Bundan dört sene öncesine gidiyorum şimdi.. Okulda hayran kaldığım bir hoca vardı;güzelliğiyle tüm okulu resmen etkisi altına almıştı,herkes çok sert mizaçlı,notlarımıza çok düşük veriyor,çok kızıyor diye mırıldanırdı bu hoca Hakkı'nda. O zamanlar dersime girmiyordu çünkü;bir bölüm hocasıydı.Grafik Tasarım bölümü hocasıydı.Bir keresinde nöbetçiydim.Beni gördü;aramızda ufak bir diyalog geçti.'Yüzün ne kadar güzel 'dedi bana ve ilk defa bir övgü bu kadar Mutlu etmişti beni.O sert mizaçlı denilen kadın;koridorda yeni paspas yapılan yerlere basıp, hademeye;'ben silerim buraları'demişti.Aslında uzaktan baktığımda;o zamanlar bir sürü şey yaşamış ama yılmamış,yıkılmamış bir insan duruyordu karşımda.Sanki anlatsa;yer yerinden oynardı.Bunu hissettiğim zaman,'evet' demiştim.Kesinlikle benim için çok özel olacak bu hoca. Sonra aradan bir sene geçmişti fakat sınıf tekrarı yapmıştım,okuduğum sınıfı tekrar okumaya geç olsa da karar verdim.Bir sosyal medya üzerinden Ayşenur hocanın profilini bulup ekledim. Sınıfın sonlarına doğru,Ayşenur hocanın öğrencisi olan bir arkadaşımla yanına gittik.Bana; 'nasılsın Tuana' dedi.Şaşkınlığımı gizleyemedim tabi.Hemen dönüp'faceden ekli'sin bende hemen tanıdım'dedi.Şu sıralar benim hayatımı kolaylaştıran hocam,o zamanlar sanki benim için özel olacağını vurgulayan sıfatlar kullanıyordu bana karşı.Daha sonra sınıfımı geçtim ve artık bölüm seçmem gerekiyordu,bende bölümümü grafik yazdım ve o bölümü okumaya karar verdim.gel gelelim ki Ayşenur hocayla haftada on iki veya on beş saat beraber olacaktık,resmen mükemmellikte çığır açmış bir hocaydı.Okulu bırakmaya karar vermiştim.Annem çok rahatsızdı ve evde tek başınaydı.Oturdum bahçede bir banka;uzun uzun düşündüm.Ailemi arayıp kararımı söyledim.Babam yıkılmıştı ama annemin gerçekten bana ihtiyacı vardı,yüzüstü bırakamazdım. Yağmur hafif hafif yağmaya başladı,o sıra Ayşenur hoca geldi yanıma ve beni atölyeye çıkardı. Sadece ikimizdik.Işıklar kapalı,camlar açık;şakır şakır yağmur yağıyordu.Benimle okulu bırakmamam için saatlerce konuştu;sonuç olarak beni büyük bir yanlıştan geri çevirdi.Şuan 3.sınıfı okuyorum,seneye ise yine o güzel insanla;yetenek sınavına hazırlanacağız.Büyük Yardımcım oldu.Şuanda halen daha gölgesi üzerimdedir.Annemden sonra en çok değer verdiğim kadın oldu benim için.Onu nasıl anlatacağım konusunda o kadar büyük endişelerim var ki...
Ona yazdığım bir şiiri yazmak istiyorum buraya;
Bir gecem olur bir gündüzüm.
bir yarınım,bir bu günüm.
bir destekçim belki bir ay ışığım.
bugün yine beni vazgeçiren oldu.
Biliyorum çok kısa ama yerimde olsaydınız onu anlatamazdınız.O çok farklı o hem dost,hem yardımcı,hem eğitici,hem sırdaş,hem en yakın arkadaş,hemde mükemmel bir abla..
Ayşenur Uğur Aydın'a
En özelim,belki ileride en özlemim.
Hep özel kalın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMKÂNSIZI
ChickLitUmutsuzlaşmak,ölümle aynıdır. Etrafınızdaki sesler sadece sizi boğmaya başladığında ve artık yaranıza tuzu kendi ellerinizle bastığınızda yaranızı sevmeye başlıyorsunuz. Yaranın ve acının bin ton farklı evrelerinden geçip her gece intihara meyilli,h...
