Kurtsuz Çürük Elma

BOLUM 15

@densar

Günün son ders saatindeyiz
dersimiz inkılap tarihi Pınar hoca o kadar derin ve yaşayarak anlatıyor ki bütün sınıf buna Ege de dahil herkes pür dikkat dinliyoruz. Pusat her zaman ki gibi arkasına yaslanmış kafasını duvara yaslamış kolları bağlı gözleri kapalı şekilde duruyordu uyumuyordu bunu biliyorum çünkü bazen Egenin heyecanlı savaş nidalarında gözleri kapalı şekilde kafasını iki yana sallıyordu. Koridordan gelen bağırış sesleri bütün sınıfın dikkatini dağıttı bir anda Ege ayağa kalkıp sempatik bir şekilde Pınar hocaya bakıp
“Hocam savaş çıktı hakkınızı helal edin” dedi. Bütün sınıf isyan edercesine Egeye baktı. Omuz silkip tekrar oturdu yerine Batuhan Egenin kafasına vurup
“Azcık ciddi ol lan “ dedi.

Kapı kenarında oturan Deniz defterinden kafasını kaldırıp kapıya bakıp sonra Pınar hocaya baktı. Tedirgin bir duruşu vardı.

“ho hocam duman kokusu geliyor sanki” dedi koku dolu sesiyle kekeleyerek konuştu bir anda bütün vücudum korkuyla ürperdi.

İçimde oluşan korku vücuduma yansıdı üşümediğim halde titriyordum ellerim buz gibi oldu vücudumdaki bütün kan çekildi sanki parmaklarım hafif morumsu renk aldı bir anda annemle babamı kaybettiğim an geldi aklıma Pınar hocanın sesiyle kendime gelmeye çalıştım.
“Sakin olun çocuklar” dedi.

Koridordan gelen Yangın bağışıyla kalbim durmuştu sanki nefes bile almıyordum artık sadece Pınar hocadaydı gözlerim kapıya doğru yürümeye başladı sınıfın kapısını aralayıp dışarıya bakıp tekrar içeri girdi. Esmer teni bir anda bembeyaz kesilmişti korkusu ve endişesi yüzüne yansımıştı. Masasının önüne geçip sakin kalma çabası sergiliyordu korkularım gün yüzüne çıkıyordu sanki nefes almadan Pınar hocayı izliyordum ne olur şaka olduğunu söylesin ne olur korku dolu sesiyle
“Ço- çocuklar şimdi sakin bir şekilde dışarı çıkıyorsunuz okulumuzda yangın var “ dedi kas katı kesildi bütün vücudum bütün sınıf koşuşturuyordu.