Zodat ik Brett in zijn edele delen kan raken, met een honkbalknuppel.
Dylan
Ik lag op het bed en deed letterlijk niets. Ik was vastgebonden. De tranen stroomden er al uit. Ik kon niets meer doen.
Elizabeth
Hij bleef lang weg. Brett was terug gekomen. 'Waar is Dylan?', ik viel in zijn armen en de tranen stroomden er al uit. Hij schudde zijn hoofd. Ik kon niets meer doen.
Dylan
Ik hoorde mensen schreeuwen. Heel hard. Maar dat leek nu ver weg. Op een plek waar ik niet meer bestond. Een plek waar alleen de slechte zullen winnen. Altijd en eeuwig zal ik hem haten.
Elizabeth
Ik hoorde mensen schreeuwen. Heel hard. Maar dat leek nu ver weg. Op een plek waar de goede niet winnen. Waar bleef je Dylan?
Dylan
Toen pas zag ik het. Ik zag het. Een oplossing. Niet voor alle problemen. Maar toch nog voor deze. Bij het paintballen kregen we een pasje... Ja! Mijn handen lagen dichtbij mijn broekzak.
Ik verschoof mijn handen. Niets.
Ik verschoof grof mijn handen. Niets.
Nu rustig... Ja! Mijn handen zaten nu in mijn broekzak en ik voelde het scherpe puntje van het pasje. Dylan, luister naar me. Dit is je gezond verstand. Als je dat ding laat vallen ben je dood. Letterlijk. Voor de rest... PAK VERDOMME DAT PASJE!
Ik raakte in de stress. Oké nog een paar centimeter en ik kwam los. Nog een paar... En toen gebeurde er iets verschrikkelijk. Het verdomde pasje viel!
Dylan, hier ben ik weer... BEN JE EEN MONGOOL?!
Ik klemde mijn kaken op elkaar en schreeuwde het uit.
Elizabeth
En toen hoorde ik het. Een schreeuw dat een litteken achter liet in mijn hart. Het schoof diep in mijn ziel. De stem, de schreeuw en het geheel daarvan... Kon je beschrijven als iets zoets. Iets als een vogeltje dat een liedje fluit bij dageraad. Het verzachte alles. Dylan!
'Dylan! Ik heb hem gehoord... Kom op! JONGENS!', ik raakte in paniek. Ik deed het domste wat ik kon doen. Ik rende het brandende gebouw in.
Dylan
God, als u mij hoort... ZIJN WIJ VERDOMME KNIKKERMAATJES OFZO?
Was het omdat ik in de derde groep iemands pen stol? Of omdat ik vals speelde bij een kaartspelletje? Want dat zijn de enige zondes die ik ben begaan. Ik sloot mijn ogen, keek om me heen en beelde me Elizabeth in. Haar mooie lippen, haar lach, haar haar, die ogen...
Toen kwam het rook binnen. Heel langzaam. Het plaagde me. Maar ook bereikte het me niet, ik proefde de smaak al. Mijn hart bestond uit rook. Alles in deze ruimte plaagde me. Het pasje, de rook, de deur die openviel...
Ik schrok op uit mijn gedachten en zag een engel. Alleen was het niet Elizabeth, maar één of ander meisje. Ze had dezelfde kleur ogen als Elizabeth, maar leek meer op een engel. Lichtere huid, rode lippen en een schattig neusje.
'God, wat doe jij hier nog?', vroeg het meisje. Ze liep rustig op me af. Als een tijger dat zijn prooi besluipt. Heel even dacht ik dat ze me zou gaan op eten. Sorry, nog even en ik werd hier paranoia. Ze was aangekomen bij het bed.
'Gelukkig', ze kwam op adem, 'ik dacht dat je dood was.' Ik kreeg een brok in mijn keel.
'Alsjeblieft', mijn stem was schor, 'help me hieruit'
Ze legde haar handen op mijn polsen en ik kreeg een lichte schok. 'Auw!', bromde ik.
'Wat is er?', het meisje trok gelijk haar handen terug. 'Niets, kun je me losmaken?'. Zodat ik Brett in zijn edele delen kan raken, met een honkbalknuppel.
Ze boog zich naar me toe. Ze verloor haar evenwicht en ze lag nu op me. Ik hield mijn adem in en ze herstelde zich snel. 'Sorry, sorry dat was niet mijn bedoeling. Ze lag schrijlings op me. Ze maakte de knopen los. En dat in een relatief korte tijd.
'Hoe heb je-'
'-Kamp'.
Ik sprong van het bed en greep haar in een knuffel- nog steeds verward, emotioneel en woedend- en liet mijn gevoelens alle kanten op gaan. Ik voelde ogen in mijn rug branden.
Felle ogen, waar zelfs Brett bang voor zal worden. Ik keek achterom en zag mijn engel met tranen in haar ogen ons aan te gapen.
***
*Lezers kijken Chaser boos aan*
Oké, ik weet het... super lang niet geupload.
*Nog steeds boze blikken*
*Schraapt zijn keel en leest verder van de excuses kaartjes*
Ik had het druk met school?
Mijn moeder is stiekem een soldaat van Amerika?
Ik ben eigenlijk een alien en moet om de drie jaar naar Pluto?
*Lezers kijken verward en schenken Chaser een paar scheve blikken*
Ik hou van jullie?
*Lezers kijken elkaar aan en knikken*
Oké, dus ik had het serieus druk met school. Ik had een PTO week (week met alleen toetsen) en daarom kon ik niet uploaden.
*Lezers kijken begrijpend*
Oke... *steekt hand op voor een high-five*
*Lezers lopen glimlachend weg*
xChaser
JE LEEST
His Love Story Ft. Dylan O'Brien
RomansaIk bleef vechten voor je. Voor je liefde. Ik heb gevochten voor je tot ik het zelf niet meer kon. Ik heb altijd aan de zijde gestaan, ik heb je nooit in de kou gelaten. Ik hield je vast, ik had je vast. Maar toch hou je van hem... *************...