You'll Smile Again

Chapter 2

Autumn's POV

"Sige na kasi Manager Lee!!" pagmamakaawa ko pa.Ayaw nya kasing pumayag na kumuha pa ko ng isa pang project. Kahit nga TV commercial o modeling ay ayaw nya din.

"Naku kang bata ka! Pinagbigyan na kita nung nakaraan tsaka nakita ko yung card mo nung 1st Grading! 75 pasang awa! Maawa ka naman sa sarili mo Autumn, mag-aral ka na." naka pameywang nya pang sabi saakin. Isa na lang ang paaran.

I pouted ang gave Mngr.Lee a puppy eyes. I know he won't resist because i'm irresitable! Bwahahaha!

"Sige na Mngr.Lee! Alam mo naman kasing ayoko nung aral-aral na yan e. Huhuhu! Pagbigyan mo na ko. Please?" bumuntong hininga sya.

"Fine! Pero photoshoot lang para sa isang magazine ang kukunin ko. Pagkatapos nito wala na. Okay?" masaya naman akong tumango sa kanya.

FIERCE POV
"The client wants you to find Autum-ly Summer Marquez and know everything about her" then Leo (my co-worker or should o say my co-killer) handed me a woman's picture and I can say that she's beautiful. I think I already saw her on a magazine or something.

"Are you sure that's the only thing the client wants me to do? I will not even kill her or something?" i asked a little bit surprised. Well, you can't blame me. Most of our client wants us to kill the target and that client is really suprising. But of course I always refuse when they're asking me to kill someone. I don't want to make my hands filthy and regret everything after...Again...

"Yeah, I'm sure."

"How much? I asked again.

"A hundred thousand" Wow! That client is a big time!

"Okay I'll do it..."

Autumn's POV

"Nice shot! Medyo lumapit ka pa kay David, Autumn...Very good!" Paulit-ulit lang naman ang sinasabi ng photographer na toh tsk. Nang matapos ay pinag break muna kami. Buti na lang at pumayag talaga si Mngr. Lee na tumanggap ng isa pang project at nakaiwas nanaman ako sa pag-aaral. Haay!

"Aray!" sabi ko dahil sa lalaking naka bunggo sa akin. His tall with a very masculine body. Medyo masikip kasi sakanya ang black jacket na suot nya kaya halata. Kaya lang hindi ko makita ang mukha dahil sa naka face mask sya at nerdy glasses with matching cap pa. Then bigla na lang syang umalis.

"Di man lang nag-sorry ang bruho!" I murmured then pumunta na ko powder room para mag-retouch.

FIERCE POV

I just followed her all day. Napaka boring ng mga nangyari at wala man lang thrill.

Buong maghapon nagpa-picture lang sya at nagpalagay ng kung ano-ano sa mukha.
Tapos kung tumawa sya napaka lakas na akala mo wala ng bukas. Mahilig din syang kumanta at sumayaw kahit wala namang dahilan para sumayaw at kumanta sya. Basta maisipan nya, sasayaw at kakanta sya bigla kahit ang panget naman ng boses nya pero aaminin ko na magaling sya sumayaw. Wala pa naman akong nakikitang kakaiba sa kanya kaya sumunod ako hanggang sa bahay nya.

Tumingin ako sa bintana ng kwarto nya at nakitang pumasok sya sa banyo kaya pumasok ako agad sa kwarto nya. Buti na lang hindi naka lock yung bintana.

Masasabi kong mahilig sya sa pink dahil halos lahat ng gamit nya ay kulay pink at may nakadikit na mga picture nyang naka pose pang model sa pader. May cabinet din sya na puro libro ang laman na puro love story naman ang kwento.

Narinig kong nag-click ang pinto, hudyat na lalabas na sya mula sa banyo kaya agad akong pumunta sa walk in closet nya at nagtago sa mga damit nyang maayos na naka sampay doon. Wow dito maaayos ang mga gamit pero dun sa labas ay marami syang kalat na kung ano-ano.

"ETO AKO OHH...BASANG-BASA SA ULA-HAAAN... WALANG MASISILUNGA-AAN, WALANG MALALAPITAAN...." she singed kahit wala naman sa tono. Ang sakit nga sa tenga e.

Narinig ko ang mga yabag ng paa nya na papalapit sa direksyon ko.

"Shit!" i cussed because i'm really panicking right now. I think my heart just stop.

Napatigil ako sa mga naiisip ko nang marinig ko ang paghikbi ng isang babae. Napatingin naman ako sa gilid ko at nanalangin na sana ay mali ang iiniisp kong may multo sa tabi ko. Napa buntong hininga naman ako ng mapatunayan na mali ang iniisip ko kaya sumilip ako ng bahagya at nakitang umiiyak si Autumn. Ano nanaman kaya ang naisip nya at naisipan nyang umiyak?

"Bakit ba bumabalik pa din sa utak ko ang mga alaala na pilit kong kinakalimutan? Bakit ba kailangan ko pang maalala ang nakaraan na?" nakatingin lang ako sa kanya habang umiiyak sya. Hindi ko na din naisip ang mga mangyayari kapag nakita nya ko. Basta ang nasa isip ko na lang ngayon ay...gusto kong malaman ang nakaraan nya, Gusto kong malaman kung ano ang dahilan ng pagtatago nya sa masayahing maskara na pinapakita niya sa lahat ng tao na nakakasalamuha nya at kung bakit naiisip ko na....Gusto ko syang protektahan.

Matagal-tagal din syang umiyak. Nakatulog na nga din sya sa sahig ng walk in closet nya kakaiyak. Kaya lumabas na ko at binuhat sya papunta sa kama nya. Bago umalis ay tumingin muna ako sa maganda nyang mukha.

"Autumn, Pain has deep roots and the only way to dig it out is to forgive." i said then i left.

TO BE CONTINUED...
-------
Si FIERCE nga po pala! Ayun oh! Oo ayun nga! Sabi ko nga ayun sya.
Wapak ganern! Bwahahaha! Sana naman ay nagustuhan nyo! Pasensya na kung may mga wrong grammar at trying hard ang english ko. Alam na mahina sa english! Hahaha! Don't forget to vote naman. Hehehe.

-Shell Sea