayong mag­-aksaya ng panahon at oras. Gawin niyo kung ano makakapagpapasaya sa inyo na wala kayong tinatapakan na ibang tao. But make sure may kabuluhan yang ginagawa niyo. Kasi dapat hindi lang purosarili ang unahin natin, dapat kasabay non ang pagtulong sa kapwa, lalong lalo na sa mga nangangailangan ng tulong niyo. Kaya magpapasalamat na ako sa inyo. As I've said.. Be strong for the one's you love. Wag kayong gagaya sa akin ha, magpakatatag kayo, wag kayong susuko.. problema at pagsubok lang yan. 😞

Tumango lang sila na may pa heavy heavy na iyak, parang ayaw na magsalita ng mga to ha.. napahaba ata ako.

Eliz: Minsan lang dumarating ang pagkakataon kaya lubus­lubusin na natin.
Maris: Ano ba Naiiyak na ako oh! Group hug nalang nga tayo..

(Group Hug...pero tagos ako haha)

Eliz: Ako na siguro ang piiiiiiiiinakamasayang multo hahaha. Kasi andito kayo. Pamilya ko.
Zeus: Nakakatouch naman oh!
Eliz: 😞
Luke: Oh ba't bigla kang nalungkot?
Eliz: Wala lang. 😂
McCoy: May na mimiss?
Eliz: Wala noh! (deny ko pa!)
Nikko: Na mimiss mo lang si Ronnie eh.
Jameson: Ok lang yan. Don't be shy.. obvious na obvious oh.. kilala kita Eliz.. We feel it.
Eliz: Sige na nga. Oo na Oo.. sobrang miss ko na yung taong yun..
Paulo: Mahal mo?
Eliz: Mahal? SOBRAAAAAA...
Jon: Ok lang yan Eliz. Alam naman namin na mahal na mahal ka non. Hindi lang niya siguro kaya namakita kang mawawala na naman sa kanya.
Eliz: Sabagay. Ayaw ko din naman siyang makita bago ako umalis e... baka masama ko pa siya. Hahaha Joke lang!
Nikko: Kala ko pa naman.. biro mo Rliz Ha! wag naman sana Eliz..
Eliz: Bukas na pala ninyo ako ililibing sa sementeryo no? Nakakalungkot man pero kailangan ko na din magpaalam bukas.
Sila: Ahhhh! 😭

OH MY SOUL MATE [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon