Love Till Death | Υπό Διόρθωση

••Κεφάλαιο 34••

Ο Άρης έφτασε στο σπίτι και ένιωθε πως η καρδιά του θα σπάσει από τους χτυπούν της.

Μπήκε γρήγορα μέσα στο σπίτι και άρχισε να φωνάζει απελπισμενος το όνομα της Δέσποινας.

Καμια απάντηση.

"Σε παρακαλώ αγάπη μου... που είσαι; ΠΟΥ;!" Πλέον φώναζε και οι γροθιές του χτυπούσαν τον τοίχο μπροστά του.

Κάποια στιγμή ένιωσε να μπαίνει από κάπου αέρας και κοίταξε την ανοιχτή μπαλκονόπορτα.

Βγήκε τρέχοντας έξω μέχρι που είδε στο γρασίδι του κήπου,  την ζακέτα της Δέσποινας.

Γονάτισε κάτω και πήρε στα χέρια του την ζακέτα. Την έφερε στο ύψος του προσώπου του και εισπνέοντας το αρωμα της, άφησε τα δάκρυα του να κυλίσουν ελεύθερα πια.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ένιωθε το κεφάλι της να πονάει,  σαν κάποιος να της το χτυπούσε με την μεγαλύτερη δύναμη που υπήρχε.

Προσπάθησε να σηκωθεί μα ήταν μάταια. Το δωμάτιο της ξανά έπεσε πονεμένο και αδύναμο στο κρύο και λερωμένο πάτωμα, πονόντας ακόμα περισσότερο.

Ανοιξε διστακτικά τα μάτια της και προσπάθησε να επαναφέρει την όραση της.

Όταν πλέον μπορούσε να κοιτάξει γύρω της καθαρά, παρατήρησε τον χώρο.

Ένα σιδερενιο κρεβάτι βρισκόταν στην μια άκρη του δωματίου και ενα παλιό τραπέζι με δύο καρέκλες απέναντι.

Ένα μικρό παράθυρο κοσμούσαν στον τρίτο τοίχο και ήταν ανοιχτο μα ήταν φτιαγμένο ώστε να μην χωράει ανθρώπινο σώμα να το σκάσει, και επιπλέον διέθετε κάγκελα.

Προσπάθησε να θυμηθεί τι είχε συμβεί και μετά από λίγο τα κατάφερε.

Ήξερε καλά ποιος τα είχε κάνει όλα.

Ο Μιχάλης...

Είχε καταλάβει πως από τις συνεχείς απειλές του κάποια στιγμή θα τις έκανε κακό.

Φοβόταν μήπως η περιουσία μοιραστεί και στα δύο παιδιά του Αλέξανδρου,  εκείνη και του Μιχάλη, ενώ αυτός ήθελε τα πάντα. Επίσης γνώριζε καλά πως την θεωρούσε απειλή και αιτια για την διάλυση της οικογένειας του.

Που να ήξερε ότι και εκείνη ήταν απλά ένα πιόνι της μοιρας. Όπως όλοι άλλωστε.

Άρχισε να κλαίει βουβα και προσπάθησε να σηκωθεί. Τα κατάφερε μετά από λίγο και άφησε το κορμί της να καταρρεύσει στο παλιό κρεβατι. Μέσα στο δωμάτιο είχε αρκετό κρύο μα δεν την ένοιαζε.