Love Till Death | Υπό Διόρθωση

••Κεφάλαιο 4••

~Αρης~

Αφησα το αμάξι μου λίγο πιο κάτω απο το μπάρ και περπάτησα αργά και χαλαρά μεχρι την είσοδο. Μπήκα μέσα και ενιωσα αρκετά γυναικεία βλέμματα πανω μου. Τις παρατήρησα και δαγκωναν τα χείλη τους. Προκλητικές και ταυτόχρονα ανακαθονταν στις θέσεις τους. Τουλάχιστον θα βρω παρέα και για απόψε. Ας ζησω όσο μπορώ λοιπόν την εργένικη ζωή μου. Οπα! Τι λεω. Αφού δεν θέλω να την παντρευτώ. Θα είμαστε μόνο στα χαρτιά. Απο κει και πέρα η ζωή της και η ζωή μου. Εκτός και αν είναι καμία καλή και περναω καλά τα βράδια μου. Αν και δεν νομίζω. Αυτή η γυναίκα θα παριστάνει απλά την 'γλάστρα' δίπλα μου για τα μάτια του κόσμου!

Αφού έψαξα λίγο με τα μάτια μου, βρήκα τον Ηρακλή με την υπόλοιπη παρέα μας και κατευθύνθηκα στο μέρος τους, περνώντας ανάμεσα από τον κόσμο που έπινε και χόρευε. Κάθονταν στο μπαρ και παρήγγειλα αμεσως ενα ποτο. Το χρεαζομουν. Οσο τίποτα αλλά αυτή τη στιγμή.

Κάθισα σε ένα απο τα ψηλά σκαμπό και απολάμβανα το ποτό μου, μαζί με τα αμέτρητα γυναικεία βλέμματα που με κάρφωναν. Μου αρεσε να νιώθω την επιρροή που είχα πάνω τους.

Κάποια στιγμή γύρισα το πρόσωπο μου αδιαφορα προς την πόρτα μα με αυτό που είδα έμεινα στήλη άλατος. Μια κοπέλα μετρίου αναστήματος περπατούσε με μικρά βήματα για να μπορέσει να περάσει από το πλήθος , με μακρυά καστανοξανθα μαλλιά και υπέροχο σώμα. Προχωρούσε με χάρη και το χαμόγελο της ηταν το αποκορύφωμα. Κόλλησα ακόμη πιο πολύ το βλέμμα μου πάνω της περιμένοντας να γυρίσει να με κοιτάξει κι αυτη. Την παρατηρούσα μεχρι την στιγμη που ηρθε στο μπαρ να πάρει ποτα... μόνη της.

"Ρε που χαζεύεις;" ακούστηκε η φωνη του Ηρακλή πίσω μου.

Αμέσως ξεκόλλησα και άρχισα να μιλάω με την παρέα μου. Εντάξει δεν θα πάθουμε και τίποτα για μια γυναίκα! Μετά απο λίγη ώρα ξαναγύρισα το κεφάλι μου στο μέρος της και με κοιτούσε με... ενθουσιασμό;! Σήκωσα το ποτήρι μου και της χαμογέλασα και εκείνη αμέσως πήρε τα ποτά της και έφυγε. Με έφτυσε. Χαζή. Αυτή θα χάσει.

Περνούσε η ωρα και είχα χασει το μέτρημα στις κοπέλες που με είχαν πλησιάσει κάνοντας μου της προσθέσεις τους φανερές. Με άγγιζαν σε σημεία που κατά τα άλλα θα χαιρόμουν και θα είχα ήδη πάει στο μπάνιο με μια από αυτές. Αλλά κάτι με σταματούσε. Έσπρωξα μια ξανθιά από πάνω μου και κοίταξα στην άλλη μεριά του μπάρ που ήταν η μικρή από πριν. Αλλά όχι! Δεν θα πήγαινα σε αυτήν. Σηκώθηκα να πάω προς μια κοπέλα που με κάρφωνε τόση ώρα με τα μάτια της. Οπως προχωρούσα, μια άλλη γυναίκα γύρισε απότομα, με αποτέλεσμα το ποτό μου να χυθεί στο μπούστο της. Κοίταξα το προσωπο της και είδα πως ήταν η κοπέλα απο πρίν! Πόση τύχη πια...

"Πας καλα; Δες πως με έκανες;!" άρχισε να φωνάζει.

"Εσύ δεν προσεχείς που πας κοπέλα μου!" απαντησα. Άρχισε να φουντώνει πιο πολύ αλλά μου άρεσε. Ήταν ακόμη πιο σέξυ!

Αφου τελείωσε ο καβγάς μας, σηκώθηκε και έφυγε με τις φίλες της. Σκληρο καρύδι η μικρή. Αυτόματα ένα χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπο μου και κοίταξα προς το μέρος της. Πριν βγει απο την πόρτα με κοιταξε θυμωμενα και μετά έφυγε.

Ξαφνικά χτύπησε το κινητό μου. Ηταν ο πατέρας μου.

"Τι είναι μπαμπα;" Ρώτησα και ξεφυσιξα. Απορώ αν θα τον άκουγα με τόση φασαρία οπότε μετακινήθηκα προς της έξοδο.

"Αποψε θα έρθει η Δέσποινα, η κόρη του Υπουργού." Και τα νεύρα μου άρχισαν να εμφανίζονται ξανά!

"Μπα, της είπες να με παντρευτεί και δέχτηκε;" χλεύασα. Καλά δεν του έμαθαν το 'Όχι' όταν ήταν μικρός?

"Μην κοροϊδεύεις Άρη. Θα την φέρουμε χωρίς να ξέρει τίποτα. Ολα θα τα μάθει αφού έρθει σπίτι. Φρόντισε να είσαι παρόν!" απάντησε και μου το έκλεισε. Μάλιστα. Ήρθε η ωρα να γνωρισω την 'μέλλουσα γυναίκα' μου. Και το εννοεί θα έρθει χωρίς να ξέρει τίποτα? Τι σκατα, θα την απαγάγει?

Αλλά πρώτα ας περάσουμε λίγο καλά.. σκέφτηκα και πήρα μια ξανθιά με προορισμό το μπάνιο.