Herşey bir kızın sevdasıyla başlamıştı.O sadece sevdiği adamla aynı havayı solumak için kaçmıştı.Oysa arkasından bıraktığı enkaz bir çığ gibi büyüyordu.
Çisem Yektaya kaçması sonucu hayatları alt ust olmuş Mardın'in aşiretleri ise bu durumda berdel...
Her yer karanlık,soğuk ve acımasız.Bir boşluk sanki.Uçsuz ve bucaksız...Bu kadar zor bir hayatın içinde yaşamak sanki birazcık dik bir dağa tırmanmak gibiydi.Zor ve imkansız.Şimdi ne olacaktı bana bu sonlu hayatim artık sonsuzmu olacaktı benim için...
1 saat önce
Selim tarafından
Bu bela hiç bitmeyecek miydi? Yoksa sadece bir sınav mı ? Korumaların salďıran kişileri köşeye çekip etkisiz haline getirmesi ile çatışma son bulmuştu.iceriye koşar adımlarla gidip içeri girmemle birlikte Açelyanın yerde kanlar içinde olduğunu görmem bir oldu.Kanım çekiliyordu sanki.Hızla yere eğilirken kucağima aldım.Kendine getirmeye çalışsam gelmiyordu. "Ha ha hayııırrr bu olammaazz lutfen Açelyaaaaaa ''diye bağırıyordum adeta.Korumalar içeri gelirken hemen kendime geldim.Hizla kucağima alıp arabanın arkasina yatırdim.Gazı sonuna kadar köklerken en yakın hastaneye getirdim. ''YARDIMMMM EDİNNN"diye bağirdım.Doktor ve hemşire gelip Açelya'mı hemen sedyeye koydular. ''Hocam nabiz düşüyor,çok kan kaybetmiş"demeleri sanki beynimde yankılaniyordu.doktorlar kendi aralarinda konuşurken acil ameliyata aldılar.hemşire"Beyefendi bize acil kan lazım sizin kan grubunuz nedir?" "A rh+beyefendi" "Tamam hemen benimki de aynıdır" diyerek koşarak kan alma odasina girdim.kan torbasi 15-20 dk geçtikten sonra dolunca hemşire benden iğneleri çikartarak acile götürüyordu.bende kendime gelmeye çalışiyordum.Aklimdan çıkmıyordu o yerde cansız şekilde yatması okadar acıydı ki.Kendime gelmem ile ayağı kalkıp ameliyathanenin önüne gittim. Bu acılı bekleyişin sonu ne olacaktı? Açelya ile olan hayatım sanki gözümün önünden bir şerit gibi geçiyordu adeta.Ameliyathaneden çikan doktorla irkilip hemen o yöne koştum."doktor bey nasıl iyi mi karım?" "Imm... Şey zor bir ameliyattı.Bıçak tam kalbinin tam alt hizasına denk gelmiş eğer biraz daha geç kalmış olsaydınız belki herşey eskisi gibi olmaya bilirdi.''diyordu kafamda yankılanan sözler iyi demesi ile son bulmuştu adeta. "Ohh şükürler olsun Allahım "diye kendi kendime konuşuyordum. Açelya'mın sedye ile yoğun bakima geçmesi ile onunla birlikte yoğun bakıma kadar eşlik ettim.doktor beni dışarı alırken''Hemşire hanım lütfen bakın karım onun gözümün önünde can çekişmesi kalbimi acıtıyor."hemşire çok düşünsede fazla karşi çıkmayıp "peki beyfendi sizi şöyle alalım"bende oraya geçerken bana bir önlük bir agiz bandi ve bone verip giymem için ise çıkmıştı.ben bone ve ağız bandını taktından sonra önlüğü giymem ile Yavaş adımları ile Açelya'nın yanına giderken sandalyeyi çekip oturdum.Ellerini avucum tam içine alıp ''ah be gönlüm sen beni bırakmazsın Sen hafızanı kaybettiğin zamanlar oldu onda bile çok güçlü iken o adileri sevinemesine benim canımin acımasına izin vermedin.Senle tanıştığim ile bana olan nefretin dün gibi aklımda ah kızıl saçlı güneşim sen sönersen benim dünyam kararır"elini öpüp son kez ona bakıp çıktım.ağzımdaki bandı çekip kenara fırlatırken o hiddet sinir halen geçmezken ben bile ona öpmeye kıyamazken onun başina böyle şey gelmesı o kadar koyar oldu ki telefonum çalması ise gözlerimden dökülen yaşları sildim."efendim baba" "Iyiyiz babacım allaha şükur yok Açelya da iyidir hadi selametle anama selam söyle"diyip kapatmıştım.Bu kadar olaydan sonra babama bunu söylemezdim.Ayaği kalkip koridoru dört dönsemde fayda yoktu.aniden durup duvarı yumruklamaya başlamiştim."yeeettterrr ullaann yeterr''diye bağırip tekmelememle tüm hastalar bana bakıyor çalısan hemşire ise "Beyefendi bizi zor kullanmayın sizin eliniz şöyle geçin"diyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
