You'll Smile Again

Chapter 11

Autumn's POV

Palubog na ang araw. Maraming estudyante ang makikitang nakakalat. Ang dami ding sasakyan na nasa kalsada. Mapanaas balahibo ang lamig na nanggagaling sa aircon ng sasakyan ni Austine. Ni isa sa amin ay walang umiimik. Tanging pagsinghot at hikbi ko lang ang bumabasag sa katahimikan na bumabalot sa pagitan naming dalawa.

Matagal kong tiniis ang pananakit saakin ng mga taong nasa paligid ko pati ng sarili kong pamilya. Sa pagiging artista ko nahanap ang tunay na.ako at kasiyahan sa buhay. Dahil sa pag-aartista ay natanggap ako ng mga tao. Dahil sa pag-aartista ay naramdaman ko ang salitang pagpapahalaga sa tulong ni Mngr.Lee kaya laking galit ko na lang ng sirain ni Amara ang pangalan ko. Pinaghirapan ko na maabot ang pangarap kong ito pero ganun-ganun na lang din ba mawawala?

Mas lumakas ang aking paghikbi dahil sa aking naisip.

"Hey, everything will be alright so please just, stop crying.." hindi ko sya pinansin at patuloy pa din ako sa pag-iyak. Bakit? Sya ba si Madame Auring para mahulaan na magiging ayos lang ang lahat. Aba! Badtrip sya.

"Huwag mo muna akong kausapin Austine. Mag-drive ka na lang dyan at sundin ang address na binigay ko sayo." may halong inis pang sabi ko. Nagulat ako ng i-liko nya ang sasakyan at hinito sa gilid ng kalsada.

"Alam kong nasasaktan ka sa nangyayari sayo ngayon but i know that you know that every problem has a solution. You just have to find what it is right? For now, kalimutan mo muna ang nangyari at magpahinga." hindi ako sumagot sa kanya at tinanggal ang tali ng buhok ko.

Nabigla ako sa ginawa nya dahil hinawakan nya ang wrist ko at pinaharap sa kanya.

"Just stop crying okay? I don't want to see you crying co'z it creeps the hell out of me." pinunasan ang kanina pang luhang tumutulo sa pisngi ko. Nandito nanaman ang kaba at bilis na pagtibok ng puso ko. Alam kong mag-iisang linggo pa lang kami magkakilala ni Austine pero sa tingin ko yung pagkakaroon ko ng crush sa kanya ay lumala na...

"Why? Why are you showing me this?" he frowned to me and ask 'What do i mean'

"Bakit ba sobrang bait mo sakin? Bakit ba pinapakita mo sa kin na nag-aalala ka sa kalagayan ko. Bakit ba sa tuwing kailangan ko ng masasandanlan ay ikaw ang sumasalo sakin? Coz' the last person that cares and save, is the one who betrayed and killed my heart." para naman syang nagulat at kinabahan na nagpainis sa akin. So, may plano nga sya? May balak din ba syang saktan ako?

Sumandal sya sa kanyang inuupuan at ganun din ako. Nakatulala sya at hindi man lang ako napapansing nakatingin sa kanya. Para bang napakalalim ng kanyang iniisip at hindi ko malaman kung ano iyon...

--------
"Buti naman at naisipan mong umuwi." nakataas pa ang kilay na sabi ni Mama. Kasama nanaman niya ang mga amiga nya at nagma-majong. Nilulustay ang mga naiwang pera ni papa at perang kinikita ko sa paga-artista.

"Magandang gabi po." magalang na sabi ni Austine kay mama. Si Mama naman ay tinignan muna sya mula ulo hanggang paa bago humithit sa kanyang sigarilyo.

"Sino ka naman?" - Mama

"Ako po si Austine kaklase po ni Autumn"

"Oh? Anong ginagawa mo dito?" mataray pa din ang tono ni Mama. Ako naman ay pumunta sa kusina para kumuha ng tubig. Pagkakuha ay sumandal ako sa Counter. Iniisip nanaman ang pagkasira ng aking Career. Natauhan lang ako ng marinig ang tunog ng takong ng stilleto ni Mama na papunta sa aking direksyon. Nakakunot pa ang kanyang noo at nakataas pa ang kilay.

"Hoy Autumn! Anong sinasabi ng lalaking kasama mo na may problema ka? Wag kong malaman-laman na problema yan sa paga-artista mo?! Aba't papalayasin talaga kita." humarap ako sa kanya at nagcross arm.

"Pano kung sabihin ko na ang problema ko nga ay ang paga-artista ko? May magagawa ka ba? Wala naman diba dahil nangyari na. Wala akong pakialam kung palalayasin mo dahil lalayas naman na talaga ako" sabihan nyo na kong walang modo pero sumosobra na talaga kasi si Mama. Magmula ng Umalis ng walang pasabi si Papa ay naging ganyan na sya. Sugalera, Naninigarilyo, Umiinom, at Maluho. Nawala yung napaka caring at mapagmahal kong nanay...

Lumabas ako ng kusina at naglakad na palabas ng bahay. Nakita ko naman si Austine na nakasandal sa kotse nya na waring inaasahang hindi ako magtatagal dito.

"Ano pang ginagawa mo dito?"

"Waiting for you...Can you just go inside the car?!" tsk! Kung makautos akala mo direktor. Kasura ha!

"How did you know na hindi ako magtatagal dun? Ikaw ba talaga si Madam Auring?" inistart nya na ang engine.

"What the hell are you talking about? Can you just shut up bubble head?" Aba't!

*PAK*

"Sinabi ko bang sungitan mo ko ha?! Ikaw ang manahimik GAGO!"

"Haiist! Who gave you the permission to cuss? And ganyan ka ba talaga kapag problemado? Nagiging Amazonang madumi ang bibig?!"

*PAK*

"Sumosobra ka na Austine ha! Napaka taray mong unggoy ka!" sumandal ako sa aking upuan at nilaro ang aking mga daliri."

To Be Continued...
---------
Haaaay! Lame noh? Hahahaha! Kashi naman e! Pagbigayan nyo na! Naloloka na ko e. Hahaha!

-Shell Sea