Gülümse

Fetih Sekin Anısına

              ~Hatırlatma~

Kapattım telefonu sonra uyuya kalmışım taki bir  ses duyana kadar. Dinledim başka ses gelmedi , neyse öylesine tıkırtı herhalde. Ayy nasıl sıkışmışım bari tuvalete gideyim. Kalktım ampulün anahtarına bastım yanmadı heralde elektrikler kesilmiş.
Kapıyı açtım duvarlara dokunarak ilerliyordum taki bir bedene çarpana kadar. Karışımdaki kişinin koluna dokundum. Karnıma birşey saplandı ve ayaklarım yerden kesildi.
Ölüyorum kız!

                      ° ~ °

Anneeeee diye bağırarak uyandım. Meğersem rüyadaymışım ya kız. Ama etraf gene karanlık ne hikmetse karanlığı ayrı bir seviyorum. Ben niye koltukta uyudum kaldım ki ya? Hatırladım film izlemeye devam ettim ya ben ışıkları da kapatıp korku filmi izliyordum.
Benim çok tuvaletim geldi ama gidemem neden çünkü korkuyorum. Hele o rüyadan sonra hiç gitmem bildiğin karnımda gerçekten bıçağı hissettim be. Ben bu düşüncelere dalarken bu sefer gerçekten tıkırtı duydum yada ben kendi kendime ses duyuyormuşum sanıyorum. Saate baktım 2 olmuş laptap'ı kapattım sese kulak kabarttım gerçekten tıkırtılar, adım sesi ve çekmecenin dolabın kapaklarının çarpma sesi duyuluyor. Anam kız gerçekten hırsız var ya. "Afferin akıllı sonunda farkettin."
"Naciye bırak azarlamayı ne yapayım?"
"Önce telefonu sessize al titreşim e değil sessize anladın mı?"
"İyice salak yaptın beni farkında mısın?"
"Kendini savunmaya çalışıp hırsızı unuttun salak değilde nesin?"
"Haklısın"

Bir an önce susup Naciye nin dediklerini yapmaya başladım.  Önce telefonu sessize aldım. Sonra sessizce bulunduğum odanın kapısını kilitledim abahtarı cebine koydum ve koltuğumu ters çevirip sırt kısmı kapıya gelecek şekilde kapının arkasına koydum. (Bunu birgün annemi sinirlendirip odama kaçtığımda kapıda anahtar olmadığı için kapı açılmasın diye yapmıştım ve kapı açılmamıştı hem kapı kolu koltuğa çarptığı için hemde kapının ağırlığı sayesinde engellenmişti. Allah razı olsun anamdan dayakları bile kaçma yöntemi üretmeyi sağlıyor , olmadık yöntemler ürettiriyor.) Asıl konumuza dönelim. Koltuğun kesin yerleştiğinden emin olduktan sonra kapının hem en uzağına hemde kapıdan görülmeyecek duvarın dibine geçtim.  Koltuğun örtüsünü de almayı ihmal etmedim.
Önce sesleri kontrol ettim. Dolapların kapakları çarpılmaya devam ediyordu anlaşılan bizim hırsız hala yatak odasında belliki oranın penceresinden girmiş benim tıkırtımı duyamayacak kadar kaptırmış kendini ama sessiz olmakta fayda var.
Kafama koltuk örtüsünü geçirdim ki telefonumun ışığını görmesin.  Telefonumu elime aldım Denize mesaj attım ;

Gül:"Uyanık mısın lan?"

Deniz:"Evet aşkım beni mi özledin?"

Gül:"Kanka sus beni dinle. Evde hırsız var."

Deniz:"Yok artık şaka mı yapıyorsun?"

Gül:"Sus bi gerizekalı yazdıklarımı düzgün oku yap dediklerimi yap ciddiyim."

Deniz:"Tamam kanka iyi misin?"

Gül:"Iyiyim birseyim yok kapıyı kilitledim odadayım hırsız yatak odasında ve sanırım evde kimse yok diye biliyor benim odaya gelmedi daha şuan misafir odasına geçiyor"

Birazdan benim odaya da gelicek büyük ihtimal kapıyı zorlamaz inşallah.

Gül:"Şimdi sakin ol sen herkesi ayağa kaldırırsın kimi kaldırırsan kaldır anneme haber verme."
"Önce polisi ara ve çabuk ol."
"Apoya haber verme o saf kendini tehlikeye atar. Mert desen boş yaygara kısacası bizim çocuklara haber verme."