Record||mendes

-5-

Çok fazla istediğin için yazdım tatlı şey jjjjjj

Odanın boş olduğunu gördüğümde hiçbir şeye anlam veremedim. Burada biri olmalıydı. Shawn boş bir odadan çıktıktan sonra 'olanlar aramızda kalsın' demezdi. Burada dün biri vardı. Bundan emindim. Beni ilgilendirmeyen bir konuydu fakat her zaman meraklı bir insan olmuşumdur.

Ya da olayları fazla dramatikleştiren.

Olayı abartmamaya karar verdim ve hastane çıkışına yönlendim. Aşağı kata indiğimde tam çıkışa yöneleceğim sırada biri ismimi söylediğinde olduğum yerde durup etrafıma bakınmaya başladım. Sesin sahibiyle göz göze geldiğimde büyük bir şok dalgasıyla kendime gelmem uzun sürdü.

Bana doğru yaklaşıyordu ve ben ondan korkuyordum. Çünkü o benim eski sevgilim Paul'du ve...

Diş doktoruydu.

Dişçilerden korktuğum için ilişkimiz uzun sürmemişti ama anlaşmalı ayrılmıştık. O iyi biriydi. Sadece korkutucuydu.

"Seni gördüğüme inanamıyorum. " dedi samimice bana sarılırken. Gülümsedim ve bende samimi olmaya çalıştım ama aklıma onun elindeki korkutucu aletle hastalarının dişine asılma sahnesi geliyordu.

"Ah! Bende çok şaşkınım. Ve ürkmüş."

Kaşlarını çattı. Tanrım yardım et!

"Kusura bakma hayatım ayrılma sebebimizi unutmuşum."

Gülümsedim ve ondan biraz uzaklaştım.

"Ne yapıyorsun burada? Yoksa hayatında benden başka doktorlar mı var?" dedi ve yaptığı bayat espiriye katılarak güldü. Ona garip bakışlar atmamak için başka yöne çevirdim bakışlarımı.

"Hayır. Sadece bir tanıdığımı ziyarete geliyorum. Sen burada mı çalışıyordun?"

"Evet. Bu hafta başladım. Yani artık sık sık görüşeceğiz."

"Ne güzel."

"Bende çıkıyordum. Seni evine bırakayım mı?"

Neden herkes bunu teklif ediyordu. Dışarıdan bakılınca nasıl bir izlenimim vardı?

"Gerek yok. Teşekkürler."

Yürümeye başladığımda arkamdan geliyordu. Ben bununla nasıl tanışmıştım. Benim yaş grubumda bile değil.

"Tatlım sana asıldığımdan değil sadece sana iyilik yapmak istedim. Nişanlandım ben." dedi ve parmağını havaya kaldırdı. Bu iyiydi fakat hala bir diş doktoruydu. Ama şuan beni eve bırakması da fena fikir değildi.

***

Sabah alarmın sesiyle uyanmadım. Üst komşumun çocuklarına melodik bir şekilde "Sabah oldu!" demesiyle uyandım. Alarm çalmadan onu kapattım ve sürünerek banyoya gittim.

Şuan canım bir şey istemiyordu ki zaten kahvaltı yapmazdım. Mutfağa gittim ve dolapta ki son yudumluk viskiyi içtim. Odama gidip ne giysem diye karar vermekle fazla vakit geçirdiğim için evden zar zor çıktım. Gerçekten uykum vardı ve ben tüm gün ayakta uyuyacağım için Finn beni sürekli azarlayacaktı.

Eşyalarımı yerleştirdim ve kalabalığa doğru yaklaştım. En geç ben gelmiştim sanırım.

"Ve Bayan Beatrice aramıza şuan da katılmış bulunuyor. Umarım sizi sıcacık yatağınızdan kaldırıp zorla getirmek gibi bir hata yapmamışızdır."

Aslında yaptınız demek istesemde diyemedim.

"Üzgünüm."

Gözlerini üzerimden çekti ve konuşmasına devam etti. Ne sikim söylediği umurumda değildi.