Love Till Death | Υπό Διόρθωση

••Κεφάλαιο 18••

~Δέσποινα ~

"Μαμά;" είπα σιγά. Μπορούσα να ακούσω μόνο την ανάσα της.

"Δέσποινα;"

"Ουαου. Θυμάσαι ακόμα το όνομα μου;" απάντησα και ένιωσα τα νεύρα μου να μεγαλώνουν. Οπως και η απογοήτευσή μου.

"Αγάπη μου τι λες;"
Πήγα να απαντήσω αλλά κάποιος άλλος ακούστηκε από το τηλέφωνο.  Ο πατερας μου.

"Κορούλα  μου; τι σου έκαναν; είσαι καλα;" με ρωτησε ανήσυχα.

"Ειμαι μια χαρά μπαμπά.  Βασικά δεν έχουμε να πούμε κάτι άλλο από το τηλέφωνο.  Αν θέλετε και εσύ και η μαμά να τελειώσουμε με αυτή την κατάσταση,  μπορείτε απόψε το βράδυ να έρθετε.  Άλλωστε ξέρεις που είμαι. " είπα ψυχρά

"Δέσποινα.."

"Γεια σου μπαμπά." ειπε και έκλεισα το τηλέφωνο 

Κοίταξα τον κ. Γιαννη και μου χαμογέλασε.  Ανταπέδωσα μέχρι που ένιωσα ένα άγγιγμα το οποίο με έκανε να γυρίσω.  Ήταν ο Άρης που με κοιτούσε με  μάτια που έλαμπαν. Τον αγκάλιασα και ήμουν σίγουρη πως πλέον είχα βρει την οικογένεια που ήθελα. Το άλλο μου μισό.

Ξαφνικά με τράβηξε από το χέρι ο Άρης και πήγαμε στον χώρο υποδοχής.  Μου έδωσε το σακάκι μου, πήρε και  αυτός το δικό του και βγήκαμε έξω.

"Που ακριβώς παμε;"  ρώτησα καθώς έμπαινα στο αμάξι.

"Θα δεις αγάπη μου.." πέθαινα όταν με αποκαλούσε έτσι.

Μου έκλεισε το μάτι και έβαλε μπροστά.  Οδηγούσε για πολύ ώρα και συνέχεια μιλούσαμε.  Έμαθα πολλά για αυτόν και αυτός για εμένα.  Είχαμε  τόσα κοινά.
Σταμάτησε το αμάξι στην άκρη του δρόμου και κατέβηκε.  Κατέβηκα και εγώ και τον κοίταξα με απορία.

"Γιατί σταματησαμε;" ρώτησα και τον κοίταξα.

"Πρέπει να εξασκηθείς στην οδήγηση μωρό μου. Τι το πήρες το αμάξι;"

Μου έδωσε τα κλειδιά και εγώ τα άρπαξα με πάθος.  Μπήκα στο αμάξι και ο Άρης με μιμήθηκε.   Έβαλα μπροστά και κατέβασα το χειρόφρενο.

"Προσοχή με το μωρό μου!" μου είπε εννοώντας το αμάξι του και γέλασα.

"Εγώ νόμιζα ότι εγώ είμαι το μωρό σου Άρη μου..." απάντησα με νάζι.

"Είσαι και εσύ αλλά ως γνωστόν εμείς οι άντρες έχουμε να πάθος με τα αμάξια." μου απάντηση και κοίταξε έξω απο το παράθυρο.

"Ελπίζω πως η μόνη γυναίκα εκτός από τις αδερφές σου που θα μπει εδώ μέσα να είμαι εγώ. Αλλιώς πάει το μωρό σου!"  είπα και τον κοίταξα απειλειτικα.
Με άρπαξε και με φίλησε μέχρι που μου έκοψε την ανάσα. 

"Ναι είσαι σίγουρη ματιά μου." ψιθύρισε πάνω στα χείλη μου. Κάθε μερα τον ερωτεύοαι όλο και πιο πολύ.

Αφού πήρα μια βαθιά ανάσα, άρχισα να οδηγώ. Είχαμε ανοίξει τέρμα τα παράθυρα κι ας είχαμε Δεκέμβρη μήνα. Εγώ ζεστενομουν. Ορμόνες.

Μετά απο λίγο μου είπε να σταματήσω το αμάξι.  Ήμασταν έξω από ένα μικρό χωριό,  που ήταν σαν όνειρο.  Είχε χιόνια και μέσα από τα παράθυρα τον σπιτιών, φαίνονταν τα άπειρα φωτάκια που αναβοσβηναν. Ενιωθα σαν να παίζω σε ταινία.

Περπατουσαμε χέρι χέρι και κοιτούσα γύρω μου μαγεμενη.  Ήταν σαν το χωριό του Αι Βασίλη. 

"Έλα να κάθισουμε εδω." μου είπε ο Άρης και με τράβηξε.  Μπήκαμε σε ένα μικρό και ζεστό μαγαζί για να φάμε.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Η ώρα είναι εξι και έχει σχεδόν νυχτώσει.  Έπρεπε να γυρίσουμε.  Είναι και οι γονείς μου στην μέση.  Αφού κάναμε μιάμιση ώρα διαδρομή φτάσαμε στο σπίτι. 
Ανεβήκαμε στο δωμάτιο μας και πήγα στο μπάνιο αμέσως.  Άνοιξα το ζεστό νερό και γέμισα την μπανιέρα.

  Έβαλα μέσα τα αγαπημένα μου έλαια και έβγαλα τα ρούχα μου. Τυλιξα μια πετσέτα γύρω μου και πηγα στον Άρη. Τον πήρα από το χέρι και πήγαμε στο μπάνιο,  όπου του έβγαλα τα ρούχα.

"Αγάπη μου τι κανεις;" με ρώτησε ενω έδειχνε πως δεν ήξερε την απάντηση.

"Απλά θέλω να κάνω ένα ζεστό μπάνιο με τον άντρα μου." απάντησα σε απόσταση αναπνοής από το πρόσωπο του. Με φίλησε και με σήκωσε στα χέρια του.

  Μπήκαμε μέσα στην μπανιέρα αγκαλιά και με έβαλε στην αγκαλιά του. Βγήκαμε μόνο όταν το νερό άρχισε να κρυώνει.  Πήγαμε στην ντουλάπα και μου διάλεξε ο Άρης ρούχα. Πάντως δεν μπορώ να πω,  έχει γούστο.

Ντυθηκαμε και κατεβηκαμε
κάτω.  Όταν μπαίναμε στο σαλόνι μου είπε κάτι και άρχισα να γελάω, μα μόλις είδαμε ποιοί ηταν εκεί, μας κόπηκε το γέλιο.

Οι γονείς μου.

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

Ένα μικρό και χαλαρό κεφάλαιο με αγάπη. ❤