Love Till Death | Υπό Διόρθωση

••Κεφάλαιο 31••

Η Δέσποινα τις κοιτούσε, χωρίς όμως να κάνει βήμα προς το μέρος τους.

Δισταζε.

Κάποια στιγμή οι δύο κοπέλες την πρόσεξαν. Σηκώθηκαν όρθιες και η Δέσποινα, σαν να ξύπνησε από λήθαργο, άρχισε να πηγαίνει προς το μέρος τους.

Όταν έφτασε στο τραπέζι, καθισε αμιλητη απέναντι τους.

"Λοιπόν. Ήρθα." ειπε πρώτη η Δέσποινα.

"Χαιρόμαστε που σε βλέπουμε και είσαι καλά Δέσποινα." έκανε την αρχή η Έλσα.

"Ευχαριστώ Έλσα μου. Εύχομαι να μπορούσα να πω το ίδιο. Πραγματικα." τα τελευταία λόγια τα είπε πιο σιγά.

Είδε τα ρόμπα των δύο κοριτσιών αυτομάτως να σκοτεινιαζουν.

"Κοίτα Δέσποινα..." άρχισε να μιλά η Άντα.
"Ξέρεις πως οι γονείς μας έχουν κάθε εξουσία πάνω μας. Δεν μπορούσαμε να φέρουμε αντίρρηση. Τα λεφτά που τους προσέφεραν ήταν πολλά οπότε... δέχτηκαν. Στην αρχή προσπαθησαμε να αντισταθουμε αλλά στο τέλος τα παρατήσαμε."

Η Δέσποινα κοιτούσε μα δεν αναγνώριζε πια τις δύο φίλες της.

Τις αδερφές της ...

"Και τώρα από εμένα τι θέλετε;"

"Άλλη μια ευκαιρία;" ρώτησε σιγά η Έλσα.

Η Δέσποινα παρέμεινε λίγο σκεπτική. Μα ήξερε καλά την απόφαση της.

"Δεν μπορώ κορίτσια να το κάνω αυτό. Έχω πει ότι θα αφήσω πίσω όλο μου το παρελθόν και θα κοιτάξω μπροστά. Μαζί με τον άντρα μου και όλα τα άτομα που πραγματικά με αγαπούν. Λυπάμαι..."

Η τελευταία λέξη βγήκε σαν ψίθυρος από τα χείλη της.

Σηκώθηκε , πήρε τα πράγματα της και άρχισε να βηματίζει προς την έξοδο.

"Βρήκες τον πατέρα σου μάθαμε." άκουσε την φωνή της Άντας.

Γύρισε και την κοίταξε.

"Ναι. Και είναι στα νέα σχέδια της ζωής μου."

Βγήκε από το μαγαζί και μπήκε στο αμάξι της.

Άφησε μια ανάσα να βγει από το στόμα της και έριξε το κεφάλι της πίσω στο κάθισμα, κλείνοντας τα μάτια της.

Πως είχαν γίνει όλα έτσι χαλια; σκεφτόταν.

Κούνησε το κεφάλι της και έβαλε μπροστά το αμάξι της.

Λίγη ώρα μετά έμπαινε στο σπίτι της.

Ολοι βρίσκονταν στο σαλόνι και έτσι πήγε και εκείνη.

"Καλησπέρα."

Γύρισαν όλοι προς το μέρος της. Ο Άρης σηκώθηκε και πήγε προς το μέρος της

Την αγκάλιασε και άφησε ένα απαλό φιλί στα κάστανα μαλλιά της και αμέσως μετά στα χείλη της.

Κάθισαν όλοι μαζί για αρκετή ώρα, απολαμβάνοντας ο ένας την συντροφιά του άλλου.

"Ο Άρης μας είπε πως αποφασίσατε να βρείτε δικό σας σπίτι."

Η Δέσποινα κοίταξε τον Άρη και πήγε να μιλήσει.

"Η αλήθεια είναι πως...>>

<<Δεν χρειάζεται να πείτε τίποτα ούτε να μας δώσετε εξηγήσεις. Είστε ελεύθεροι και αρκετά ώριμοι να αποφασίσετε για την ζωή σας."

Το ζευγάρι κοιτούσε τον Γιάννη και είχαν τεράστια χαμόγελα ευτυχίας στο πρόσωπο τους.

Από την άλλη μεριά όμως κάποιοι άλλοι είχαν αλλά σχέδια.

Σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, τρία  άτομα έβγαζαν άλλο σενάριο για τις ζωές του Άρη και της Δέσποινας.

"Μας αρνήθηκε, δεν μας δέχτηκε πίσω. Τώρα τι κάνουμε."

"Άχρηστες!" ένα ποτήρι προσγειώθηκε στο τοίχο και έγινε χίλια κομμάτια.

"Θα δω τι θα κάνω. Πάλι μόνος θα τα καταφέρω. Δεν ξέρω πως ή πόσο θα μου πάρει, αλλά εγώ θα καταστρέψω και τον Άρη και την Δέσποινα."

Και ενώ η ευτυχία απλωνοταν στο ζευγάρι, ένα σύννεφο εκδίκησης και μίσους, θα κάλυπτε σύντομα τα πάντα.

------------------------------------

Βγήκε λίγο μικρό αλλά δεν προλαβαίνω σήμερα να κάνω κάτι καλύτερο.

Συγγνώμη αγάπες.

Ά επίσης σκέφτομαι να αλλάξω το όνομα του Άρη. Δεν μου αρέσει πια τόσο. Αν έχετε να προτείνετε κάποιο άλλο όνομα ανδρικό, μπορείτε να ακούσετε γράψετε στα σχόλια! 👍❤

Eva_Spanou